Του Κώστα Μπογδανίδη
Πρέπει να ήταν λίγο μετά τον πόλεμο όταν προβλήθηκε «ο βρόγχος» . Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ περιέγραφε στην ταινία αυτή το «τέλειο» έγκλημα δύο νεαρών φοιτητών. Ή έτσι νόμιζαν. Ότι μπορούσαν να διαπράξουν το τέλειο έγκλημα σκοτώνοντας έναν συμμαθητή τους.
Ήταν ένα σενάριο βασισμένο πάνω σε μια αληθινή ιστορία που συγκλόνισε την Αμερική του μεσοπολέμου, κι ακολούθησε η δίκη του αιώνα ,όπως την αποκάλεσαν. Ο Νέιθαν Λίοπολντ και ο Ρίτσαρντ Λόιμπ, δύο πλούσιοι φοιτητές από το Σικάγο, έπνιξαν με ένα σχοινί τον συμμαθητή τους, τοποθέτησαν το σώμα του σε ένα μπαούλο και διοργάνωσαν ένα πάρτι στο διαμέρισμα τους…Κι όμως τους έπιασαν. Το μόνο που γλίτωσαν ήταν η θανατική καταδίκη –καταδικάστηκαν σε 99 ετών φυλάκιση, είχαν βλέπετε και τους καλύτερους δικηγόρους της εποχής. Θυμήθηκα την ιστορία με αφορμή τα τελευταία εγκλήματα που έχουν συγκλονίσει την Κρήτη. Από τη μία η απαγωγή και από την άλλη η δολοφονία του γιατρού στη Σητεία. Τι στο καλό, σκεφτόμουν: Όλοι Νέσμπο διαβάζουν ; Και δεν προσέχουν το τέλος; Προφανώς ούτε διαβάζουν , ούτε καταλαβαίνουν. Γιατί αλλιώς δεν θα έβλεπαν μόνο το τυρί, θα παρατηρούσαν και τη φάκα .
Οι μεν παίρνουν έναν άνθρωπο και τον κρατούν έξι μήνες πιστεύοντας ότι κανείς δεν θα τους πιάσει, πως η αστυνομία και η δικαιοσύνη δεν θα βρουν κανένα στοιχείο, ποτέ δεν θα μάθουμε ποιοι ήταν. «Τέτοιοι χάφτες ήταν» έλεγε χαρακτηριστικά ένας φίλος που τους ήξερε…Αρχικά όλοι νόμιζαν ότι είχαν διαπράξει το τέλειο έγκλημα. Και ήρθε ο χρόνος (το εξάμηνο της παράνοιας), ήρθε η εμπλοκή της ανήλικης, το κινητό του 24χρονου, η ίδια η αλαζονεία τους. Και τους πρόδωσε. Έδειξε ότι κι αυτοί ελλειποβαρείς βρέθηκαν όταν ζυγίστηκαν. Όπως όλοι! Το αυτό και στην υπόθεση δολοφονίας του γιατρού. Έτσι εύκολο είναι; Πας σκοτώνεις έναν άνθρωπο για να του πάρεις την περιουσία κι όλα καλά; Έτσι νομίζεις; Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ο από μηχανής Θεός- ο κυνηγός που είδε τα πάντα- πάλι ξέραμε ποιος ήταν ο πρώτος ύποπτος.
«Ο ένοχος ενός εγκλήματος πληροί τρεις προϋποθέσεις: είχε κίνητρο, είχε τα μέσα και είχε και την ευκαιρία» λένε οι εγκληματολόγοι. Εδώ τα είχαν όλα και…πολλά παραπάνω.
Δεν θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Έτσι κι αλλιώς εκ του αποτελέσματος ξέρουμε ότι αρκετά μπαίνουν στο αρχείο. Καποιες υποθέσεις δεν έχουν βγει ποτέ. Αλλά η ζωή και η στατιστική δείχνει άλλα. Δύσκολα γλιτώνεις όταν έχεις τα τρία βασικά στοιχεία και όταν έχεις προσωπική εμπλοκή, δεν έχεις καλύψει τα νώτα σου.
Δεν θέλει και μυαλό να το καταλάβεις- ή μήπως θέλει;
δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
