Του Κώστα Μπογδανίδη
Μετά από 23 χρόνια μπορεί η ιστορία να επαναληφθεί; Τότε που η Ιεράπετρα και Σητεία ζητούσαν συγκεκριμένο ιεράρχη, έλαβαν…υποσχέσεις, αλλά έμειναν στα…λόγια όλα αυτά; Τελικά μετά από διαβουλεύσεις και ζύμωση που έγινε στη Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας υποδέχτηκαν με θέρμη τον Ευγένιο Πολίτη, που για 22 χρόνια διακόνησε στην περιοχή και αγαπήθηκε πολύ, όπως απεδείχθη και τις μέρες αυτές μετά το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του…
Από την εκδημία του μακαριστού μητροπολίτη Φιλόθεου Βουζουνεράκη -σκοτώθηκε σε περίεργο τροχαίο στις 15 Δεκεμβρίου 1993- και το θρίλερ εκείνο της διαδοχής που διήρκεσε έξι μήνες έχουν αλλάξει πολλά. Ειχαμε αναφερθεί παλιότερα (και στις 27 Οκτωβρίου 2008) σε δημοσιεύματά της για εκείνες τις συμπτώσεις, αλλά δεν είναι αυτό της παρούσης. Αλλωστε έχουν αλλάξει οι συνθήκες. Και σήμερα πλην δύο μητροπολιτών που είναι ακόμη εν ζωή κανένας από τους σημερινούς ιεράρχες δεν έζησε εκείνο το πρωτοφανές θρίλερ το οποίο εξέθεσε αρκετά την Εκκλησία. Χρειάστηκαν δε πολλές προσπάθειες για να μην υπάρξουν σοβαρότερες παρενέργειες.
Ο μητροπολίτης Φιλόθεος σκοτώθηκε σε εκείνο το τροχαίο με τα πολλά ανοιχτά ζητήματα. Θεωρήθηκε ότι πολύ γρήγορα θα έκλεινε η υπόθεση με τον πρωτοσύγκελό του , τότε, Δαμασκηνό Καζανάκη να θεωρείται το ισχυρό φαβορί για τη διαδοχή του δεσπότη. Ο Καζανάκης ήταν αγαπητός στην περιοχή, ήξερε καλά τι συνέβαινε , τον ήθελε κλήρος και λαός, που είχε συγκεντρωθεί έξω από τον Αγιο Μηνά όταν αρχές του 1994 έγινε η πρώτη Συνοδος για την εκλογή.
Ακόμη θυμάμαι τα λόγια του Τιμοθέου: «Αφού τον θέλουν όλοι, είναι και ικανός φυσικά ο Δαμασκηνός»!
Όλοι εκείνο το πρωί περίμεναν το χαρμόσυνο νέο. Ο ίδιος ο Δαμασκηνός ήταν το φαρμακείο του Παπαχατζάκη, δίπλα στον άγιο Μηνά, περιμένοντας να τον φωνάξουν. Και ξαφνικά…προέκυψε εμπλοκή. Ένας εκ των μητροπολιτών (μακαριστός κι αυτός πλέον) ανέσυρε ένα φάκελο από τότε που ήταν ο Δαμασκηνός Σχολάρχης στην Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού. Δίπλα στον Χριστόδουλο. Μια υπόθεση για την οποία είχε κατηγορηθεί και…αθωωθεί! Κι όμως…αυτό στάθηκε αφορμή για να μην γίνει δεσπότης και να αναβληθεί η Σύνοδος.
(Ο Δαμασκηνός πολύ πικραμένος έφυγε και ξαναπήγε στη Μητρόπολη Δημητριάδος. Αργότερα, το 2003, έγινε από τον Χριστόδουλο βοηθός επίσκοπος και μητροπολίτης Βελεστίνου).
Τότε η Σύνοδος στράφηκε στην εύκολη λύση που άκουγε στο όνομα Ανθιμος Συριανός. Ηταν ήδη γραμματέας της Συνόδου, ηγούμενος της Μονής Μπαλί, συγκροτημένος και από τους φωτισμένους αρχιμανδρίτες στην Κρήτη. Συμφώνησαν όλοι (ατύπως) στο πρόσωπό του. Και στην επόμενη συνοδο θα τον ψήφιζαν. Ωστόσο, την προπαραμονή της Συνόδου κάποια περίεργα ρεπορτάζ είδαν το φως της δημοσιότητας για δήθεν παρατυπίες , ατασθαλίες στην ανοικοδόμηση του μοναστηριού που ήταν έργο ζωής του Ανθίμου. Ο ίδιος μητροπολίτης (που ανακίνησε το θέμα Καζανάκη) έθεσε και το ζήτημα για τον Άνθιμο.
Αρκετά για τον «κάψει». Υπήρξε η αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Τιμοθέου, αλλά ήταν πολύ αδύναμος για να τα βάλει με τους ισχυρούς ‘αντιπάλους’ που είχε στη Συνοδο- τότε ο Γορτύνης Κύριλλος και ο Πέτρας Νεκτάριος.
(Ο Ανθιμος δύο χρόνια μετά εξελεγη παμψηφεί μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου ως το 2010 που πέθανε)
Αργότερα βρέθηκε η λύση στο πρόσωπο του ηγουμενου της μονής Γοργολαϊνι, του Ευγενιου Πολίτη ο οποίος εξελέγη μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας στις 14 Ιουνίου 1994. Ο Ευγένιος παρά την απογοητευση του κόσμου έγινε ασμένως δεκτός, αγαπήθηκε και διακόνησε για 22 χρόνια στην περιοχή με μεγάλη επιτυχία, είναι αλήθεια.
Σήμερα η περιοχή έχει αίτημα στο πρόσωπο του Κυριλλου Διαμαντάκη. Θα αλλάξει η ιστορία; Θα έχουμε κάτι νέο; Θα δείξει!
