Έχουν περάσει 102 χρόνια από εκείνη την μοναδική μέρα των Χριστουγέννων που έμελλε να γραφτεί στην ιστορία με χρυσά γράμματα. Ήταν τα Χριστούγεννα του 1914…στο μέτωπο κι εκεί συνέβη ότι πιο ανθρώπινο θα μπορούσε να συμβεί ανάμεσα σε εχθρούς που όμως ήταν …Άνθρωποι!
Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ο πιο απάνθρωπος πόλεμος που έκαναν οι άνθρωποι μεταξύ τους .Σ΄αυτόν τον πόλεμο όμως έγινε κάτι για πρώτη φορά και που σίγουρα δεν πρόκειται να ξαναγίνει ποτέ στο μέλλον: Οι απλοί στρατιώτες κι εχθροί – παρά τις αυστηρές διαταγές των Επιτελείων και τη βούληση των πολιτικών- έκανα ειρήνη μεταξύ τους ! Πρόκειται για την περίφημη Ανακωχή των Χριστουγέννων του 1914...
Ενας απλός στρατιώτης χαρακτήρισε αυτή την ανακωχή ως την « Ωραιότερη ιστορία του κόσμου »!
Κατά τη διάρκεια της βδομάδας πριν από τα Χριστούγεννα, Γερμανοί και Βρετανοί στρατιώτες άρχισαν να ανταλλάσσουν γιορτινές ευχές και τραγούδια ανάμεσα στα χαρακώματά τους. Σε μερικές περιπτώσεις η ένταση ελαττώθηκε σε βαθμό που οι στρατιώτες περπατούσαν απέναντι για να κουβεντιάσουν με τους αντιπάλους τους και να τους δώσουν δώρα. Την παραμονή και ανήμερα των Χριστουγέννων πολλοί στρατιώτες και από τις δυο πλευρές — καθώς και, σε μικρότερο βαθμό, Γαλλικές μονάδες — επιχείρησαν με δική τους πρωτοβουλία στην ουδέτερη ζώνη κάνοντας παρέα μεταξύ τους και ανταλλάσσοντας τρόφιμα και ενθύμια. Παράλληλα έγιναν κοινές κηδείες, ενώ σε πολλές από τις συναντήσεις οι αντίπαλοι στρατιώτες τραγούδησαν μαζί τα κάλαντα ή έπαιξαν μεταξύ τους ποδόσφαιρο.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1914, ο υποδεκανέας Κούλσον, του Βρετανικού στρατού, είχε γράψει στο ημερολόγιο του: "Τις πρώτες πρωινές ώρες βρισκόμουν στο χαράκωμα. Ήταν νύχτα όταν ξαφνικά οι Γερμανοί στρατιώτες άρχισαν να τοποθετούν στολισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα και ένας εξ αυτών να τραγουδά την Άγια Νύχτα. Βγήκαν αυθόρμητα από το ανάχωμα και άρχισαν να περπατούν. Αρχίσαμε να τραγουδάμε τα κάλαντα και μία μεγάλη μάζα από εμάς βγήκε να τους συναντήσει στη νεκρή ζώνη”.
«…Καθώς πλησίαζε η μέρα των Χριστουγέννων, η διάθεση των στρατιωτών για ένα διάλλειμα μεγάλωνε, καθώς μάλιστα άνοιγαν δέματα με δώρα, ευχετήριες κάρτες και διάφορες λιχουδιές που κατέφθανα από τα σπίτια τους. Σ ένα βρετανικό χαράκωμα, αργά το απόγευμα ο άνεμος έπεσε. Νωρίτερα είχαν αρχίσει να λιγοστεύουν οι αψιμαχίες και αν αραιώνουν οι πυροβολισμοί ώσπου σταμάτησαν. Έρχονταν μια ήσυχη νύχτα. Ήταν η νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων που καταγράφηκε ως μια από τις πρώτες εκεχειρίες. Η αφορμή δόθηκε από μια γερμανική μπότα η οποία έπεσε ξαφνικά μες το χαράκωμα των Άγγλων. Είχαν μόλις στολίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο τους : Ένα γυμνό κλαδί, που ωστόσο έμοιαζε ανθισμένο από τα αναμμένα κεράκια και τα κινέζικα φαναράκια. Κι αφού το έστησαν μες το αμπρί, κάθισαν γύρω του και άρχισαν να τραγουδάνε διάφορα λαϊκά τραγούδια και χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Τα δύο χαρακώματα σ αυτό το σημείο ήταν πολύ κοντά, σχεδόν 50 μέτρα. Τελειώνοντας η χορωδία, ένας στρατιώτης σηκώθηκε και άρχισε να τραγουδάει μόνος του και να χορεύει. Τα λόγια του τραγουδιού ήταν αστεία. Ο στρατιώτης ήταν βαρύτονος με φωνή τόσο δυνατή, ώστε σιγούραρα θα ξεπέρασε τα πενήντα μέτρα, γιατί τελειώνοντας το τραγούδι του, ένα ομαδικό χειροκρότημα ακούστηκε στα γερμανικά χαρακώματα. Και οι φωνές κραύγασαν « Μπράβο Τόμμυ ! Μπράβο Τόμμυ!» Την ίδια στιγμή κατέφθανε από ψηλά η γερμανική μπότα..»*
Η μπότα είχε μέσα καραμέλες και λουκάνικα κι ένα σημείωμα που έγραφε στα Αγγλικά : « Συμφωνείτε να τραγουδήσουμε την Άγια Νύχτα μαζί;» και ο βαρύτονος έβγαλε μια φωνή με σπασμένα γερμανικά « Γιααα…. Θα δώσω το σύνθημα με μια τουφεκιά…»
Ήταν μια μικρή ειρήνη σε ένα Μεγάλο Πόλεμο… που συνεχίστηκε και την ημέρα των Χριστουγέννων ως τις 3 το μεσημέρι στο διπλανό εγκαταλελειμμένο χωριό φτιάχνοντας ένα πρόχειρο τραπέζι από τάβλες και παλιοσανίδες που βρήκαν , οι στρατιώτες χωρίς να καταλαβαίνουν τη γλώσσα του ενός με τον άλλο, έφαγαν, τραγούδησαν, μοιράστηκαν και έζησαν τα πιο ανθρωπινά Χριστούγεννα που μπορεί κανείς να φανταστεί !
ΠΗΓΕΣ:
*Η ωραιότερη ιστορία του κόσμου, Παντελής Καλιότσος, εκδ. ΠΑΤΑΚΗ
Wikiperdia.org
Sanshmera
Cretalive.gr
History/bbc.uk.oc.
