Του Δεκανέα Αλλαγής
Οι κάλπες έστειλαν το μήνυμα τους και τα κόμματα αφού κάνουν μια καταγραφή του αποτελέσματος θα επιχειρήσουν να δώσουν τον υπέρ πάντων αγώνα για την κρίσιμη και οριστική πια αναμέτρηση της 25ης Ιουνίου.
Στο ΠΑΣΟΚ πραγματοποιείται απόψε η συνάντηση της διευρυμένης Νομαρχιακής Επιτροπής Ηρακλείου όπου θα χαραχτεί και η εκλογική στρατηγική ενώ τα χαμόγελα επιστρέφουν μετά από χρόνια για την κομματική οργάνωση που δούλεψε εντατικά για να φέρει τα πάνω κάτω και κατάφερε να κοιτά τη ΝΔ καταπρόσωπο και να χτυπά στα ίσια το ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα πέτυχε να εκλέξει δυο έδρες και να ανεβάζει τον πήχη ακόμα ψηλότερα για τις ερχόμενες εκλογές.
Είναι αλήθεια πως στο ΠΑΣΟΚ είχαν βάλει ως στόχο την εκλογή δυο βουλευτών στο νομό, να ξεπεράσει το χάντικαπ του +20% και να μπουν οι πάντες στη μάχη, χωρίς αποκλεισμούς, μεμψιμοιρίες, μουρμούρες και αρνήσεις. Φτιάχτηκε ένα ισχυρό ψηφοδέλτιο, με κοινωνική απήχηση, πολυτασική εκπροσώπηση, ισορροπημένο γεωγραφικά και έντονο εσωτερικό ανταγωνισμό, που δημιούργησε σε πολλούς την προσδοκία πως θα μπορέσουν να εκλεγούν. Άλλωστε η εκούσια αποχώρηση του Βασίλη Κεγκέρογλου και το μηδένισμα του κοντέρ άφηνε περιθώρια για τους περισσότερους να παλέψουν για την εκλογή τους.
Όμως δεν ήταν μόνο το ψηφοδέλτιο που έκανε τη διαφορά στο νέο ΠΑΣΟΚ που ερχόταν με φόρα από την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη και που αν είμαστε δίκαιοι εκεί θα αναζητήσουμε την πηγή της μεγάλης ανατροπής για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Εκατοντάδες νέα στελέχη, άνθρωποι της νέας γενιάς, πολίτες από την πόλη κι από τα χωριά, αγρότες, υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, πάμπολλες γυναίκες, δεν συμμετείχαν απλά στη μάχη των υποψηφίων , αλλά… ζώστηκαν τα φυσεκλίκια των εκλογών και είδαν τον αγώνα του Νίκου Ανδρουλάκη ως ένα προσωπικό στοίχημα με την πολιτική και την κοινωνία.
Ένα στελεχιακό δυναμικό που την ίδια ώρα που ορκιζόταν πίστη στο νέο ΠΑΣΟΚ, δεν εντάχθηκε μαζικά στο επιτελείο κανενός υποψηφίου ( προφανώς υπήρχαν και προσωπικές επιθυμίες αλλά αυτό δεν υπονόμευσε την πολιτική βούληση που ήταν πρώτα και πάνω από όλα το κόμμα), κι αυτό φαίνεται και από το βουλευτικό αποτέλεσμα και αναγνωρίζεται από όλους.
Εκεί δηλαδή που στο ΣΥΡΙΖΑ έκαναν στο Ηράκλειο το ένα μετά το άλλο τα λάθη στο σχεδιασμό της προεκλογικής τους τακτικής, με τους ερασιτεχνισμούς στη συγκρότηση του ψηφοδελτίου, με την ιλαροτραγωδία στο χειρισμό της υποψηφιότητας Κουράκη και με τον κίνδυνο να μην μπορούν καν να έχουν ολοκληρωμένο ψηφοδέλτιο επιστρατεύοντας το Γιάννη Μανουρά σε ρόλο τοπικού Αντώναρου, το ΠΑΣΟΚ αλώνιζε στην ύπαιθρο και στο Ηράκλειο, με αυτά τα στελέχη ξενιστές, - μήνες τώρα -και που διαγωνίζονταν το ένα το άλλο για το ποιος θα γεμίσει περισσότερο την κάλπη!
Και τώρα τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ μετά τη μάχη του σταυρού και την απροθυμία των χαμένων υποψηφίων βουλευτών να ενταχθούν στη μάχη, έλεγαν προκαταβολικά οι αντίπαλοι του, προεξοφλώντας την υποχώρηση των ποσοστών του κόμματος στη δεύτερη κάλπη! Μόνο που κανένας δεν περίμενε πως ο ελληνικός λαός, βάσει του αποτελέσματος δεν ενέκρινε απλά το Μητσοτάκη να συνεχίσει μόνος του την επόμενη 4ετία αλλά ουσιαστικά με δημοψηφισματικό χαρακτήρα αποδοκίμασε την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ κατατάσσοντας την, σύμφωνα με το ποσοστό που πήρε, ως τη χειρότερη αντιπολίτευση στην ιστορία του τόπου, κι αυτό έδωσε αφήγημα για την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ.
Με αυτό λοιπόν το όπλο, την βαριά αποδοκιμασία της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ την πρώτη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι βουλευτές και οι υποψήφιοι βουλευτές, τα στελέχη κάθε γενιάς στο ΠΑΣΟΚ, βγαίνουν μπροστά για τη μάχη ώστε να ξανακάνουν το καλυβάκι τους κανονικό σπίτι , να αποδείξουν πως πράγματι το ΠΑΣΟΚ ξαναγύρισε και πως είναι έτοιμοι να δεχτούν το ρόλο που τους επεφύλαξε η τύχη και η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνουν η πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση. Τώρα που έπεσαν τα μπετά πιστεύει άραγε κανείς πως δεν θα βάλουν και πάλι πλάτη για να ολοκληρώσουν την πράσινη πολυκατοικία;
Προσέξτε: αυτό έτσι κι αλλιώς θα γίνει, είτε το ΠΑΣΟΚ γίνει τώρα δεύτερο κόμμα, είτε εν τέλει δεν τα καταφέρει. Θα έχει μια νέα κοινοβουλευτική ομάδα που θα διψά για δουλειά και αγώνα, έναν υγιή κομματικό οργανισμό να νοηματοδοτεί την επιστροφή του κόμματος στις τοπικές κοινωνίες και την πραγματικότητα και βέβαια έναν αρχηγό- νεοφώτιστο κοινοβουλευτικό - που για πρώτη φορά και στο κοινοβούλιο… θα παίζει μόνος του μπάλα την ώρα που στο ΣΥΡΙΖΑ θα βγάζουν τα μαχαίρια για το ποιος έφταιξε και πόσο έφταιξε, αναζητώντας νέο αρχηγό!
Κι όλα αυτά αρκεί τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να μην δείξουν- τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες - στοιχεία οίησης και αλαζονείας, να μην αποκτήσουν το σύνδρομο του μικρομεγαλισμού, να ανοίξουν την αγκαλιά σε όλους όσοι πια θα βλέπουν στο κόμμα τους ελπίδα και προοπτική και να μην πιστέψουν ούτε στιγμή πως… ψήλωσαν απότομα.
Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να κρατήθηκε στη ζωή στα δύσκολα επειδή κυρίως ήταν κόμμα τοπικών παραγόντων, αλλά τώρα έδειξε περίτρανα πως οι φαντάροι του περισσεύουν!
