Του Παναγιώτη Αναστασάκου
Στο Cretalive, δημοσιεύθηκε πριν από λίγες μέρες, ένα σχόλιο – ερώτημα επίκαιρο και ιδιαίτερα σοβαρό, με τον τίτλο - ερώτημα «Ετοιμάζουν τις... ιδιωτικοποιήσεις στο λιμάνι;».
Επειδή φοβούμαι πως το σχόλιο δεν πρόκειται να λάβει απαντήσεις από τους αρμοδίους, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες πληροφορίες, απόψεις αλλά και φόβους.
Πρώτα από όλα, το λιμάνι Ηρακλείου, ανήκει 100% στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου), το οποίο ιδρύθηκε με το νόμο 3986/2011 και το ΤΑΙΠΕΔ με τη σειρά του, μετά το Μάιο του 2016 ανήκει στην «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ», το νέο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του 3ου Μνημονίου.
Όταν λέμε λιμάνι, εννοούμε ουσιαστικά ότι υπάρχει και περικλείεται στη Χερσαία Ζώνη του Λιμένα Ηρακλείου όπως ορίστηκε το 2001.
Από το 2004, το ΥΕΝ είχε ξεκινήσει μία προσπάθεια αξιοποίησης και ανάπτυξης των χερσαίων ζωνών των λιμένων της χώρας. Το βασικό εφεύρημα, ήταν η μετατροπή των εκτάσεων των λιμανιών μας, οι οποίες κατά κανόνα θεωρούνται ως ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου (προβλήτες, μόλοι, αποβάθρες κλπ), σε …οικοδομήσιμα οικόπεδα με μεγάλο συντελεστή δόμησης, τα οποία θα μπορούσαν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των επενδυτών, οι οποίοι θα επιθυμούσαν να τους παραχωρηθούν οι Χερσαίες Ζώνες για τη δημιουργία κυρίως επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Έτσι το 2011 δημιουργήθηκε στο ΥΕΝ μία επιτροπή, η ΕΣΑΛ (Επιτροπή Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων) η οποία, με συνοπτικές και σχεδόν αυτόματες διαδικασίες και όχι με αυτές τις πολυετείς πολεοδομικές διαδικασίες τις οποίες προβλέπει η νομοθεσία και χρησιμοποιούν οι Δήμοι, πολεοδομούσε τα λιμάνια μας.
Στην περίπτωση του λιμένα Ηρακλείου, ο Δήμος, ο οποίος έχει από το 2003 εναντιωθεί στη Χερσαία Ζώνη και στην πολεοδόμηση του λιμένα Ηρακλείου, τόσο με αποφάσεις του ΔΣ,όπως η Απόφαση 725/2003, όσο και με Δελτία Τύπου το 2011 προσέφυγε το 2008 στο ΣΤΕ και το 2015 κέρδισε την υπόθεση (Απόφαση ΣΤΕ 715/2015) , ακυρώνοντας τις διοικητικές διαδικασίες της ΕΣΑΛ και του ΥΕΝ για την πολεοδόμηση της Χερσαίας Ζώνης του Λιμένα Ηρακλείου.
Δυστυχώς όμως και μετά από την Απόφαση του ΣΤΕ, δεν φαίνεται να άλλαξε τίποτε ούτε στον ΟΛΗ ούτε στο ΥΕΝ, ούτε και στο λιμάνι μας.
Σήμερα όμως, έχουμε και νέες εξελίξεις.
Δεν μιλάμε πλέον για παραχωρήσεις των Χερσαίων Ζωνών σε επιχειρηματίες για 30 ή και 40 χρόνια, αλλά για πλήρη πωλητήρια των Οργανισμών Λιμένων, όπως ακριβώς συνέβη με τον ΟΛΠ ( ήδη πουλήθηκε το 67%) και θα συμβεί προσεχώς με τον ΟΛΘ, με τους διαγωνισμούς να προκηρύσσονται μεμονωμένα και όχι σε ομάδες.
Και η σειρά για την πώληση, ξεκινάει φέτος από το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, συνεχίζεται με τα λιμάνια Λαυρίου, Ελευσίνας και Ραφήνας και στη συνέχεια παίρνουν σειρά, τα λιμάνια της Ηγουμενίτσας και του Ηρακλείου.
Αυτά πρότεινε πρόσφατα ο Σύμβουλος αποκρατικοποιήσεων στο ΤΑΙΠΕΔ, σύμφωνα με ένα δημοσίευμα στα ΝΕΑ στις 25.12.2016 του δημοσιογράφου Γιώργου Φυντικάκη και τα ίδια ακριβώς αναφέρει μία προχθεσινή ανάρτηση στο liberal.gr του ίδιου δημοσιογράφου.
Αυτή λοιπόν σχεδιάζεται για να είναι η εξέλιξη για το λιμάνι μας από την Κυβέρνηση και με αυτό το πρίσμα θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις.
Για να αποδίδουμε όμως τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η υπόθεση αυτή με τη Χερσαία Ζώνη δεν είναι καινούργια.
Ξεκίνησε από το 2003 και πέρασε από όλες τις κυβερνήσεις και από όλες τις Διοικήσεις του ΟΛΗ από τότε μέχρι σήμερα. Από τις μετέπειτα εξελίξεις κάθε περιόδου, προκύπτει ότι όλοι τους, έγραφαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις εκκλήσεις και τις αντιδράσεις του Δήμου Ηρακλείου.
Σήμερα όμως υπάρχουν και δύο νέα δεδομένα.
-Το πρώτο είναι το γεγονός ότι παρά την Απόφαση του ΣΤΕ, το νέο ΔΣ του ΟΛΗ, παρακάμπτοντας «δια της περιγραφής» την Απόφαση του ΣΤΕ και χωρίς τις απόψεις του Δήμου, ξεκίνησε ξανά τη διαδικασία έγκρισης μιας νέας πολεοδόμησης της Χερσαίας Ζώνης η οποία μάθαμε ότι συζητείται στην ΕΣΑΛ σήμερα 09.01.2017.
Για την απόφαση του αυτή, το ΔΣ του ΟΛΗ και πέρα από τους εσωστρεφείς τσακωμούς, κάτι θα πρέπει να πει και στην κοινωνία μας.
-Το δεύτερο δεδομένο, είναι ότι πλέον δεν μιλάμε για την παραχώρηση χρήσης της Χερσαίας Ζώνης αλλά για την πώληση της.
Και αυτό είναι το πολύ σοβαρό.
Αν μάλιστα λάβουμε υπ’ όψη και την μεγάλη εξάπλωση των Κινέζων στην ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στα λιμάνια της Λεμεσού και του Πειραιά, τότε είναι πολύ πιθανό σε μερικά χρόνια, να βλέπουμε στο λιμάνι μας εκτός από την Ελληνική και την …Κινέζικη σημαία.
Και όταν λέμε στο λιμάνι μας, εννοούμε και στις περιουσίες των πολιτών που είναι στη συνοικία του Λαβύρινθου, τον οποίο κάποιοι άφρονες, συνεχίζουν να θεωρούν ότι είναι Χερσαία Ζώνη, αλλά και στα μνημεία μας, όπως τα Νεώρια, ο Κούλες και το Ενετικό λιμάνι, τα οποία, κάποιοι ακόμη περισσότερο άφρονες, νομίζουν ότι μπορούν ακόμη και να τα …πουλήσουν.
Ένα πράγμα όμως πλέον θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο και θα το πούμε παραφράζοντας τη γνωστή παροιμία και προς κάθε κατεύθυνση.
Να προσέξουν καλά, γιατί όπου δεν πίπτει λόγος, ενσκήπτει ενίοτε …η Εισαγγελική Αρχή.
