Που είσαι καλέ μου φίλε, Γιώργο Θαλάσση;

Στις 6 Μαΐου του 2000 ο δημιουργός του Μικρού Ήρωα, Στέλιος Ανεμοδούρας θα φύγει από τη ζωή…

Ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας του ιστορικού αναγνώσματος και περιοδικού Ο Μικρός Ήρως. Με το έντονο αφηγηματικό του ύφος σφράγισε μια μεγάλη περίοδο της ελληνικής ιστορίας, τα δύσκολα δηλαδή χρόνια που ακολούθησαν τις περιπέτειες του πολέμου, της κατοχής και της εμφύλιας σύρραξης.

Ξεκίνησε τη θητεία του στον χώρο των περιοδικών εκδόσεων πλάι στον Απόστολο Μαγγανάρη (και το περιοδικό Μάσκα) και συνέχισε με τις καθαρά δικές του δημιουργίες Υπεράνθρωπο κ.ά., ενώ το 1953 αποφάσισε να συγγράψει, υπό το ψευδώνυμο «Θάνος Αστρίτης», τις περιπέτειες του ηρωικού Γιώργου Θαλάσση (με τη βοήθεια του εικονογράφου Βύρωνα Απτόσογλου), προσπάθεια που συνεχίστηκε αρχικά έως το 1968, αλλά και στη συνέχεια με αλλεπάλληλες επανεκδόσεις.


Τα πρώτα του διαβάσματα ήταν η «Διάπλαση των Παίδων» και ο Διονύσιος Σολωμός. «Είχα μια έφεση στο γράψιμο και ήθελα να γράψω ευγενή πράγματα».

Μετά την απελευθέρωση θα εργαστεί ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Ελεύθερη Ελλάδα», «Δημοκρατική Αλλαγή», «Αθηναϊκή», «Νέα», στον «Θησαυρό», κάνοντας μεταφράσεις (ήξερε καλά ξένες γλώσσες) γράφοντας ιστορικά αναγνώσματα (από το «Έτσι ξεκίνησε ο Χίτλερ» έως τη «Βρουγχίλδη», που αναφερόταν στο Βασίλειο της Γαλλίας το 1400 με βασιλιάδες και ιππότες).

Το πρώτο προσωπικό άνοιγμά του θα το κάνει με τον «Υπεράνθρωπο», ένα περιοδικό μικρού σχήματος, που θα κρατήσει δύο χρόνια. Ένας ήρωας στα πρότυπα του αμερικανικού Σούπερμαν, με ελληνική φινέτσα και φαντασία. Πολλοί θα θυμούνται τους αγώνες του κατά του Κακού, με συμπαραστάτες τον Κεραυνό και την Αστραπή, τον Ελ-Γκρέκο και τον κωμικό της παρέας, τον φοβιτσιάρη Κοντοστούπη.

Με τίτλο «Μικρός Ήρως» εκδίδει το πρώτο τεύχος το 1952 σε ηλικία 35 ετών. Η θρυλική παρέα των Μικρών Ηρώων γίνεται αγαπημένο ανάγνωσμα της νεολαίας δύο δεκαετιών, του '50 και του '60.

Tο θρυλικό Παιδί-Φάντασμα - ο Mικρός Ήρως Γιώργος Θαλάσσης - και οι βασικοί σύντροφοί του στις περιπέτειες, η γλυκιά Kατερίνα και ο διαρκώς αβυσσαλέα πεινασμένος Σπίθας. Ένα τρίπτυχο-φωτιά που γαλούχησε γενιές και γενιές, δρώντας μέσα από τις σελίδες του μακροβιότερου ελληνικού παιδικού περιοδικού. Xρόνος δράσης, η γερμανική Kατοχή. Κυκλοφορούσε σε εβδομαδιαία βάση, σε δύο εκδόσεις. H μία κανονική και η άλλη εικονογραφημένη. H πρώτη ήταν και η πιο επιτυχημένη και μακροβιότερη. Tα επεισόδια δεν ήταν αυτοτελή, η δράση κορυφωνόταν προς το τέλος, και καθώς μέσα σ’ ένα κρεσέντο αγωνίας κάποιος θανάσιμος κίνδυνος απειλούσε τους ήρωες, συνεχιζόταν στο επόμενο τεύχος.

Kατά καιρούς, στη συντροφιά των τριών ηρώων προστίθεντο και κάποιοι άλλοι «περαστικοί» ήρωες, που η «ζωή» τους κρατούσε για μερικά τεύχη. Στο τέλος έβρισκαν έναν ηρωικό θάνατο. Aπό αυτούς, οι πιο χαρακτηριστικοί ήταν ο Διαβολάκος και η σφεντόνα του, το Zουζούνι με το φυσοκάλαμό του και ο λιλιπούτειος Mπόμπιρας. Το τελευταίο τεύχος κυκλοφόρησε το 1967, οπότε απαγορεύτηκε η έκδοσή του από τη δικτατορία. Συνολικά 788 τεύχη, 788 ιστορίες έθρεψαν τη φαντασία πολλών παιδιών και εφήβων

Τιμήθηκε για τη συνεισφορά του στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της κουλτούρας των νεαρών αναγνωστών, και παρασημοφορήθηκε λίγο πριν το τέλος της ζωής του από τον Δήμο Αθηναίων. Πέθανε στις 6 Μαΐου 2000.

“Τι να σου πω, τι να σου πω, τι να σου πω

που να μην το έχει πει κανένας για κανέναν

εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω

μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα.

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει

παλιέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση

πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει

Μικρέ μου Ήρωα Γιώργο Θαλάσση».

 

ΠΗΓΕΣ:

Wikipedia.gr

Ellinikoistologio.gr

 

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ