Ιδού πεδιον δόξης λαμπρόν !

Δημήτρης Καρατζάνης
Δημήτρης Καρατζάνης

Μπορεί να αλλάξει η χώρα ενόψει της αναθεώρησης


του Δημήτρη Καρατζάνη

Πολλές οι ειδήσεις του Σαββατοκύριακου μέσα και έξω από τη χώρα ,τη δική μας όμως  προσοχή  απέσπασε μια συνέντευξη του Βέλγου Χέρμαν βαν Ρομπάι  -πρώην προέδρου για πέντε ολόκληρα χρόνια του Ευρωπαικού Συμβουλίου-στην ''Κ'' της Κυριακής.
Μια συνέντευξη , που, νομίζομε, πως θάπρεπε να τύχει ιδιαίτερης προσοχής ,γιατί,, παρότι αναφέρεται σε γεγονότα του  παρελθόντος, βοηθά  να καταλάβομε, πως και γιατι ,ενώ αλλοι ...ομοιοπαθείς,(Κύπρος, Πορτογαλλία, Ιρλανδία) ,κατάφεραν εδώ και καιρό να ξεφύγουν από τις δαγκάνες του μνημονίου, εμείς βουλοπλέομε ακόμα    στα αφρισμένα νερά  του τρίτου, ενώ βρισκόμαστε υπό την άμεση απειλή και ενός τέταρτου μνημονίου .


Κάνει  λοιπόν για τη χώρα μας, ο καθόλου εντυπωσιακός σε εμφάνιση ,αλλά οξύνους και με κλασσική παιδεία  Βέλγος πολιτικός ,συγκεκριμένες αναφορές ,που θεωρούμε ότι έχουν ιδιαίτερη σημασία.

 ''Ξέρετε, νευρίασα πάρα πολύ'' λέει, ''όταν ανακάλυψα το μέγεθος του Ελληνικού προβλήματος στις αρχές του 2010.Νευρίασα, και με τους Έλληνες που επέτρεψαν αυτόν τον εκτροχιασμό, αλλά και με τους Ευρωπαίους, που βρίσκονταν σε απόλυτη αδράνεια. Τίποτα δεν είχε γίνει στην Ελλάδα για να διορθωθεί το έλλλειμμα του 15%. Οταν σε μια χώρα υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμα στις τρέχουσες συναλλαγές και ζει πέρα από τις δυνατότητες της, αυτή, είναι η πραγματική φτωχοποίηση της...''
Και συνεχίζει ,λίγο παρακάτω, με αναφορά στους ''επόμενους'',  κυβερνήτες. Εκείνους ντε, που, όπως θα θυμάστε, θα έσκιζαν τα μνημόνια και θα ...μοίραζαν στους ''πεινώντες και διψώντες''12,5 δισ. Λέει συγκεκριμένα.γι αυτούς:

''Ο ανεύθυνος υπουργός των οικονομικών του Τσίπρα (Βαρουφάκης), δε χάλασε μόνο το παιχνίδι, αλλά κατέστρεψε μαζί  και την εικόνα της Ελλάδας, για να χτίσει τη δική του. Στοίχισε στη χώρα του δισεκατομμύρια . Δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ...''.


Και δεν τα λέει αυτά ένας Στουρνάρας ή ένας Ρέντλινγκ ,πρόσωπα δηλαδή που μετέχουν ακόμα στο  πολιτικό  παιχνίδι  και κάποιος κακόπιστος θα μπορούσε να αποδώσει πολιτικά κίνητρα στα λεγόμενα τους ,αλλά ένας άνθρωπος, που, αφού υπηρέτησε στα κορυφαία αξιώματα της πατρίδας του και της Ευρώπης,   άφησε οριστικά πίσω του την πολιτική και   διδάσκει  σήμερα σε ένα από τα καλύτερα Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια  ,εκείνο της Λουβέν.;


Οφειλομε συνεπώς  να δώσωμε βάση στα λεγόμενα του, και να βγάλομε τα αναγκαία -για... μεγάλα παιδιά- συμπεράσματα, για το ''τις πταίει''  .

Άλλωστε δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευστροφία για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα, ότι η  αδράνεια και η ανευθυνότητα των δύο πρωθυπουργών, του Κώστα Καραμανλή και του Γιώργου Παπανδρέου, που ο ένας είδε την κρίση ως ευκαιρία για να δραπετεύσει από τις ευθύνες του  κι ο άλλος ως εργαλείο για να αναρριχηθεί στην εξουσία, οδήγησαν τη  χώρα ,δεμένη χειροπόδαρα, στην προκρούστεια κλήνη των μνημονίων.

Και το χειρότερο. όταν κάπως πήγαν να στρώσουν τα πράγματα και αρχίσαμε να βλέπομε  στο βάθος λίγο φως  , ύστερα από  τις βαριές θυσίες του Ελληνικού λαού ήρθε ο η τρίτη στη σειρά ''επιτυχημένη'' επιλογή Πρωθυπουργού. Ο Τσίπρας, με τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη -ο...  asset, μην το ξεχνάμε - να τα τινάξει όλα στον αέρα..

Βιώσαμε έτσι  την ...εποποιία της ''σκλήρης διαπραγμάτευσης'', που έριξε οριστικά  τη χώρα στο ''καναβάτσο'',  - ραγδαία  φυγή των καταθέσεων,  περιττό δημοψήφισμα  capital controls -και τη γύρισε  πιο πίσω, ακόμα κι  από κει πούχε ξεκινήσει την προσπάθεια. (Κάτι ανάλογο δηλαδή. με την περίπτωση  του δυστυχή Σίσυφου).

Πριν ενάμισυ περίπου,  μήνα η Πρόεδρος της Βραζιλίας  Ντίλμα Ρούσεφ.,εκλεγμένη σε δεύτερη θητεία, παύθηκε  από τα καθήκοντα της με μια διαδικασία,  γνωστή διεθνώς με τον όρο impeachment . Μια διαδικασία που προβλέπεται στο Σύνταγμα της χώρας της ,αλλά και σε Συντάγματα, άλλων χωρών, σε  Δυτικού τύπου Δημοκρατίες

Στις περισσότερες  περιπτώσεις , στην διαδικασία του impeachment , εμπλέκονται  τα νομοθετικά Σώματα (βουλή - γερουσία) ενώ σε ορισμένες χώρες  συμμετέχουν και ειδικές επιτροπές   αποτελούμενες από πολίτες υψηλού κύρους ή ανώτατους δικαστές (Ιταλια).
Στην περίπτωση της Ρούσεφ, η κατηγορία που οδήγησε τελικά στην έκπτωση της, έκανε λόγο  '' Για παράνομη χρήση δανείων με στόχο την πλήρωση κενών του Ομοσπονδιακού προυπολογισμού και  απόκρυψη των οικονομικών προβλημάτων της χώρας'' Με άλλα λόγια δηλαδή και σε σχεση με τα συμβαίνοντα στη χώρα της ''φαιδράς πορτοκαλέας'', όχι και ...προς θάνατον.

Η διαδικασία του  impeachment  βέβαια, μπορεί να στραφεί όχι μόνο ενάντια στόν πρώτο πολίτη μιας χώρας ,αλλά και άλλων κρατικών αξιωματούχων, που υπερβαίνουν ή ΄δεν ανταποκρίνονται στα προβλεπόμενα από το νόμο καθήκοντα και υποχρεώσεις τους..

Στις ΗΠΑ λόγου χάρη, που η συγκεκριμένη διαδικασία προβλέπεται στο άρθρο ΙΙ,παρ.5 του Συντάγματος, έχει γίνει αρκετές φορές χρήση της,  κατά αξιωματούχων, τόσο  σε Πολιτειακό, όσο και σε Ομοσπονδιακό επίπεδο. Ο Πρόεδρος Αντριου Τζόνσον το 1868 ΄παύθηκε  έτσι ,ο Προεδρος Νξον το 1974 αναγκάστηκε να παραιτηθεί για να αποφύγει την οδυνηρή διαδικασία, ενώ σ  αυτην υποβλήθηκε ,σχετικά πρόσφατα, και ο Πρόεδρος Κλίντον στη δεύτερη θητεία του(υπόθεση Μόνικα Λεβίνσκι) ,  που τελικά όμως απαλλάχτηκε, λόγω  μη συγκέντρωσης της απαιτούμενης πλειοψηφίας.  

Εμεις βέβαια εδώ ,με την αυξημένη δημοκρατική ευαισθησία που μας διακρίνει και την αναμφισβήτητη... ηθική μας υπεροχή , δεν έχομε ανάγκη τέτοιες ''στενάχωρες'' διαδικασίες. 

Αντ' αυτών έχομε τον Νόμο περί ευθύνης υπουργών που,λίγο πολύ,  θεσμοθετεί την... ατιμωρησία των εκπροσώπων μας, ακόμα και για ποινικά αδικήματα.
Ιδού πεδιον δόξης λαμπρόν λοιπόν ,για κείνους ,που πραγματικά πιστεύουν στη Δημοκρατία και επιθυμούν τη θωράκιση της εν όψη και της αναθεώρησης του Συντάγματος

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ