Δ. Μάντζος: "Καταδικάζουμε απερίφραστα και ανεπιφύλακτα όχι μόνο τη σωματική βία, αλλά και τη λεκτική βία"

Παρέμβαση Δημήτρη Μάντζου, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στην Ολομέλεια για τη χειροδικία βουλευτών και τους «Σπαρτιάτες».

Αναλυτικά:

Καταδικάζουμε απερίφραστα και ανεπιφύλακτα τις πράξεις βίας, που εκτυλίχθηκαν μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Καταδικάζουμε απερίφραστα και ανεπιφύλακτα όχι μόνο τη σωματική βία, αλλά και τη λεκτική βία, τα λόγια εκείνα που εκφωνούνται από αυτό εδώ το Βήμα και όχι απλώς εκπέμπουν μήνυμα ανοχής αλλά παρακινούν σε άσκηση σωματικής βίας εις βάρος Βουλευτών.
Απερίφραστη και ανεπιφύλακτη καταδίκη, διότι η πίστη, η θρησκευτική λατρεία δεν ανήκει σε κανέναν, ούτε στους πολιτικούς ούτε σε εκείνους που υπηρετούν την πίστη και την Εκκλησία και έχουν δημόσιο αξίωμα και δημόσιο λόγο στις εκκλησίες και στην πολιτική ζωή του τόπου. Καμία ανοχή σε αυτές τις συμπεριφορές!

Καμία ανοχή στην τοξικότητα, καμία ανοχή στο μίσος. Είναι πολλά τα χρόνια που η τοξικότητα πρυτάνευσε στη δημόσια ζωή και στους προπηλακισμούς και στις παρελάσεις το 2011 απέναντι στη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση και στον νόμιμα εκλεγμένο Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, που έρχεται τώρα ο επικεφαλής του μορφώματος να επιτεθεί αναίτια εναντίον του, διαγράφοντας τις ευθύνες της χρεοκοπίας της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία.

Έρχεται αναίτια ο επικεφαλής του μορφώματος να επιτεθεί στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ σήμερα, τον Νίκο Ανδρουλάκη οποίος -ειρήσθω εν παρόδω- μάλλον πήρε εντολή από τον κ. Μητσοτάκη τελικά για να του «παραιτήσει» και να του αποπέμψει το μισό Μέγαρο Μαξίμου!. Είναι ανάξια λόγου όλα αυτά, διότι σήμερα αναμένεται και η απόφαση του Αρείου Πάγου για τη μη ανακήρυξη αυτού του μορφώματος στις ευρωπαϊκές εκλογές.

Εμείς έχουμε πίστη στη Δικαιοσύνη και αυτή τη διατρανώσαμε και την αποδείξαμε υποβάλλοντας το υπόμνημά μας ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης. Είναι το ελάχιστο δημοκρατικό και νομικό καθήκον που είχαμε και εμπιστευόμαστε την κρίση της.

Αυτές ακριβώς οι περιστάσεις θα έπρεπε να μας κάνουν να αναλογιστούμε τελικά πώς κάνουμε πολιτική στην Ελλάδα. Συμπληρώνουμε πενήντα χρόνια κοινοβουλευτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας. Αν πιστεύουμε ότι οι κίνδυνοι έμειναν πίσω, ότι δεν υπάρχουν απειλές για τη δημοκρατία, πλανώμαστε. Γι’ αυτό πρέπει εμείς πρώτοι, οι πολίτες που πιστεύουμε στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου και στους θεσμούς, να την υπερασπίσουμε με το καθημερινό μας πολιτικό παράδειγμα μέσα και έξω από τη Βουλή.