Του Δημήτρη Καρατζάνη
Για κάποιον, που δεν τα καταφέρνει ακόμα και στα πιο απλά πράγματα, ο λαός μας λέει, πως αυτός ''δεν νογά να χωρίσει δυο γαιδουριών άχυρα''
.Μας ήρθε στο μυαλό η φράση (παροιμία) παρακολουθώντας τα ...παρατράγουδα που βγήκαν στον αέρα πρόσφατα, με το περίφημο πια Χριστουγεννιάτικο βοήθημα.
Εκείνο των 300 Ευρώ δηλαδή, που η ''γενναιόδωρη'' κυβέρνηση χορήγησε στους χαμηλοσυνταξιούχους και που, τώρα, αποδεικνύεται, πως το επωφελήθηκαν και άλλοι -καθόλου αναξιοπαθούντες- ανάμεσα στους οποίους και κάποιοι βουλευτές. Οι τελευταίοι μάλιστα ή ''αιδημόνως''εσιώπησαν ή -όταν το πράγμα έγινε γνωστό- επέλεξαν να κάνουν... μνημόσυνο με ξένα κόλυβα ,διαθέτοντας το ποσό - που δεν τους ανήκε -σε ''φιλικούς'' συνδικαλιστικούς φορείς.
Θα πείτε βέβαια, ότι το λάθος είναι μέσα στη ζωή και συναντιέται αναπόφευκτα και στην πολιτική .Όταν όμως το λάθος' συμβαίνει στα απλούστερα των πραγμάτων ,όπως το μοίρασμα από την κυβέρνηση των παραπάνω 300σάρικων με στοιχειωδώς δίκαιο τρόπο ,τότε υπάρχει πρόβλημα
Όχι μόνο γιατί αποδεικνύει τις πραγματικές ικανότητες της κυβέρνησης, αλλά και το πόσο επαρκώς μπορεί αυτή να ανταποκριθεί,στα κρίσιμα προβλήματα που έχει ανοιχτά μπροστά της η χώρα
Αυτή την ανεπανάληπτη ''ικανότητα'' της κυβέρνησης να... λύνει προβλήματα, έχομε παρακολουθήσει άφωνοι τα τελευταία δυο χρόνια και- ομολογούμε- δεν προλαβαίνομε να την παρακολουθούμε να πηδά, από τη μια επιτυχία,στην άλλη.
Ετσι από τη μεγαλοφυή ιδέα να εκβιάσει εκλογές για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας πριν το τέλος της 5ης αξιολόγησης, μέχρι την ''κοληγιά'' με τον ''μετριοπαθή'' και ''συνετό'' Καμμένο ,την τραγική διαπραγμάτευση με τον Βαρουφάκη ,τα κάπιταλ κοντρόλς, το δημοψήφισμα της απάτης, τις νέες εκλογές, την εμμονή στο ''χαρτί'' Καμμένου που απέκλειε από χέρι κάθε ευρύτερη συνεργασία, τους μαραθώνιους της πρώτης και δεύτερης αξιολόγησης, που νέκρωσαν κάθε οικονομική πνοή στη χώρα, όλα μα όλα, συνιστούν μια αλληλουχία ανεπανάληπτων ''επιτυχιών','με άδηλο ακόμα τέλος.
Επιτυχιών, που, σε συνδυασμό με την... κατατρόπωση της διαπλοκής -διαφθοράς και τους ''οραματικούς'' νόμους των Κατρούγκαλου, Παπά ,Μπαλτά, Φίλη κλπ -κάποιοι βέβαια στην πορεία ''σκόνταψαν'' στο ΣτΕ- καθιστούν τη διετία της διακυβέρνησης Συριζανέλ, την πιο... επιτυχημενη διετία διακυβέρνησης της χώρας μεταπολεμικά , όσο κι αν κάποιοι ,από ...στείρο αντιπολιτευτικό πάθος, αρνούνται να το αναγνωρίσουν.
Δεν γνωρίζομε αν οι άνθρωποι έχουν συνείδηση του τι συμβαίνει γύρω τους ή έχουν μεθύσει από την εξουσία και τα μεγαλεία της ,που δεν είχαν φανταστεί στα πιο τολμηρά τους όνειρα, όταν πάλευαν για το σωσίβιο του 3% .
Σε μας πάντως ,όλα αυτά τα Συριζαίικα ,θυμίζουν τον πολιτικό, όπως τον αποδίδει ο Κίπλινγκ:
''I could not dig,I dare not rob
therefore I lied to please the mob
now all my lies, are proved untrue
and I must face the men I slew
what tale shall serve me here among
mine angry and defrauded young''
(Δεν μπορώ να σκάβω,δεν τολμώ να ληστεύω
γι αυτό έλεγα ψέματα για να ευχαριστώ τον όχλο
τώρα που όλα μου τα ψέματα αποκαλύφτηκαν
πρέπει να αντιμετωπίσω τους ανθρώπους που κοροίδεψα.
Ποιος μύθος θα με εξυπηρετήσει τώρα μέσα
στους θυμωμένους και εξαπατημένους νέους)
Ισως αυτό το νεο μύθο, αναζητά τώρα ο Τσίπρας...
