Tου ** Επιτροπάκη Γεώργιου, Ειδικού Ιατρού, Δερματολόγου - Αφροδισιολόγου
Η ονυχομυκητίαση δεν είναι απλά ένα αισθητικό-δερματολογικό πρόβλημα.
Είναι μία λοίμωξη στο σώμα και στην κοίτη του νυχιού που οφείλεται σε μύκητες. Με τον όρο ονυχομυκητιάσεις εννοούμε τις αλλοιώσεις που προκαλούν...
στα νύχια οι μύκητες.Ονυχομυκητίαση ονομάζεται η προσβολή των νυχιών από μύκητα. Μπορεί να προσβληθεί ένα ή περισσότερα από τα νύχια των χεριών ή των ποδιών και πιο συχνά αυτό συμβαίνει στα πόδια. Αυτή η λοίμωξη (η μυκητίαση) παχαίνει και αλλάζει το χρώμα των νυχιών. Μπορεί ακόμη να προκαλέσει πόνο στα δάκτυλα.Από τις ομάδες, τις υποομάδες και τα είδη των μυκήτων αυτών, τα νύχια προσβάλλονται από τα δερματόφυτα, τα μη δερματόφυτα και τους ζυμομύκητες.
Σύμφωνα με επιδημιολογικά δεδομένα το 50% των ατόμων ηλικίας μεγαλύτερης των 70 ετών έχει εμφανίσει ονυχομυκητίαση, ενώ σε ηλικίες μικρότερες των 18 ετών μόνο το 1% εμφανίζει μυκητίαση των ονύχων.
Είναι ελαφρώς συχνότερη στο αντρικό φύλο και στον αστικό πληθυσμό από ότι στον γεωργικό πιθανώς εξαιτίας των κλειστών υποδημάτων. Εμφανίζεται παγκοσμίως με αιτιολογία που ποικίλει ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή. Το 90% αφορά τα πόδια και κυρίως τα μεγάλα δάκτυλα.Οι ονυχομυκητιάσεις αποτελούν συχνή λοίμωξη των νυχιών, καλύπτουν το 20% της παθολογίας τους. Εξάλλου, το 30% περίπου των ασθενών που εμφανίζουν μυκητίαση από τα δερματόφυτα σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος τους πάσχει συγχρόνως και από ονυχομυκητίαση.
Οι ονυχομηκητιάσεις είναι συχνότερες στους άντρες. Όμως τα τελευταία χρόνια αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των γυναικών που εμφανίζουν ονυχομυκητιά-σεις στα νύχια των ποδιών. Οι ονυχομυκητιάσεις, ωστόσο, είναι συχνότερες στα ηλικιωμένα άτομα.Οι φλεγμονές του περιωνυχίου και η δευτερογενής
ονυχομυκητίαση από ζυμομύκητες candida στα δάχτυλα των χεριών είναι συχνότερες στις γυναίκες.
Η κλινική εικόνα των ονυχομυκητιάσεων δεν είναι ομοιόμορφη αλλά εμφανίζει ποικιλίες. Κατά τον Ζάιας, διακρίνονται τέσσερις κλινικοί τύποι. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι για τις ονυχομυκητιάσεις
η προσβολή του νυχιού συνήθως αρχίζει από το ελεύθερο άκρο του ή από τα πλάγια και μεγαλώνει προοδευτικά. Το νύχι χάνει τη γυαλάδα και τη διαφάνειατου, σιγά-σιγά γίνεται κιτρινωπό ή πρασινοκίτρινο, παχύνεται και γίνεται εύθραυστο. Η επιφάνεια του εμφανίζεται ανώμαλη και γραμμωτή.Το νύχι μπορεί τελικά να μειωθεί σημαντικά σε μέγεθος και να ξεκολλήσει από την κοίτη του.
Τα νύχια των ποδιών μπορούν να μολυνθούν είτε από προϋπάρχουσα μυκητίαση του δέρματος των ποδιών του ίδιου ατόμου είτε αν περπατάμε ξυπόλητοι σε έδαφος μολυσμένο από μύκητες. Παρά την κλινική περιγραφή,
που επισημαίνει τις κλινικές διαφορές στην εμφάνιση των νυχιών ανάλογα με το είδος των μυκήτων που τους προσβάλλει, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η προσβολή εξάλλου από τους ζυμομύκητες (Candida) των νυχιών των
χεριών είναι δευτερογενής. Στην αρχή εμφανίζεται φλεγμονή του περιωνυχίου. Το δέρμα είναι ερυθρό, στιλπνό, τεταμένο, επώδυνο στην πίεση και συχνά στην επαφή με τα νερά. Με την πίεση μπορεί να εξέλθει στα γόνα πύου, πλούσια
σε ζυμομύκητες. Κλινικώς, το νύχι χάνει τη διαφάνεια του και γίνεται μαλακό κι εύθραυστο, ξεκολλάει από την κοίτη και μπορεί ακόμη και να πέσει.
Παρότι ο εξοικειωμένος δερματολόγος συνήθως επιτυχώς προσανατολίζεται στην ορθή κλινική διάγνωση, εντούτοις και πάλι επιβάλλεται να γίνει μυκητολογική εξέταση, συχνά και βακτηριολογική.
Η ονυχομυκητίαση προκαλείται από διάφορα είδη μυκήτων. Συχνότερο αίτιο είναι τα δερματόφυτα και λιγότερο συχνά τα είδη Candida και οι ευρωμύκητες. Αναλυτικά οι κυριότεροι αιτιολογικοί παράγοντες ανά κατηγορία είναι:
• Δερματόφυτα. Το 97% των περιπτώσεων οφείλονται στο trichophyton rubrum και στο trichophyton mentagroplytes.
• Ζυμομύκητες. Συνηθέστερα Candida albicans.
• Ευρωμύκητες. Σπάνια αποτελούν αιτία πρωτοπαθούς μυκητίασης. Συχνά αποικίζουν δευτεροπαθώς δυστροφικά νύχια. Συνηθέστεροι ευρωμύκητες είναι aspergillus, acremonium και fusarium.
Η διάγνωση της ονυχομυκητίασης επιτυγχάνεται με:
• Άμεση μικροσκόπιση
• Καλλιέργεια μυκήτων
Πώς θεραπεύεται η ονυχομυκητίαση;
Η ονυχομυκητίαση δεν θεραπεύεται από μόνη της. Μπορεί να έχετε χρησιμοποιήσει τοπικά παρασκευάσματα όπως κρέμες, λοσιόν, ή βερνίκια προκειμένου να θεραπεύσετε τη λοίμωξη. Παρ' όλα αυτά οι θεραπευτικές λύσεις από του στόματος είναι πολύ πιο αποτελεσματικές αφού προσεγγίζουν τη λοίμωξη εκ των έσω και επιτίθενται στον μύκητα ακριβώς εκεί που αναπτύσσεται, στην κοίτη του νυχιού.
Αν η βλάβη καλύπτει το 50% της επιφάνειας του νυχιού: Ένα τοπικό αντιμυκητιακό αρκεί. Να χρησιμοποιείτε συνήθως ένα τοπικό αντιμυκητιακό , το οποίο απλώνεται μία φορά την ημέρα ή δύο φορές την εβδομάδα, ανάλογα με την περίπτωση.
Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και προϊόντα θεραπείας σε μορφή κρέμας.
Αν η βλάβη καλύπτει το 50% της ανώτερης επιφάνειας του νυχιού: Συνδυάστε ένα αντιμυκητιακό από το στόμα με ένα τοπικό αντιμυκητιακό. Το αντιμυκητιακό από το στόμα, μόνο του δεν αρκεί, διότι δεν μπορεί να δράσει στις περιοχές του νυχιού με λιγότερα αγγεία (περιοχές στα πλαϊνά στρώματα του νυχιού και στο υπόστρωμα), με αποτέλεσμα η θεραπεία να είναι ελλιπής.
**ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΕΙΔΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ
ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ -ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΔΑΕ- Ελληνικής Δερματολογικής & Αφροδισιολογικής Εταιρείας
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΔΕ- Ελληνικής Εταιρείας ΔΕΡΜΑΤΟΣΚΟΠΗΣΗΣ
