Του Δημήτρη Μιμή
Αυτό που διαπιστώνουν κυρίως αυτοί που εργάζονται στο Δημόσιο, και αργότερα θα διαπιστώσουν και οι πολίτες είναι ότι κυριαρχεί η τάση, οι εργασίες που παρέχει το Δημόσιο και που διεκπεραίωναν οι Δημόσιοι υπάλληλοι, να δίνονται σε ιδιωτικές εταιρίες, με την ευλογία φυσικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μετά την αποδυνάμωση του Δημοσίου με τις μαζικές αποχωρήσεις και συνταξιοδοτήσεις των υπαλλήλων, τώρα κτυπούν την πόρτα του διάφοροι τεχνικοί σύμβουλοι που επιθυμούν να καταλάβουν τις θέσεις αυτές.
Δε θέλω να γίνομαι δογματικός, είτε από την πλευρά αυτών που θέλουν να ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, είτε από την πλευρά αυτών που θέλουν μια πλήρη δημοσιοποίηση. Πιστεύω ότι μέσα στο Δημόσιο πρέπει να παραμείνει ότι μέχρι τώρα συνδέεται με τις Δημόσιες υπηρεσίες και θα σας πω τι εννοώ.
Η Δημόσια υπηρεσία καθορίζεται με βάση το δημόσιο συμφέρον και είναι συνώνυμη με μια προοπτική μακρού χρόνου. Παράδειγμα, ο τομέας της ενέργειας, των μεταφορών, των επικοινωνιών και το περιβάλλον, είναι καθαρά θέματα του Δημοσίου, αλλά αυτό πάλι δε σημαίνει ότι η Αριστερή σημερινή κυβέρνηση θα έκανε εκτεταμένες επανεθνικοποιήσεις, στις ανωτέρω υπηρεσίες.
Σήμερα , στη χώρα μας, γνωρίζουμε όλοι ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα και δεν θα ήταν αποτελεσματικό κάτι τέτοιο. Στους παραπάνω τομείς μπορούν βέβαια να παίξουν ρόλο και οι ιδιώτες, με προσοχή βέβαια και αυτό για να αποτραπούν οι πιο αμφιβόλου ορθότητας ιδιωτικοποιήσεις.
Η χώρα μας υπέφερε και υποφέρει σήμερα περισσότερο γιατί διαθέτει ένα καπιταλιστικό σύστημα χωρίς κεφάλαιο και γιατί οι οικονομικές αγορές είναι σχετικά αδύναμες και γιατί οι ίδιοι πόροι των επιχειρήσεων της ιδίως των μικρομεσαίων είναι ανεπαρκείς
Πιστεύω ότι το Δημόσιο πέρα από τις επανεθνικοποιήσεις η τις ιδιωτικοποιήσεις , έχει ανάγκη εκδημοκρατισμού των Δημοσίων υπηρεσιών, την ελεύθερη έκφραση του προσωπικού , του σεβασμού των δικαιωμάτων των υπαλλήλων και των πολιτών και να βάλει ένα τέλος στη σύγχυση των αρμοδιοτήτων.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι κάθε κίνηση του ανθρώπου είναι πολιτική γι΄αυτό η οικονομία πρέπει να παραμείνει πολιτική δηλαδή στην υπηρεσία του ανθρώπου.
Οι αγορές τείνουν να γίνουν κύριοι των ανθρώπων, θέλουν να τους κάνουν σκλάβους και η αδράνεια μας τις τρέφει., γι΄ αυτό σήμερα απαιτείται μια δράση και μια αλλαγή της πολιτικής πέρα από τεχνικούς συμβούλους και αποδυνάμωση των Δημοσίων υπηρεσιών.
