Του Δημήτρη Καρατζάνη
Ο Ναπολέων είχε πει ότι ''οι στρατηγοί του δεν επιτρέπεται να μπαίνουν σε μια μάχη ,έχοντας μόνο ένα σχέδιο ''.Τη ρήση αυτή του ιδιοφυούς Γάλλου ηγέτη δεν γνώριζε προφανώς ο καινοφανής ''στρατάρχης''της χώρας Πάνος Καμμένος ,που, από το 2015 και μετά ,ως αποκλειστικό σχέδιο στα συρτάρια του διατηρούσε τον σανό του ''πατριωτισμού''.Και όταν ο Τσίπρας με τον Κοτζιά ύψωσαν απροσδόκητα και ...άκαιρα -όπως ομολόγησε ο ίδιος - μπροστά του, τον ''τοίχο'' των Πρεσπών ,βρέθηκε εκ των πραγμάτων ,όχι μόνο χωρίς, σχέδιο, αλλά και χωρίς ... καρέκλα.Δεν ήταν καλύτερες οι εξελίξεις όμως και για το άλλο πολιτικό πρόσωπο των ήμερών ,το Σταύρο Θεοδωράκη .
Τον ''αρχηγό'' που από προχθές έμεινε χωρίς κοινοβουλευτική ομάδα ,γιατί βέβαια, ένα κόμμα δεν μπορεί να πάει μπροστά έχοντας ως σχέδιο το ''βλέποντας και κάνοντας''και ούτε μπορεί να αντιμετωπίζει παγίως τα κρίσιμα ζητήματα με τη βολική αρχή : ''Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ''
Ευτυχώς που σ αυτό το γκρίζο πολιτικό τοπίο των ημερών ,έρχονται να ρίξουν το παρηγορητικό τους φως οι επιτυχίες κάποιων σπουδαίων συμπατριωτών μας Εκείνες των Τσιτσιπά , Λάνθιμου και Αντετοκούμπο. Στον ημιτελικό του Australian Open ο πρώτος, υποψήφιος για δέκα Οσκαρ ο δεύτερος με την ταινία του ''The favourite''.,από τις μεγαλύτερες μορφές του ΝΒΑ ο τρίτος
Επιτυχίες παγκόσμιας εμβέλειας που έρχονται να επιβεβαιώσουν γι άλλη μια φορά, πως εκτός από την Ελλάδα της μιζέριας, της διαπλοκής και της αρπαχτής, υπάρχει κι η άλλη .Εκείνη της σκληρής προσπάθειας ,της αγωνιστικότητας , της επιτυχίας. Η Ελλάδα ''που αντιστέκεται κι επιμένει '' και αφήνει ακόμα περιθώρια αισιοδοξίας γι ανάκαμψη.
Σε μια εποχή που η πολιτική (και οι πολιτικοί),με όλα αυτά που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες να εκτυλίσσονται στο ''ναό της δημοκρατίας'', μόνο πικρή γεύση αφήνουν στα χείλη, είναι ανθρώπινη και βαθιά ανακουφιστική ανάγκη,, να βλέπεις να ξεπετιούνται ''είδωλα'' σε άλλους χώρους ,όπως σ εκείνους του αθλητισμού και της τέχνης.
Γιατί , ακόμα κι αν τα ''είδωλα''αυτά, δεν μπορούν να επιλύσουν προβλήματα εθνικά , οικονομικά, κλπ ,μπορούν να κάνουν κάτι άλλο, όχι λιγότερο σημαντικό..Να τονώσουν την εθνική αυτοπεποίθηση ,να εμπνεύσουν και να ωθήσουν τη χώρα προς τα ''εμπρός''
Είναι , τα μόνα πρόσωπα ίσως , που,με τη δύναμη του ατομικού τους παραδείγματος , μπορούν να δώσουν ουσία στο μήνυμα: ''η Ελλάδα μπορεί''.
Ένα μήνυμα,που - φοβούμαστε - έχει εκλείψει από τον εθνικό ορίζοντα.
..
