του Δημήτρη Καρυωτάκη
Στην (τοπική) πολιτική ιστορία πέρασαν πλέον οι εσωκομματικές διαδικασίες της ΝΔ στο Ηράκλειο, που είχαν απ΄ολα: και μάχες, και κόντρες και συμμετοχή, αφήνοντας ανεξίτηλα τα σημάδια τους σε ομαδάρχες, πολιτευτές και τοπάρχες, που μετρούν κέρδη και ζημίες στην επόμενη μέρα!
Συμπέρασμα πρώτο: η εξουσία αποτελεί την καλύτερη συγκολλητική ουσία για φίλους, οπαδούς και ψηφοφόρους, που βλέποντας πως αχνοφεγγίζει από τη...γωνία, έκανε πολλούς να ανέβουν τις σκάλες του κτηρίου της οδού Ανδρόγεω! "Έπρεπε να μην πήγαινε έτσι που πάει ο Τσίπρας και θα τις κάναμε τις εκλογές μεταξύ συγγενών και φίλων" μου έλεγε μπαρουτοκαπνισμένος νεοδημοκράτης βλέποντας τις ορδές των μελών να περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να ψηφίσουν! Ένα κερί λοιπόν στο σύντροφο Αλέξη, που ξανάδωσε...ζωή στις τοπικές της ΝΔ!
Συμπέρασμα δεύτερο: στη ΝΔ στο Ηράκλειο υπάρχουν πλέον ξεκάθαρα δύο πόλοι.Ο Λευτέρης Αυγενάκης και όσοι είναι μαζί του είναι ο ένας και εκείνοι που διαφωνούν με τις πρακτικές, τη συμπεριφορά αλλά και την επικυριαρχία του, ακόμα και με τη φάτσα του έχουν πρόβλημα κάποιοι, ο άλλος. Το δίπολο εκφράστηκε παντού και αυτό αφήνει θετικά και αρνητικά συμπεράσματα και στους δύο πόλους. Από τη μια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη δυναμική του Λευτέρη που και με τον αέρα του αυριανού γραμματέα του κόμματος δεν έδειξε καμμία διάθεση να συνδιαλαγεί με εκείνους που διαχρονικά ήταν απέναντι του, θέλοντας να σηματοδοτήσει το νέο, ανεξάρτητα πως δεν συμβόλιζε πάντα και το αναγεννητικό και από την άλλη είχε και αποτυχίες η λογική " όλα ή τίποτα" που επέλεξε, με πιο εκκωφαντική την επικράτηση της κ. Ειρήνης Βολιτάκη, που κέρδισε τη μάχη στο Ηράκλειο, την πιο μεγάλη τοπική σε επίπεδο Κρήτης.
Λένε οι αντίπαλοι του Αυγενάκη, πως εκεί που παίχτηκε με όρους πολιτικούς η μάχη κι εκεί που δεν μπορούσε να παρέμβει, η ήττα του ήταν απόλυτη, μόνο που είναι η μια πλευρά του νομίσματος: ναι, επικράτησαν όλοι οι...υπόλοιποι σε αυτή τη μάχη απέναντι στον Αυγενάκη, αλλά ήταν δύσκολη η επικράτηση του άλλου πόλου καθώς και επιτυχημένη ήταν στη θέση της η κ. Βολιτάκη και τα κλειδιά της οργάνωσης είχε και προέβη( κατά τα λεγόμενα των φίλων του Ηρακλειώτη βουλευτή) σε αθρόες εγγραφές πριν τις εκλογές, διαταράσσοντας τις τοπικές ισορροπίες.
Από την άλλη και οι άσπονδοι φίλοι του Αυγενάκη μετράνε κέρδη και ζημίες:
Ασφαλώς και έχουν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι που στην πιο σημαντική μάχη στο Ηράκλειο δεν πέταξαν...λευκή πετσέτα και του την έκαναν, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως, η συμμαχία των...αντιλευτερικών(είναι αδόκιμος ο όρος το ξέρω, αλλά μόλλα ταύτα τόσο πειστικός) αλλά η νίκη ως συνήθως έχει πολλούς πατεράδες.
Ποιος τη χρεώνεται και σε ποια κατεύθυνση; είναι γνωστό πως δεν βγάζει αυτή η συμμαχία πουθενά παρά μόνο το κόντεμα του Αυγενάκη, που κι αυτό φαντάζει ουτοπικό τώρα που είναι καβάλα στο άλογο κι από την άλλη πως το νέο (Πασπάτης, Σενετάκης) θα δώσει σημάδι καινούργιου και διαφορετικού όταν ταυτίζεται με το παλαιό( δηλαδή το σύστημα Κεφαλογιάννη); Μα ακόμα και αυτό το γραφείο του ευρωβουλευτή, ψάχνει τα πατήματα του, αναζητώντας πως θα κινηθεί την επόμενη μέρα, σε ποιον αντιλευτέρη θα επενδύσει, κι έτσι η νίκη στο Ηράκλειο είναι μια νίκη για λόγους γοήτρου, όπως λέμε και στο ποδόσφαιρο και σε αντιδιαστολή της επικράτησης Μητσοτάκη πριν μερικές εβδομάδες.
Από την άλλη αντί τα επιτελεία των πολιτικών γραφείων να κάνουν προσωπικά ταμεία και μικροπροσωπικές στοχεύσεις, ας αφουγκραστούν τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στο Ηράκλειο, που και πάλι έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα πως θέλει το κόμμα του, μεγάλο και ισχυρό και πως δεν αντέχει άλλες προσωπικές στρατηγικές που δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να "κονταίνουν" την παράταξη τους!
