Του Δημήτρη Καρατζάνη
Aυτή τη φορά δεν είχαμε χαμόγελα και θριαμβολογίες για την (προ)συμφωνία της Μάλτας.
Μερικά τραβηγμένα απ τα ...μαλλια χειροκροτήματα στην ΚΕ κι ο κόσμος όλος .
Ούτε κείνος ο ''πονεμένος'', επαγγελματίας χειροκροτητής , ο Σπίρτζης, που λίγο καιρό πριν, απ τα Ιωάννινα ,είχε παραλληλίσει την απελευθέρωση της Ηπειρωτικής πρωτεύουσας στον...Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο,με την απελευθερωση της χώρας από το μνημόνιο, δεν βρήκε το κουράγιο να πει μια καλή κουβέντα για την ''επιτυχία''
Αντίθετα ο προβληματισμός και η συγκρατημένη γκρίνια έκαναν αισθητή την παρουσία τους, κυρίως από τη μεριά της ...αριστερής συνείδησης του κόμματος -από τους καταγραμμένους πια εκπροσώπους αυτής της τάσης -που εκδηλώθηκε (με σχετική σεμνότητα αλλά και επαρκές δηλητήριο) , στην προχθεσινή σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής.
Ήρκεσε όμως η τοποθέτηση του Πρωθυπουργού και η πυροσβεστικού τύπου παρέμβαση του ''επικεφαλής'' των διαφωνούντων Ευκλείδη Τσακαλώτου - ναι,του επικεφαλής της ομάδας των διαπραγματευτών, καλά θυμάστε- ,για να πέσουν οι τόνοι και να οδηγηθούν τα πράγματα σε μια μορφή συμβιβασμού, με τη βοήθεια και της έμμεσης, πλην σαφούς, Πρωθυπουργικής απειλής : ''ψηφίζουμε ή πέφτουμε''.
''Μιας απειλής που ξόρκισε πιθανές ''αποκοτιές''. και, σε συνδιασμό με τη διαβεβαίωση των... ισορροπιστών, πως ο διάλογος ''θα μεταφερθεί σε ανοικτές συγκεντρώσεις και στις οργανώσεις του Σύριζα μετά το Πάσχα''είχε κατάληξη ένα επιφανειακό τουλάχιστον γαλήνεμα και ένα τελικό αποτέλεσμα με μια δεκάδα(περίπου) διαφωνούντες κι άλλους τόσους ''λευκούς''.
Χωρίς να υπάρχουν λοιπόν μέχρι στιγμής ξεκάθαρες απαντήσεις σε σειρά ολόκληρη θεμάτων, όπως ο χρόνος έναρξης ορισμένων μέτρων, η διάρκεια των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, τα υποτιθέμενα ''αντίμετρα'' ,οι αποφάσεις για τη ΔΕΗ κλπ ,ο Σύριζα ενέκρινε τη συμφωνία της Μάλτας, πιστεύοντας ότι έτσι εξυπηρετεί τον κεντρικό στόχο της πολιτικής του. Τη διατήρηση στην εξουσία της ''πρώτη φορά Αριστερά''...
Αν όμως εξετάσει κανείς τα πράγματα με περισσότερη προσοχή ,θα διαπιστώσει ότι η συμφωνία υποσκάπτει, αυτόν ακριβώς, τον κεντρικό πολιτικό στόχο.του Σύριζα .
Ψαλιδίζει, βλέπεις, δραστικά το προσδόκιμο ...επιβίωσης του στην εξουσία , καθιστώντας όνειρο ...απατηλό την παραμονή σ αυτήν, μέχρι το Συνταγματικό όριο της 21ης Σεπτεμβρίου του 2019, που είναι ο διακηρυγμένος στόχος του Τσίπρα
Αυτή πλέον την ημερομηνία ,θα πρέπει να την σβύσει από το σημειωματάριο του , αφού -βασει της χθεσινής συμφωνίας- από την 1-1-19 θα τεθεί σε ενέργεια ο κόφτης για τις συντάξεις και- ενδεχομένως- και ο άλλος, για το αφορολόγητο.
Και , είναι γνωστό ότι στην Ελληνική πραγματικότητα ,ακόμα και ο πιο ανεγκέφαλος πρωθυπουργός δεν πήγε ποτέ σε εκλογές, με ταυτόχρονη επιβολή φόρων και μάλιστα... βάρβαρων.
Με την απλή λογική λοιπον ,οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, πως, λόγω... Μάλτας, εκλογές ΓΙΟΚ το 2019.
Ας δούμε τι μπορεί να γίνει την προηγούμενη χρονιά ,το 2018..Με δεδομένο ότι τον Αύγουστο του 18 λήγει το μνημόνιο και πως οι αγορές τότε για μας θα είναι ακόμα ''ερμητικά κλειστές'', θα είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε, είτε ''ξεκρέμαστοι'' εντελώς , είτε με ένα ακόμα μνημόνιο ante portas .Και βέβαια τότε ,αν προχωρήσει ο Τσίπρας σε εκλογές, το πιο πιθανό είναι, να μη βρεί την ψήφο, ούτε της... Περιστέρας στην κάλπη..
Τι απομένει ως πιθανός χρόνος εκλογών επομένως; Η Άνοιξη του 18 ή το Φθινόπωρο του 17 .
Κι επειδή η έρμη η εξουσία είναι γλυκιά ,θα ποντάραμε ως επιλογή Τσίπρα την πρώτη .Πάντα βέβαια με την επιφύλαξη του απροσδόκητου, που συνοδεύει κάθε πολιτική πράξη, ιδιαίτερα όταν αυτή έμπεριέχει σοβαρά ερωτήματα και κραυγαλέες ασάφειες .
Με υπαρκτό λοιπόν το ενδεχόμενο να γλυτώσει η χώρα 1 ή 1,5 χρόνο διακυβέρνησης Σύριζα-Ανελ ,εμείς, παρ όλα τα ελλαττώματα της Μαλτέζικης συμφωνίας, δε θα είχαμε αντίρρηση ,με τέτοιο κίνητρο ,ακόμα και να την επικροτήσομε
