του Δημήτρη Καρατζάνη
Έχουμε κάθε καλή πρόθεση να δεχτούμε, ότι οι μεταμεσονύκτιες επικοινωνίες του υπουργού άμυνας με το βαρυποινίτη Γιαννουσάκη ,που βρέθηκαν μερικές μέρες πριν στην επικαιρότητα, δεν είχαν άλλο στόχο , παρά να υποβοηθήσουν το έργο της Δικαιοσύνης στην υπόθεση του ''Noor-1''.
Υποχρέωση αυτονόητη για κάθε πολίτη, πολλώ δε μάλλον για ένα υπουργό ,όπως έσπευσε να υπερθεματίσει ,ο πολιτικός προϊστάμενος της Δικαιοσύνης κ. Κοντονής.
Αν όμως ήταν τόσο αγαθών προθέσεων η παρέμβαση του κ. Καμμένου γιατί η κυβέρνηση αρνήθηκε τη βαθύτερη διερεύνηση και γιατί ο ίδιος ο υπουργός δεν έπραξε το ακόμη απλούστερο .Να γνωστοποιήσει το περιεχόμενο των τηλεφωνικών συνομιλιών που είχε με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα , τον ανθυπασπιστή Χριστοφορίδη και την εισαγγελέα Τζίβα;
Αν το έκανε και έβγαινε στον αέρα το τι είχε ειπωθεί μεταξύ τους και επιβεβαιώνονταν οι ισχυρισμοί του , δεν θα κατέπεφταν αμέσως οι κατηγορίες και θα έβγαινε ολόλευκος απ όλη αυτή την ιστορία;
Δεν το έκανε. Δεν δημιουργείται συνεπώς στο μυαλό ,ακόμα και του πιο καλόπιστου παρατηρητή, η υποψία , πως ''κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας''. Πως κάτι ύποπτο υποκρύπτεται στην άρνηση του ;
Δεν αποτελεί υποχρέωση, αλλά και καθήκον του υπουργού να απομακρύνει αυτήν την υποψία το γρηγορότερο και να αποδείξει σε όλους πως ''ο καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται'';
Παρόμοια απορία μας έχει δημιουργηθεί και στην πιο πρόσφατη περίπτωση που αφορά τις ''αποκαλύψεις'' Βαρουφάκη.
Ενώ ο πρώην ΥΠΟΙΚ έχει ... απασφαλίσει και ''βάλλει'', σχεδόν σε καθημερινή βάση ,εναντίον του Τσίπρα και των πρώην συναδέλφων του, κανείς δεν τολμά να αντιπαρατεθεί ευθέως μαζί του. Άλλοι ''βαφτίζουν'' το βιβλίο του, ''καλοκαιρινό βίπερ'', άλλοι επιλέγουν να του ευχηθούν ''καλές πωλήσεις'' ,αλλά για την... ταμπακιέρα, την ουσία δηλαδή των λεγομένων του , κουβέντα
Δεν είναι όμως να απορεί κανείς, πως, ένας κατ' εξοχήν λάτρης της συγκρουσιακής πολιτικής, όπως ο πρωθυπουργός, που δείχνει με κάθε ευκαιρία, ότι απολαμβάνει τις στιγμές που''κατακεραυνώνει'' τον αντίπαλο του,προσπερνά ''χαλαρά'' μια τόσο μεγάλη πρόκληση;
Να θεωρεί ανάξια απαντήσεως, όσα αποκαλύπτει ο πρώην συνεργάτης του ή μήπως ισχύει εδώ, το ''ο φόβος φυλάει τα έρμα'', καθώς δεν γνωρίζει και τι άλλα χαρτιά έχει κρυμμένα στο μανίκι του ο πάλαι ποτέ... ''asset'' της κυβέρνησης του;
Η τρίτη απορία τέλος που ... δυσκολευόμαστε να δώσουμε απάντηση ,είναι η σχετική με τη στάση της κυβέρνησης για τα γεγονότα που εξελίσσονται αυτές τις μέρες στη Βενεζουέλα,.
Την ώρα που οι νεκροί στη χώρα αυτή έχουν ξεπεράσει τους 115 και το καθεστώς Μαδούρο, απροκάλυπτα πια, καταλύει κάθε έννοια δημοκρατίας και κράτους δικαίου, στην κυβέρνηση επικρατεί ''άκρα του τάφου σιωπή '' για το θέμα.
Όχι μόνο δεν αποδοκιμάζεται η στυγνή βία και η κραυγαλέα κατάλυση των Συνταγματικών ελευθεριών του λαού της Βενεζουέλας, αλλά προσφέρεται από μέρους της και συμπαράσταση , στην επιβολή κυρώσεων κατά του καθεστώτος .
Να συμβαίνει άραγε , επειδή ο Τσίπρας ''τιμά''τη φιλία του με τον Μαδούρο ,να ξεπληρώνονται παλιά γραμμάτια ή μήπως η βία και ο ολοκληρωτισμός, όταν έχει αριστερό πρόσημο δεν είναι δα και προς ...θάνατον;
