Ως ένα παρατεταμένο παιχνίδι «επέκτασης και προσποίησης» που μακροπρόθεσμα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα, κυρίως του ελληνικού λαού, χαρακτηρίζει το πρακτορείο Bloοmberg τη συμφωνία της κυβέρνησης με τους πιστωτές.
«Η συμφωνία που επιτεύχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της στην Ευρωζώνη είναι κάτι το συνηθισμένο –και αυτό δεν είναι καλό» περιγράφει σε ανάλυσή του το πρακτορείο και εξηγεί:
Αυτό το παρατεταμένο παιχνίδι «επέκτασης και προσποίησης» δεν εξυπηρετεί κανενός τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα: ούτε εκείνα της ελληνικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ και κυρίως, του ελληνικού λαού.
«Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης έχουν ξεκλειδώσει μια πληρωμή ύψους 8,5 δισ. ευρώ, στην πιο πρόσφατη δόση του σχεδίου διάσωσης αξίας 86 δισ. ευρώ. Αυτό θα επιτρέψει στην Αθήνα να καταβάλει τις πληρωμές των 7 δισ. ευρώ τον επόμενο μήνα.
Το ΔΝΤ επέμενε προηγουμένως ότι αυτό το ερώτημα θα πρέπει να διευθετηθεί τώρα.
Μη βιώσιμο το χρέος
Είχε δίκιο, και θα έπρεπε να είχε επιμείνει σε αυτό. Η νέα συμφωνία δεν κατορθώνει να αναγνωρίσει αυτό που όλοι ξέρουν: ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο με τους σημερινούς όρους.
Σε μια προσπάθεια να προσποιηθεί κάτι άλλο, η Αθήνα έχει υποσχεθεί πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022, και στη συνέχεια «υψηλότερα αλλά κοντά στο 2%» μέχρι το 2060.
Είναι αλήθεια πως η ελληνική οικονομία πέτυχε υψηλότερο του αναμενόμενου πλεόνασμα πέρυσι. Καθώς η ευρωπαϊκή ανάκαμψη ανεβάζει ρυθμό, θα μπορούσαν να υπάρξουν πιο καλά δημοσιονομικά νέα.
Αλλά η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να διατηρήσει αυτό το βαθμό δημοσιονομικού ελέγχου για τα επόμενα 40 χρόνια, είναι γελοία.
Για παράδειγμα, κάποια στιγμή στις επόμενες τέσσερις δεκαετίες, θα μπορούσε να υπάρξει άλλη μία ύφεση. Έχουν συμβεί και πιο περίεργα πράγματα» σημειώνει το διεθνές πρακτορείο.
Το ΔΝΤ έπρεπε να αρνηθεί την έγκρισή του
Για πλήγμα στην αξιοπιστία του ΔΝΤ που μπορεί να αποδειχθεί μόνιμη ζημιά κάνει λόγο το Bloomberg: «Το πλήγμα στην αξιοπιστία του ΔΝΤ θα μπορούσε να αποδειχθεί μια μόνιμη ζημιά. Το Ταμείο υποδεικνύει την άρνησή του να εκταμιεύσει λεφτά σε αυτό το σημείο ως απόδειξη ότι μιλάει σοβαρά όταν λέει για ελάφρυνση χρέους.
Ωστόσο παραμένει ένας εταίρος σε ένα project που, με βάση τη δική του ανάλυση, είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Θα έπρεπε να είχε πει, ως εδώ. Η Ευρώπη δεν χρειάζεται τα λεφτά του ταμείου ή την ειδίκευσή του.»
Οι κυβερνήσεις ζητούν μόνο την έγκριση του Ταμείου –και θα έπρεπε να τους την είχε αρνηθεί, σημειώνει
