Ολλανδία: 29χρονη με βαριά ψυχικά νοσήματα πήρε έγκριση για ευθανασία

Newsroom
Newsroom

Το Βέλγιο ενέκρινε την ευθανασία ανηλίκων το 2014 και το ακολούθησε πολύ γρήγορα και η Ολλανδία.

H Ζοράγια Τερ Μπικ (Zoraya ter Beek ) είναι μια κοπέλα 29 χρονών από την Ολλανδία, η οποία αναμένεται τις επόμενες εβδομάδες να βάλει τέλος στη ζωή της, με ενεργητική ευθανασία. «Νιώθω μεγάλη ανακούφιση. Ήταν ένας αγώνας που κράτησε πολύ καιρό», είπε στον Guardian.

H Ζοράγια έλαβε την περασμένη εβδομάδα την τελική έγκριση για υποβοηθούμενο θάνατο, μετά από τριάμισι χρόνια βάσει του νόμου ο οποίος ψηφίστηκε στην Ολλανδία το 2002.

Καταιγιστικές αντιδράσεις και διαμάχες για την απόφαση

Η περίπτωσή της προκάλεσε μεγάλες διαμάχες καθώς πάσχει από ψυχιατρικές παθήσεις, τις οποίες ο νόμος καλύπτει με μεγάλη φειδώ και προσοχή. Το 2010 υπήρξαν δυο περιπτώσεις που αφορούσαν ψυχιατρικές παθήσεις, το 2023 υπήρχαν 138 περιπτώσεις, δηλαδή το 1,5% από τους 9.068 θανάτους από ευθανασία.

Όταν τον Απρίλιο δημοσιεύθηκε ένα άρθρο που αφορούσε στην περίπτωσή της, οι αντιδράσεις ήταν καταιγιστικές και προκάλεσαν μεγάλη αγωνία στη Ζοράγια. Κάποιοι ανέφεραν ότι λόγω των παθήσεων που είχε δεν ήταν σε θέση να αποφασίσει για την υποβοηθούμενη θανάτωση.

«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν είσαι ψυχικά άρρωστος, δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά, πράγμα που είναι προσβλητικό».

«Καταλαβαίνω τους φόβους που έχουν ορισμένοι σε σχέση με το εάν άνθρωποι με αναπηρία πιέζονται προς τον υποβοηθούμενο θάνατο αλλά στις Κάτω Χώρες, ο νόμος ισχύει για περισσότερα από 20 χρόνια. Υπάρχουν πραγματικά αυστηροί κανόνες και είναι ασφαλές», είπε.

Το 2002, η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε την ευθανασία. Ωστόσο, για να δικαιούται κάποιος υποβοηθούμενο θάνατο, πρέπει να βιώνει αφόρητο πόνο χωρίς προοπτική βελτίωσης και ο ασθενής θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένος και ικανός να λάβει μια τέτοια απόφαση.

Οι δυσκολίες για τη Ζοράγια άρχισαν από την παιδική της ηλικία. Πάσχει από χρόνια κατάθλιψη, διαταραχή αναπτυξιακού τραύματος, διαταραχή προσωπικότητας και έχει διαγνωστεί με αυτισμό. Όταν γνώρισε τον σύντροφό της, όπως λέει, πίστεψε ότι το ασφαλές περιβάλλον που της προσέφερε θα την θεράπευε. Αλλά συνέχισε να αυτοτραυματίζεται και να θέλει να αυτοκτονήσει. Άρχισε εντατικές θεραπείες, που περιλάμβαναν ομιλούσες και φαρμακολογικές θεραπείες καθώς και περισσότερες από 30 θεραπείες ηλεκτροσόκ (ECT).

Όταν οι θεραπείες τελείωσαν η Ζοράγια βρισκόταν στην ίδια κατάσταση. Μετά από μια περίοδο αποδοχής ότι δεν θα υπάρξει θεραπεία ένιωσε ότι δεν θα άντεχε άλλο να ζει έτσι.

Τον Αυγουστο του 2020 έκανε αίτηση για υποβοηθούμενο θάνατο. Και μπήκε σε μια δύσκολη και περίπλοκη διαδικασία που κράτησε περισσότερο από τρία χρόνια. Λίστα αναμονής για αξιολόγηση, επειδή δεν υπάρχουν πολλοί γιατροί πρόθυμοι να ασχοληθούν με την ευθανασία ανθρώπων με προβλήματα ψυχικής υγείας. Ακολούθησε η αξιολόγηση από άλλη ομάδα για μια δεύτερη γνώμη σχετικά με την επιλεξιμότητα και τέλος η επανεξέταση και απόφαση από έναν άλλο ανεξάρτητο γιατρό.

Κάθε γιατρός σε κάθε στάδιο της έλεγε: «Είστε σίγουρη; Μπορείτε να σταματήσετε σε οποιοδήποτε σημείο». Επίσης, ζητήθηκε πολλές φορές από τον σύντροφό της να μην είναι παρών, ώστε οι γιατροί να είναι σίγουροι ότι μιλάει ελεύθερα.

Πώς θα γίνει η ενεργητική ευθανασία

Τώρα η Ζοράγια, νιώθει ανακούφιση. Την καθορισμένη ημέρα, η ιατρική ομάδα θα παει στο σπίτι της. Η διαδικασία της ενεργητικής ευθανασίας θα αρχίσει με ένα ηρεμιστικό και όταν πέσει σε κώμα οι γιατροί θα της δώσουν τα φάρμακα που θα σταματήσουν την καρδιά της.

«Για μένα, θα είναι σαν να με παίρνει ο ύπνος. Ο σύντροφός μου θα είναι εκεί, αλλά του έχω πει ότι δεν πειράζει αν χρειαστεί να φύγει από το δωμάτιο πριν από τη στιγμή του θανάτου», είπε.

«Τώρα έχει έρθει η στιγμή, είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό και βρίσκουμε μια κάποια γαλήνη. Αισθάνομαι κι εγώ ενοχές. Αλλά μερικές φορές, όταν αγαπάς κάποιον, πρέπει να τον αφήσεις να φύγει».

Το Βέλγιο ήταν η δεύτερη χώρα που υιοθέτησε την ενεργητική ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία τον Μάιο του 2002. Το Λουξεμβούργο αποποινικοποίησε την ενεργητική ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία το 2009 και τον Ιούνιο του 2021 ακολούθησε η Ισπανία, η οποία νομιμοποίησε και τις δύο πρακτικές. Το Βέλγιο ενέκρινε την ευθανασία ανηλίκων το 2014 και το ακολούθησε πολύ γρήγορα και η Ολλανδία.


Πηγή: ertnews.gr

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ