Ο Νικόλαος Πλαστήρας γνωστός και ως Μαύρος Καβαλάρης λόγω της δράσης του την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων , ήταν στρατιωτικός και πολιτικός στη νεότερη Ελλάδα. Πήρε μέρος και στην Μικρασιατική εκστρατεία και πολλές φορές ενεπλάκη με την πολιτική συμμετέχοντας ή οργανώνοντας κινήματα. Κυβέρνησε την Ελλάδα τρεις φορές, μία το 1945 και άλλες δύο στα 1951-1952. Πρωτοστάτησε στην Εθνική Άμυνα του Βενιζέλου στον Διχασμό, ήταν κεντρικός παράγοντας της Επανάστασης του Στρατού και του Στόλου μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κράτησε, με πρωταγωνιστή τον Θεόδωρο Πάγκαλο, όρθια την Ελλάδα μέσα από τη Στρατιά του Έβρου που έδωσε στον Ελευθέριο Βενιζέλο ένα πολύ μεγάλο και αποτελεσματικό όπλο στη Συνθήκη της Λωζάννης.
Στο κοινωνικό πεδίο, ήταν ο άνθρωπος που μοίρασε τη γη των μεγάλων τσιφλικιών στους αγρότες, εφαρμόζοντας μια πραγματικά πρωτοπόρα, επαναστατική κοινωνική πολιτική. Το 1933, ο Πλαστήρας κάνει κίνημα εναντίον του Τσαλδάρη ο οποίος είχε μόλις κερδίσει τις εκλογές. Αποτυγχάνει και διαφεύγει στο εξωτερικό. Από τη Γαλλία, το 1937, ξεκινά τον αγώνα κατά της δικτατορίας Μεταξά.
Επέστρεψε στη μεταπολεμική Ελλάδα και προσπάθησε να αποτρέψει τον Εμφύλιο Πόλεμο ως αρχηγός της ΕΠΕΚ.Δεν τα κατάφερε. Το σύνθημά του ήταν η λέξη «Αλλαγή». Σχημάτισε δύο φορές κυβέρνηση συνασπισμού από κόμματα του κέντρου την περίοδο 1950-1952 (15 Απριλίου 1950 - 21 Αυγούστου 1950 και 1 Νοεμβρίου 1951 - 11 Οκτωβρίου 1952) που χαρακτηρίστηκε ως «κεντρώο διάλειμμα».
Ως πρωθυπουργός άσκησε μετριοπαθή πολιτική με πλούσια δράση. Ασχολήθηκε με την εξάλειψη των συνεπειών του Εμφύλιου και την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση, με ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα εθνικοποιήσεων, κοινωνικών παροχών, διανομής γης στους ακτήμονες, χορήγησης ψήφου στις γυναίκες κλπ.
Επί των κυβερνήσεών του η Ελλάδα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ, στάλθηκε εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα και εκτελέστηκε το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Νίκος Μπελογιάννης. Τα γεγονότα αυτά και η απαίτησή του να στηριχτεί απ' την Αριστερά στις εκλογές, τις οποίες διεξήγαγε με πλειοψηφικό σύστημα, και κατά συνέπεια η Αριστερά θα καταδικαζόταν σε πολιτική εξαφάνιση, καθόρισε το σύνθημα του ΚΚΕ «τι Παπάγος, τι Πλαστήρας». Το κόμμα του διασπάστηκε, και με το σύνθημα της Αριστεράς «Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας» και την Αμερική να υποστηρίζει την εκλογή του Παπάγου έχασε τις εκλογές στις 16 Νοεμβρίου 1952.
H Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα από 15 Απριλίου 1950 και έμεινε ως τις 21 Αυγούστου 1950 ήταν κυβέρνηση συνασπισμού που αντικατέστησε την Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου Μαρτίου 1950.
Μετά την καταψήφιση της κυβέρνησης Σοφοκλή Βενιζέλου, η εντολή δόθηκε από τον Βασιλιά Παύλο στον αρχηγό της ΕΠΕΚ Νικόλαο Πλαστήρα που ορκίστηκε στις 15 Απριλίου 1950.
Την κυβέρνηση αποτελούσαν οι:
- Νικόλαος Πλαστήρας πρωθυπουργός και προσωρινά υπουργός Εξωτερικών, Τύπου και Πληροφοριών
- Γεώργιος Παπανδρέου αντιπρόεδρος Υπουργικού Συμβουλίου και υπουργός Εσωτερικών
- Θεμιστοκλής Τσάτσος υπουργός Δικαιοσύνης
- Πέτρος Γαρουφαλιάς υπουργός Δημοσίας Τάξεως
- Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας υπουργός Θρησκευμάτων και Παιδείας
- Εμμανουήλ Τσουδερός υπουργός Συντονισμού
- Γεώργιος Α. Καρτάλης υπουργός Οικονομικών
- Ιωάννης Μελάς υπουργός Εθνικής Οικονομίας
- Δημήτριος Χατζηγιάννης υπουργός Γεωργίας
- Θεόδωρος Χαβίνης υπουργός Δημοσίων Έργων
- Χαραλαμπος Ψαρρός υπουργός Μεταφορών και Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων
- Σταύρος Κωστόπουλος υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας
- Ιωάννης Γκλαβάνης υπουργός Υγιεινής, Κοινωνικής Προνοίας, και υπουργός Οικισμού και Ανοικοδομήσεως
- Κωνσταντίνος Μανέτας υπουργός Εφοδιασμού και Διανομών
- Ιωάννης Μιχαήλ υπουργός Εργασίας
- Φίλιππος Μανουηλίδης υπουργός Εθνικής Αμύνης
- Λεωνίδας Ιασωνίδης υπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος
- Λουκάς Σακελαρόπουλος υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ
- Δημήτριος Γόντικας υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Στρατιωτικών
- Λέων Μάκκας υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Ναυτικών
- Μανούσος Βολουδάκης υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Αεροπορίας
Στις 19 Απριλίου 1950 παραιτήθηκε ο Δ. Γόντικας (άνευ χαρτοφυλακίου / υφυπουργός Στρατιωτικών).
Ο Πλαστήρας αναγκάστηκε να παραιτηθεί αμέσως μετά το λόγο που έβγαλε στην Τήνο στις 15 Αυγούστου για τα «μέτρα επιείκειας» και τις αντιδράσεις που προκάλεσαν.
Ο Πλαστήρας θεωρείται ότι ήταν ικανότατος στρατιωτικός, τίμιος πολιτικός και υπόδειγμα ανθρώπου, και αγαπήθηκε πολύ από τον λαό. Γεγονότα που τον χαρακτήρισαν ήταν η διακριτική προσφορά του μισθού του σε φτωχούς, η άρνησή του να «βολέψει» από την θέση του τον άνεργο αδερφό του και το ότι πέθανε και ο ίδιος χωρίς ποτέ να αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία.
ΠΗΓΕΣ :
Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος (2004). Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004
Wikipedia.org
Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ
ggk.gov.gr
cretalive.gr
