Του Δημήτρη Μιμή
Ο Νίκος Καζαντζάκης είναι ένας από τους σημαντικότερους ευρωπαίους συγγραφείς του εικοστού αιώνα, συγγραφέας του “Αλέξη Ζορμπά” που έγινε ταινία με τίτλο “Ζορμπάς ο Έλληνας” και “O Τελευταίος Πειρασμός”, ποιητής, φιλόλογος και άνθρωπος της ενέργειας.
Υπήρξε μεγάλος στοχαστής επηρεασμένος από τον Νίτσε και τον Μπέρξον αλλά και από την ψυχανάλυση.
Από την άποψη της πνευματικότητας είχε μόνιμο στόχο την αρμονία και την απόλυτη ελευθερία. Κάνοντας φιλοσοφία την αλήθεια κατευθύνει τη ζωή του προς αυτήν και μας δίνει θαυμάσια έργα.
Η αλήθεια είναι μια έννοια που θεωρείται απόλυτη στη φιλοσοφία και την επιστήμη. Στο έργο αλλά και στη φιλοσοφία του Καζαντζάκη κατέχει προεξέχουσα θέση. Ο Καζαντζάκης όπως άλλωστε και ο πατέρας της φιλοσοφίας ο Σωκράτης, συνέδεσαν την αλήθεια μ΄ ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής, προσανατολίζοντας τη ζωή τους σύμφωνα με την αλήθεια.
Είναι αυτός που λέει ότι ο Θεός είναι σε κάθε ον, ακόμα και στον άθεο. Ο πραγματικός άνθρωπος είναι αυτός που αντιστέκεται, που αγωνίζεται, ο οποίος δεν φοβάται να πει όχι, ακόμα και στο Θεό. ( Αναφορά στον Γκρέκο).
Σήμερα, δειλά-δειλά, εμφανίζονται στην Κρήτη, στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, εκδηλώσεις που αφορούν το έργο αλλά και ζωή του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα. Αποκορύφωμα αυτών είναι το Διεθνές Συνέδριο στις 20-21 και 22 Οκτωβρίου 2017 που θα πραγματοποιηθεί στην πόλη μας με θέμα: “Η Θέση του Νίκου Καζαντζάκη στην Εκπαίδευση, στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό”.
Αλλά και το Σαββατοκύριακο που πέρασε πολλοί θα παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις για τον Καζαντζάκη, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλου, στο Κράσι και στις Αρχάνες.
‘Όμως, αυτό που σκέφτομαι τις μέρες αυτές, είναι αν ο Καζαντζάκης μπορεί να διαβαστεί μέσα στο καλοκαίρι, πέρα από την παρακολούθηση των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται, και ποιό βιβλίο του θα ήταν το κατάλληλο γι΄ αυτή την εποχή.
Ρωτώντας μερικούς συναδέλφους ποιό βιβλίο του Καζαντζάκη βρίσκουν περισσότερο φρέσκο και θα ξαναδιάβαζαν μέσα στο καλοκαίρι μου απάντησαν με σειρά προτίμησης “ O Καπετάν Μιχάλης “, “ Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά “, και τρίτο το “ Αναφορά στον Γκρέκο “.
Προσωπικά προτείνω για το καλοκαίρι, το “ Ο Καπετάν Μιχάλης “ κυρίως γιατί εμείς οι Ηρακλειώτες θα μάθουμε για την τουρκοκρατούμενη πόλη μας αλλά και για όλη την Κρήτη του περασμένου αιώνα, τα έθιμα που επικρατούσαν, τις γειτονιές της, τη σχέση που κρατούσαν οι ντόπιοι κάτοικοι με τους κατακτητές, τον τρόπο που τους αντιμετώπιζαν αλλά και πως επιβίωναν μέσα στη σκλαβιά. Θα βρούμε επίσης ιστορικά γεγονότα του προπερασμένου αιώνα αλλά και το χιούμορ που κυριαρχούσε στους μαχαλάδες της πόλης του Ηρακλείου. “Ο Καπετάν Μιχάλης” είναι ένα δροσερό βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.
