του Γρηγόρη Πασπάτη
Οταν βρέθηκα στο Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του '90 άκουσα για πρώτη φορά τον όρο του mortgage. Ολοι πλήρωναν το mortgage τους για το σπίτι τους τό οποίο το είχαν "αγοράσει" για κάποια χρόνια. Μου πήρε καιρό αλλά τα κατάφερα, να αντιληφθώ ότι στη Μεγάλη Βρεττανία, στη μητέρα του καπιταλισμού, η ιδιοκτησία με τον τρόπο που την εννοούμε στην Ελλάδα δεν υπάρχει για το 90% του πληθυσμού.
Είναι ιστορικό γεγονός ότι ο Καρλ Μαρξ έτρεφε θαυμασμό στην επαναστατική-ανανεωτική φύση του καπιταλισμού που αποτυπώνεται στο "Κομμουνιστικό μανιφέστο". Το 1848 οι Μαρξ και Εγκελς έγραφαν "η αστική τάξη διαμόρφωσε κοσμοπολίτικα την παραγωγή και την κατανάλωση όλων των χωρών. Προς μεγάλη λύπη των αντιδραστικών, αφαίρεσε το εθνικό έδαφος κάτω από τα πόδια της βιομηχανίας. Εκμηδενίστηκαν κι εξακολουθούν ακόμα καθημερινά να εκμηδενίζονται οι παμπάλαιες εθνικές βιομηχανίες. Εκτοπίζονται από νέες βιομηχανίες που η εισαγωγή τους γίνεται ζωτικό ζήτημα για όλα τα πολιτισμένα έθνη, από βιομηχανίες που δεν επεξεργάζονται πια ντόπιες πρώτες ύλες, αλλά πρώτες ύλες που βρίσκονται στις πιο απομακρυσμένες ζώνες......"
Ο καπιταλισμός σήμερα έχει βρεί μεθόδους που υποστηρίζουν τη σταδιακή απεξάρτηση απο το "όνειρο" της ιδιοκτησίας. Προωθείται και αναπτύσσεται το αίσθημα της ενοικίασης αντί αυτού της παλαιομοδίτικης και εξαρτώμενης ιδιοκτησίας. Ο καπιταλισμός σήμερα θέλει το χρήμα να ρέει και να δημιουργεί πλούτο και εργασία. Το θέλει για να επιβιώσει, γιατι ξέρει ότι η στασιμότητα δημιουργεί ανεργία που αποτελεί το μεγαλύτερο εχθρό του.
Γιατί τα σκέφθηκα όλα αυτά; Διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνθλίβει την εναπομείνασα μεσαία τάξη με τη φορολογία της ιδιοκτησίας, που αποτελούσε το American dream των Ελλήνων για πολλές δεκαετίες, για να εισπράξει χρήματα να στηρίξει το άρρωστο κράτος. Για αλλαγή πολιτικής τίποτα, για προσπάθεια αλλαγής των προτύπων του νεοέλληνα τίποτα. Πρέπει να καταλάβει ο κ. Πρωθυπουργός ότι αφού αποφάσισε να υπηρετήσει το αστικό σύστημα πρέπει να το κάνει τουλάχιστον καλά και αποτελεσματικά!
