Εγώ να δεις πως φοβούμαι!

Δημήτρης Καρατζάνης
Δημήτρης Καρατζάνης

Η κρίση βαθαίνει κι ουδείς σημασία δίνει


του Δημήτρη Καρατζάνη

Μεσημεράκι της Δευτέρας,  προχθές, και βρέθηκα στο ''κέντρο'',το οποίο πια δεν επισκέφτομαι συχνά , προτιμώντας άλλα ,περιφερειακά ''στέκια,' συνήθως'κοντά στο σπίτι μου στη  λεωφόρο Δημοκρατίας.Έτυχε όμως να θέλω  ν αλλάξω ένα δωράκι ,που μούπεφτε στενούτσικο - λίγο ...ξεχείλωμα βλέπεις ,ακολουθεί τα χρόνια, όσο κι αν το παλεύεις-γι αυτό και κατηφόρισα, ποδαράτος και... καμαρωτός, την ''πλαθιά στράτα'' για το μαγαζί απ όπου είχε παρθεί το ''ψούνιο''.

Βρήκα τον καταστηματάρχη, παλιο γνώριμο απ τα σχολικά θρανία,να πίνει τον δεύτερο -όπως μου ομολόγησε -καφέ του,καθισμένος πισω απ το τραπεζάκι του, βαρύς κι αγέλαστος σαν τον καιρό, που απ το πρωί,προσπαθούσε  να μας ''εδείξει'', πως και ο Οχτώβρης  έχει ''αντόντια'' .
Καλή βδομαδα, είπα και καλό μήνα κι ας ξεκινά από αύριο. Μα ίντα χεις κι είναι κατεβασμένα τα ..ρολά τσι  μούρης σου, τον πείραξά. Τι θες νάχω .Ένα σου λέω μόνο .Ανε πάει κι αυτός ο μήνας σα τσι δυο προηγούμενους, τα Χριστούγεννα δε βλέπω να τα πιάνουμε.
Σοβαρευτηκα,γιατί τον ήξερα, πως δεν ήτονε γκρινιάρης .Τόσο στριμωγμένα είναι τα πράματα λοιπόν, ρώτησα Κι ακόμα χειρότερα ,είπε σχεδόν ψιθυριστά. Κοντεύει μεσημέρι ,κι είσαι ο πρώτος πελάτης που δρασκελά το κατώφλι μου .Με τζίρο πενήντα κι εκατό Ευρώ τη μέρα, στένεται μαγαζί .Αστα λοιπόν  στο διάλο ,έτσι που μας ξεγηβέντησε αυτό το τσιρκο που μας εκυβερνά. Για κάμε το κόπο να πορπατήξεις μέχρι την ακρα του δρόμου. Δε φτάνουνε δυο, μα τέσσερα χέρια για μετρήσεις τα κλειστά μαγαζά .


Κι αυτοί, πέρα βρέχει .Δεκάρα δε δίνουνε. Με τα κανάλια και τη διαπλοκή ξημεροβραδιαζόμαστε..Αναρωτιούμαι, καλά, δεν υπάρχει ούτε ενας σοβαρός άνθρωπος ανάμεσα ντως. Κανείς να τως επεί μια κουβέντα .Φόροι, φόροι,φόροι .Εισφορές ,εισφορές ,εισφορές, που θα πάει το πράμα.97%οι φόροι,3% η μείωση των κρατικών εξόδων Από που, και πως να βγεί ο λογαριασμός;.Κι ύστερα περιμένομε ανάπτυξη, γιατί αυτή , λέει ο πρωθυπουργός, είναι ελατήριο, που, όπου νάναι μαθές, θα... ξετιναχτεί προς τα πάνω. Κούνια που τον κούναγε...
Θαρρώ πως είσαι λίγο υπερβολικός ,μήπως και προκατειλημμένος; τον τσίγκλισα.
Γρύλλωσε τα γαλανά μάτια του αγριεμένος. Για πέ μου ,στο θεό σου, είπε .Στα δυό, κοντά,
χρόνια που κυβερνούν τούτοι δω, ποια υπόθεση πιάσανε, μικρή γι μεγάλη και την επήγανε, όχι πολύ ,μια πιθαμή  μπροστά .΄Καρβουνο γίνεται ότι κι όπου  αγγίζουνε. Τι θες να πούμε τώρα. Για τη ''σκληρή διαπραγμάτευση'' που μας φόρτωσε στη πλάτη 86 δισ.Για τα κάπιταλ κοντρόλς που κωλοκάτσανε εμπόριο κι αγορά για  την  καταστροφή που...

-Ναι μα γι αυτα φταίει ο Βαρουφάκης, όχι ο Τσίπρας, τον έκοψα. Ποιος Βαρουφάκης, αντιγύρισε αγριεμένος. Εγώ ξέρω τον Τσίπρα !Ο Τσίπρας είναι ο καπετάνιος κι ότι καλό ή κακό κάνει σε κείνον πιστώνεται ή χρεώνεται . Αλλά  είχε βλέπεις...αυταπάτες το παληκάρι, πρόσθεσε ξεστομίζοντας μια βαριά βρισιά.

-Επ, παραφέρεσαι ,τον έκοψα.
-Έχεις δικιο ,είπε ,τραβώντας μια βαθιά ρουφηξιά απ το τσιγάρο του, που μόλις είχε ανάψει.
Ξερεις κάτι ,συνεχισε πιο ήρεμος  τώρα, ο μαγαζάτορας, ίσως κι απ΄τον καπνό που ''ντουμάνιασε'' τα σωθικά του, .Εκείνο που με τρελλαίνει πιο πολύ, είναι πως με περνούν για ηλίθιο .Πως υποτιμούν  προκλητικά τη νοημοσύνη μου .Πάρε το θέμα των τηλεοπτικών αδειών .Μια υπόθεση, που η κυβερνηση μπορούσε άνετα να ''παίξει μπάλα'' και να βγει κερδίσμένη πολιτικά. Αφού τα κάνε μπάχαλο στην προσπάθεια της να στήσει τη δική της διαπλοκή κι αφού κατάφερε το ακατόρθωτο, να στρέψει δηλαδή τους πάντες εναντίον της, πάει τώρα να μας πείσει, πως φταίνε οι ''κακοί'' που.. προσπαθούν να τη... ρίξουν.
-Δεν έχεις άδικο συμφωνησα. Χωρίς αμφιβολία είναι η χειρότερη -με διαφορά - κυβερνηση που θυμαμαι αφ ότου άρχισα παρακολουθώ τα πολιτικά μας πράγματα. Εμένα όμως, με φοβίζει πιο πολύ κάτι άλλο. Η ...ιστορία.
-Δηλαδή ,είπε κοιτώντας με ερωτηματικά
-Κοίτα, το1922 βγήκαμε από τη βαθιά κρίση με μια Εθνική καταστροφή, το ξερίζωμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Το 1974  βγήκαμε από μια άλλη κρίση , πάλι με Εθνική τραγωδία . Την απώλεια της μισής Κύπρου. Δε σου κρύβω λοιπόν - τρέμω και μόνο στη σκέψη- μήπως τώρα τριτώσει το κακό. Γιατί ,όχι μόνο είμαστε απελπιστικά αδύναμοι σε όλους τους τομείς, αλλά και γιατί  βρίσκονται στη ''γειτονιά'' μας  απρόβλεπτες και αδίσταχτες ηγεσίες, έτοιμες να εκμεταλλευτούν τα λάθη και τις αδυναμίες μας αυτές.
-Με φοβίζεις ,είπε ,φανερά προβληματισμένος.
-Εγώ να δεις πως φοβούμαι ,απάντησα, και ήμουν απόλυτα ειλικρινής.

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ