Του Δημήτρη Μιμή
Τις μέρες αυτές παρακολουθούμε τη νευρικότητα που παρουσιάζουν οι ευρωπαϊκές χώρες αλλά και τις πολιτικές συγκρούσεις που ανεδείχθησαν στις πολιτικές τάξης ένεκα του θέματος της μετανάστευσης.
Το μεταναστευτικό θέμα έχει γίνει πολιτικό και ίσως να αποσταθεροποιήσει μονίμως τις ευρωπαϊκές χώρες. Ορισμένες χώρες όπως Ουγγαρία άλλαξε το σύνταγμα της και όποιος πλέον βοηθά μετανάστες αντιμετωπίζει φυλάκιση έως και ένα χρόνο.
Σήμερα στην Ευρώπη οι εντάσεις είναι τόσο δυνατές που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα τίποτα που να δείχνει ότι μπορεί να αποφασιστεί από κοινού. Έτσι απειλούνται τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα αλλά αποδυναμώνεται και κάθε κράτος μέλος. Το φαινόμενο αυτό δεν περιορίζεται μονάχα στην Ευρώπη. Βλέπουμε τι γίνεται και στις ΗΠΑ.
Τι όμως κρύβεται πίσω από το μεταναστευτικό πρόβλημα; Όλα έχουν πολιτικές επιπτώσεις και αυτό συμβαίνει με την άφιξη στην εξουσία της άκρας δεξιάς στις κυβερνήσεις συνασπισμού στην Ιταλία και την Αυστρία, όπως επίσης και στη Γερμανία όπου η πιο δεξιά πτέρυγα του συνασπισμού της ζητά σκληρότερη πολιτική για τους μετανάστες.
Έτσι σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο παράδοξο στην ατμόσφαιρα της τραγωδίας του μεταναστευτικού και αυτό είναι η πολιτική κρίση που τροφοδοτείται από την αύξηση των συντηρητικών κυβερνήσεων της δεξιάς και της ξενοφοβίας ακόμα και τώρα που έχουν μειωθεί οι αφίξεις μεταναστών.
Το άλλο παράδοξο των ημερών είναι το κυνηγητό των ΜΚΟ. Η Γαλλία κατηγόρησε τις ΜΚΟ ότι εφαρμόζουν το παιχνίδι των λαθρεμπόρων, δηλώσεις που εξαγρίωσαν τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στην παροχή βοήθειας στους αιτούντες άσυλο. Στην Ιταλία ο Matteo Salvini δήλωσε ότι οι ΜΚΟ θα βλέπουν την Ιταλία μόνο σε καρτ-ποστάλ, ανακοινώνοντας το κλείσιμο των ιταλικών λιμανιών.
Μ΄ όλα αυτά που παρουσιάζονται στην Ευρώπη ποιο μπορεί να είναι το μέλλον της μεταναστευτικής πολιτικής; Χώρες που έχουν στηρίξει την οικονομία τους στην φτηνή εργασία των μεταναστών τώρα αναγκάζονται λόγω της ξενοφοβίας και της πολιτικής της άκρας δεξιάς να θέλουν να βάλουν φράγματα στα σύνορα τους. Έτσι δεν θα είναι η Ευρώπη που ξέραμε.
