*Του Μηνά Ρασούλη
Στις 25 Σεπτεμβρίου διεξάγεται το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν , που υπολογίζεται ότι θα λάβουν μέρος περίπου 6 εκατομμύρια ψηφοφόροι σε 46.000 εκλογικά τμήματα , ενώ λειτουργεί και ηλεκτρονική πλατφόρμα για την συμμετοχή 1,5 εκατ Κούρδων του εξωτερικού.
Το ψηφοδέλτιο είναι γραμμένο σε τέσσερις γλώσσες ( κουρδικά, ασσυριακά, αραβικά και τουρκικά για τους τουρκομάνους ) και το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν είναι : « Θέλετε τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους του Κουρδιστάν και στις κουρδικές περιοχές που βρίσκονται εκτός της αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης ;»
Οι κουρδικές περιοχές που βρίσκονται εκτός της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης και στις οποίες προβλέπεται να στηθούν κάλπες είναι οι επαρχίες της περιφέρειας Νινευή , που έχει πρωτεύουσα τη Μοσούλη, η περιφέρεια του Κιρκούκ και οι επαρχίες Χανεκίν και Σελαχαντίν.
Αυτές οι περιοχές θα συμμετέχουν στο δημοψήφισμα κατόπιν απόφασης της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η επικράτεια της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης με βάση το σύνταγμα του 2005 , του Ιράκ περιλαμβάνει τις περιφέρειες του Ντόχουκ, Ερμπίλ, Σουλειμανίγια και Χαλέπτζε.
Η Τουρκία αδυνατεί να κρύψει την αγωνία της για τα γεγονότα και θα μπορούσε για παράδειγμα, να προβεί σε διάφορα αντίποινα , όπως να απειλήσει να κλείσει τα σύνορά της με το βόρειο Ιράκ, να κλείσει τον εναέριο χώρο της με το Β. Ιράκ και να αναστείλει τις ενεργειακές συμφωνίες με τους Κούρδους .
Θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει διάφορα επενδυτικά εμπόδια στις ιδιωτικές τουρκικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο βόρειο Ιράκ λόγω των πιθανών πολιτικών κινδύνων.
Ωστόσο, η μέχρι στιγμής χαλαρή στάση της καταδεικνύει και τα σοβαρά λάθη που διέπραξε την τελευταία δεκαετία , που η κάθε υπερβολική πίεση από τους γείτονες προς τους Κούρδους ενίσχυε μόνο την θέλησή των για ανεξαρτησία.
Αν όμως το δημοψήφισμα αποδειχθεί αναπόφευκτο τότε η Τουρκία πρέπει να βρει καλύτερους τρόπους να ζήσει με την ιδέα ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν πέρα από τα σύνορά της. Φυσικά, στην αρχή αυτής της δεκαετίας η τουρκική κυβέρνηση δεν περίμενε να δει την άνοδο των συριακών κουρδικών ομάδων , αλλά και των διαφόρων φανατικών Ισλαμιστών στο έδαφος της Συρία και στο Ιράκ.
Η αποδυνάμωση όμως των δεσμών της με τη Βαγδάτη και την Δαμασκό, με την θέλησή της για στρατιωτικές ενέργειές στα εδάφη των επέτρεψαν τελικά στους Ιρακινούς Κούρδους και σε άλλες ομάδες στη Συρία να έρθουν πιο κοντά στην εκπλήρωση όσων έχουν κατά νου.
Μηνάς Ρασούλης Ταξίαρχος Τεθωρακισμένων ε.α
