Ακούστηκαν πολλά κι ενδιαφέροντα στη χθεσινή ομάδα Λαμπρινού (που θύμιζε μάλλον ένα ψυχοθεραπευτικό τραπέζι, χωρίς πάντως την επιτυχία που συνήθως συνοδεύει τέτοιες δράσεις ) αλλά σας μεταφέρω ένα ακόμα :
Αφού ακούστηκαν φωνές σύμπνοιας και ομοψυχίας από φίλιες προς το δήμαρχο δυνάμεις, ειπώθηκε κάποια στιγμή και η αποστροφή πως " αν είμαστε εδώ το οφείλουμε στο Λαμπρινό "!
Εκεί ακούστηκε και η άποψη της πρώην αντιδημάρχου Αθηνάς Σπανάκη που τους... ξέρανε όλους: συγνώμη εγώ αν είμαι εδώ δεν το οφείλω στο Λαμπρινό, αλλά στον Πασπάτη !
Αυτός με πλησίασε κι αυτός με έπεισε να κατέβω στο δήμο!
Τώρα πως μια σχέση αγάπης κατέληξε σε αβυσσαλέο μίσος... μια αντιδημαρχία δρόμος ήταν η απόσταση!
