Προσοχή στο ...σταμνί

Δημήτρης Καρατζάνης
Δημήτρης Καρατζάνης

Στο ''αμπαλάζ'' της προτεινόμενης ''λύσης'' βρίσκεται το μυστικό της καθυστέρησης

Του Δημήτρη Καρατζάνη

Δεν πάει πολύς καιρός από τοτε που ακούγαμε τον κ. Τσακαλώτο να προειδοποιεί για τις καταστρoφικές συνέπειες που θα είχε στην οικονομία της χώρας η παράταση της αξιολόγησης  μετά τις 5 του Δεκεμβρη .Τη δήλωση αυτή ακολούθησε εκείνη του πρωθυπουργού που ξεκαθάριζε ,πως μέχρι την παραπάνω ημερομηνία, η αξιολόγηση θα είχε κλείσει και   το Μάρτη η χώρα  θα έμπαινε στο πρόγραμμα QE και  στην  κανονικότητα.

Επίσης, λίγες μόλις μέρες πριν , ο έτερος των ''τιμονιέρηδων'' της οικονομίας μας κ. Χουλιαράκης , από το Λονδίνο που βρισκόταν'' εξόρκιζε'' κάθε  καθυστέρηση στην πορεία της αξιολόγησης, δηλώνοντας  χαρακτηριστικά  :''Καλύτερα μια όχι καλή διαπραγμάτευση τώρα ,παρά μια καλύτερη αργότερα''.

Παρ'όλα αυτά,  όλοι αυτοί που είχαν τονίσει τόσο κατηγορηματικά τη σημασία του παράγοντα ''χρόνος'' στην αξιολόγηση, συνέχισαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να τον αγνοούν ,με την ίδια χαλαρότητα  και αμεριμνησία.

Όχι βέβαια γιατί δεν αντιλαμβάνονται τις επιτακτικές ανάγκες της οικονομίας ,που επιβάλλουν το  κλείσιμο της διαπραγμάτευση ''χθές'', αλλά γιατι αδυνατούν  να εξασφαλίσουν το περιτύλιγμα, που τους είναι απαραίτητο για να την παρουσιάσουν. Το περιτύλιγμα εκείνο που θα αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης  από το μίζερο   τελικό αποτέλεσμα. 

Και δεν αναφερόμαστε βέβαια  στους βουλευτές ,για τους οποίους, η μέχρι τώρα εμπειρία εχει αποδείξει πως θα  εγκρίνουν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, όποιο κι αν είναι -ίσως με λίγο παραπάνω θρήνο και δάκρυα ,όπως μας έχουν συνηθίσει -αλλά για τους απλούς ψηφοφόρους, που έχουν  συνειδητοποιήσει πια το μέγεθος της  εξαπάτησης που υφίστανται από τον πολιτικό φορέα που είχαν εμπιστευτεί και τον εγκαταλείπουν μαζικά .
Ένα φαινόμενο πρωτόγνωρο στα χρόνια της μεταπολίτευσης, αφού, σύμφωνα με τις  δημοσκοπήσεις , οι 8 στους 10  ψηφοφόρους ,  σε δυο μόλις χρόνια Συριζαίικης  διακυβέρνησης,  δηλώνουν δυσαρεστημένοι απ αυτήν..

Σ'αυτό ακριβώς το σημείο, στο ''αμπαλάζ'' δηλαδή της προτεινόμενης ''λύσης'' βρίσκεται το μυστικό της καθυστέρησης. Γι'αυτό πηγαινοφέρνουν οι Συριζαίοι το... σταμνί στη βρύση, παραβλέποντας τον κίνδυνο ,με τα τόσα ''πηγαινέλα'', αυτό να σπάσει. Είτε από απροσεξία δική τους, είτε από εσκεμμένη κίνηση  άλλων .

Και τότε είναι, που  θα βρεθούν- κι εμείς μαζί τους- στη θέση του ''τρέχομε και δεν προλαβαίνομε''  Γιατί,  όπως λεει μια  μικρασιάτικη παροιμία ΄΄είτε το αυγό κυλήσει είτε η πέτρα, το αυγό  θα σπάσει''

Όσο γι'αυτούς που ολοένα και πιο συχνά τελευταία,   ''σκίζουν'' τα ρούχα τους για τη δραχμή, πρώην -ίσως και νυν- υπουργοί  και καθηγητάδες, που διατηρούν όμως τα εκατομμύρια τους στο εξωτερικό και σε ασφαλές νόμισμα, ας τα φέρουν πρώτα  μέσα στη χώρα και μετά να συζητήσομε την άποψη τους για τη δραχμή, Μια άποψη για την οποία είναι εντελώς πρόσφατη η δήλωση του κεντρικού τραπεζίτη-ενός ανθρώπου με αναμφισβήτητη επάρκεια στα οικονομικά- περί Β.Κορέας κλπ.

Το Σεπτέμβριο 1921, λίγο μετά τη μάχη του Σαγγαρίου και την υποχώρηση  της Ελληνικής Στρατιάς  στη γραμμή του Αφιον Καραχισάρ ,ο πρωθυπουργός Γούναρης και ο υπουργός εξωτερικών Μπαλτατζής επικεφαλής αντιπροσωπείας αναχώρησαν για την Ευρώπη προκειμένου να αναζητήσουν λύση στο αδιέξοδο που είχε δημιουργηθεί στο Μικρασιατικό .

Επι πέντε ολοκληρους μήνες ''αλώνισαν'' τις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εισπράττοντας ευγενή ή λιγότερο ευγενή λόγια και  υποσχέσεις, αλλά ούτε το ελάχιστο μέτρο πρακτικής στήριξης των αιτημάτων τους  Το ίδιο ''αποτελεσματικές'' στάθηκαν και οι συζητήσεις που ακολούθησαν στο Ελληνικό κοινοβούλιο μετά την επάνοδο τους, μέχρι τον Αύγουστο, όταν η επίθεση του Κεμάλ εξαφάνισε από προσώπου γης τον' Ελληνισμό της Μικρασίας κι έστειλε στο απόσπασμα όσους -κακώς πιθανότατα - θεωρήθηκαν υπεύθυνοι της συμφοράς.

Ελπίζουμε να μη ζήσουμε παρόμοιες καταστάσεις, ούτε από ατύχημα, ούτε από σκοπιμότητα, ούτε από λάθος.

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ