Οικονομικά ...Πρωθυπουργών!

Δημήτρης Καρατζάνης
Δημήτρης Καρατζάνης

Ο Κονδύλης επέλεξε την τρίτη λύση. Στην προειδοποίηση δε των οικονομολόγων για τους πληθωριστικούς κινδύνους, τους... αποστόμωσε με τη φράση ''μα εμείς δε θα το πούμε σε ...κανένα''.

του Δημήτρη Καρατζάνη


O στρατηγός Γεώργιος Κονδύλης που ξεκίνησε την καριέρα του ως υπαξιωματικός και τελικά κατέκτησε σχεδόν κάθε ενεργό αξίωμα της χώρας, καταλαμβάνοντας διαδοχικά εκείνα του Στρατηγού ,του υπουργού , του Πρωθυπουργού και  του Αντιβασιλέα, είχε πει : ''αν γνώριζα πόσο εύκολο είναι να κυβερνάς την Ελλάδα θα το είχα κάνει από τότε που ήμουν λοχίας''.

Φανταζόμαστε ότι κάτι ανάλογο θα σκεφτόταν  πέρισυ και ο κ. Τσίπρας, όταν ,απο το πουθενά, έγινε Πρωθυπουργός και γνώρισε, για ένα διάστημα, ποσοστα δημοτικότητας που κινούνταν στη ...στρατόσφαιρα του 60-70%. Δεν μπορει τότε -υποθέτομε- να μην ψυθίρισε ,τουλάχιστον στον εαυτό του  τα λόγια του Κονδύλη.

Γιατί ,εδώ που τα λέμε, δεν είναι μικρό πράμα να σκαρφαλώνεις στα 40 σου στην  Πρωθυπουργία, έχοντας πολιτική ''προίκα'', μερικές ώρες καταλήψεων στο Λύκειο ,κάποιες ηχηρές παρεμβάσεις στα φοιτητικά αμφιθέατρα,άντε και  κάποιες ''δυναμικές'' παρουσίες  σε διαδηλώσεις  

Θα πείτε ότι στην ιλιγγιώδη ''αναρρίχηση'' δεν μέτρησαν  μόνο αυτά. Καταλυτικός, οπωσδήποτε, υπήρξε και ο ρόλος του  μέντορα του, κ Αλαβάνου, που έκανε το ''λάθος'' - δική του η ομολογία- να εμπιστευθεί τον νεαρό protegee, στην προσπάθεια του να φέρει έναν αέρα ανανέωσης σ ένα κόμμα, που, από την ίδρυση του, η φιλοδοξία του εξαντλιόταν στην είσοδο του στη βουλή

Eίναι λοιπόν τόσο ευκολο, να βρεθεί κανείς στο τιμόνι μιας χώρας και εν προκειμένω της Ελλάδας; είναι ένα λογικό ερώτημα.

Υπό ορισμένες συγκυρίες και ξεπουλώντας  κάθε αρχή και αξία - ο Κονδύλης  από φανατικός Βενιζελικός μεταστράφηκε στον πιο πιστό  Βασιλικό,  ο δε Τσίπρας από ακραίος αντιμνημονιακός έγινε ο πιο πειθήνιος τηρητής του μνημονίου- αυτό μπορεί να συμβεί. Το πρόβλημα είναι πόσο μπορεί να  κρατήσει η ''ευτυχής συγκυρία'' που σε έχει φέρει  στον ''αφρό''.

Βλέπεις ,βρισκόμενος εκει ''ψηλά'',γίνεσαι ορατός από παντού  (Αρχή άνδρα δείκνυσι, έλεγαν οι πρόγονοι μας) και  ,δυστυχώς ή ευτυχώς , είναι κανόνας της ζωής η ''συγκυρία'' και η πραγματικότητα να διατηρούν μόνο περιοδική σχέση .

Και ο μεν  Κονδύλης στάθηκε ''τυχερός',' γιατί  βίωσε μόνο  για πολύ μικρό διάστημα την προσγείωση στην πραγματικότητα.

 Ο κ. Τσίπρας όμως ,που είναι   νέος άνθρωπος και εχει υποστεί τεράστια φθορά -όπως και το κόμμα του-  σε ενάμιση μόλις χρόνο από την άνοδο στο κορυφαίο ''βάθρο'' , φαίνεται πως θα έχει μακρύ δρόμο μπροστά του . Δρόμο κατηφορικό, στον οποίο  έχει μπει  ήδη και ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, θα έχει και  διάρκεια και ...βάθος.
Πολύ φοβούμαστε μάλιστα, πως σ αυτήν την κατηφορική πορεία , θα βάλουν το χέρι τους ,όχι μόνο οι αντίπαλοι  αλλά και κάποιοι ''δικοί'' του, όταν  η εξουσία κάνει φτερά ή όταν συνειδητοποιήσουν,  ότι  τελικά  ο ''βασιλιάς,είναι γυμνός''

Μια όμως και ήρθε η κουβέντα στον Κονδύλη ,θα αναφερθούμε σε ένα ακόμη περιστατικό, που έχει  άμεση σχέση με τα οικονομικά ..

Οταν λοιπόν ο Κονδύλης έγινε Πρωθυπουργός, κάλεσε το οικονομικό επιτελείο, για να συζητήσουν τα  μέτρα που έπρεπε να ληφθούν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας .
Η εισήγηση που του έγινε τελικά, ήταν, πως η χώρα ή επρεπε να δανειστεί,(πράμα αδύνατο, λόγω έλλειψης αξιοπιστίας) ή να επιβάλει νέους φόρους(αδύνατον επίσης λόγω εξάντλησης της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών) ή να κοπεί νέο χρήμα.

Ο Κονδύλης επέλεξε  την τρίτη λύση. Στην προειδοποίηση δε των οικονομολόγων  για τους  πληθωριστικούς κινδύνους, τους... αποστόμωσε με τη φράση ''μα εμείς δε θα το πούμε  σε ...κανένα''.
Μη μου πείτε ότι τα οικονομικά του Κονδύλη δεν σας θυμίζουν εκείνα του Τσίπρα που ''θα παιζε το ζουρνα και θα χόρευαν οι αγορές'', ή πως ''η ανάπτυξη είναι ένα  ελατήριο, που θα ...εκτιναχθεί μόλις τελειώσει η αξιολόγηση''
Έρμη Ελλαδα...   

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ