Του Γιώργου Σισαμάκη
Σαφέστατα αν κάποιος δεχτεί ότι ο δημοκρατικός διάλογος δεν είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας τότε αμφισβητεί ευθέως τους αρχαίους Έλληνες που πρώτοι έβαλαν τα θεμέλια της. Ακόμα ο Fr. Bhoer λέει χαρακτηριστικά, ότι «Γίνεται κανείς σοφότερος από το διάλογο μίας ώρας παρά από τη σκέψη μίας ημέρας».
Με τις παραπάνω σκέψεις και με αφορμή την επίσκεψη του Υπουργού οικονομικών κ Τσακαλώτου, καλεσμένο των τριών επιμελητηρίων (Επιμελητήριο Ηρακλείου, Οικονομικό Επιμελητήριο, Τεχνικό Επιμελητήριο) αναλογίζομαι το θεσμικό ρολό των επιμελητηρίων αλλά και τη θέση της παρούσας διοίκησης του Οικονομικού Επιμελητήριου, μιας πραγματικά ακηδεμόνευτης αντικειμενικής και αμερόληπτης διοίκησης όλων των συναδέλφων και ολόκληρης της κοινωνίας. Μιας διοίκησης που σε συνεχεία των προηγούμενων λειτουργεί χωρίς διαχωρισμούς και προσπαθεί να συνθέσει απόψεις και θέσεις, πολλές φορές αντικρουόμενες χωρίς να δέχεται εξωγενείς παρεμβάσεις.
Εξάλλου χρόνια τώρα οι εκδηλώσεις οικονομικής σκέψεις προάγουν το δημόσιο διάλογο με προσκεκλημένους διακεκριμένους επιστήμονες και πολιτικούς από όλους τους χώρους. Τα επιμελητήρια είναι θεσμοθετημένοι σύμβουλοι της πολιτείας για τα θέματα που αφορούν και εμπίπτουν στο πεδίο του γνωστικού τους αντικειμένου το καθένα. Δεν είναι συνδικαλιστικοί φορείς που στόχο έχουν την ανάδειξη των συντεχνιακών τους προβλημάτων και την προαγωγή των συμφερόντων των μελών τους ούτε εργαλεία κομματικών εγκάθετων με στόχο την εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων.
Αντίθετα ο ρόλος τους είναι ποιο ουσιαστικός και προσανατολίζεται στον εντοπισμό και στην επίλυση των προβλημάτων του συνόλου των πολιτών και της κοινωνίας. Με τεκμηριωμένες θέσεις με στοιχειοθετημένες παρεμβάσεις και με τοποθετήσεις άλλες φορές θετικές άλλες αρνητικές αλλά πάντα με γνώμονα το κοινό συμφέρον.
Στο πλαίσιο αυτών των αρμοδιοτήτων αλλά και υποχρεώσεων που απορρέουν από το θεσμό εντάσσεται και το άνοιγμα του Δημοκρατικού διαλόγου στην κοινωνία. Η σημερινή εκδήλωση είναι μια μοναδική ευκαιρία για στους θεσμικούς παράγοντες που πραγματικά ενδιαφέρονται για την κοινωνία αλλά και σε όλους τους ενεργούς και σκεπτόμενους πολίτες που βιώνουν τα προβλήματα της καθημερινότητα να έρθουν και να ακούσουν από τα ποιο επίσημα χείλη της πολιτείας τις θέσεις και το πλάνο της κυβέρνησης.
Επίσης να καταθέσουν τις προτάσεις και τις απόψεις τους, να προβάλλουν τις αντιρρήσεις τους και τα επιχειρήματα τους και να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Κοντολογίς να γίνει ένας γόνιμος διάλογος με τη συμμετοχή της κοινωνίας και των θεσμών δίνοντας βήμα σε όλους τους πολίτες από όποια θέση κι αν βρίσκονται, είτε αυτή του υπουργού είτε του οικονομολόγου, του μηχανικού, του επιχειρηματία, ελευθέρου επαγγελματία, του μισθωτού, του δημόσιου υπαλλήλου, του συνταξιούχου, του ανέργου που ως στόχο θα έχει την μεταφορά των προβλημάτων του συνόλου της κοινωνίας προς τα ανώτερα όργανα της πολιτείας.
Με τις παραπάνω σκέψεις ήθελα να κλείσω προσθέτοντας και μια ευχή, «ως κοινωνία να ωριμάσουμε πριν να είναι πλέον αργά, να αρχίζουμε να σκεπτόμαστε και να λειτουργούμε θετικά και όχι να κατασκευάζουμε εχθρούς εσωτερικά και να λειτουργούμε με αρνητισμό. Εξάλλου σήμερα περισσότερο από ποτέ οι πραγματικοί εχθροί δεν βρίσκονται ανάμεσα μας.
