Στα ντεσιμπέλ τα θερινά...

Μαρία Λιονάκη
Μαρία Λιονάκη

Στη νέα ελληνική γραμματεία, της ζωής, του Ιουλίου, τις εκλογές διαδέχτηκαν αμ’ έπος αμ’ έργον,οι θερινές εκπτώσεις.

της Μαρίας Λιονάκη

Στην τραγωδία Ελένη του Ευριπίδη, στον Πρόλογο εμφανίζεται μεγαλόπρεπη η Ελένη, μπροστά απ’ το μεγαλόπρεπο παλάτι της Αιγύπτου, της εξωτικής, δείχνοντας τον εξωτικό Νείλο. Για να κατατοπίσει γεωγραφικά εμάς τους αδαείς, τους αγεωγράφητους, τους εξωτικούς που εκτυλίσσεται η υπόθεση. Φοράει χιτώνα ποδήρη, λεπτής υφής, έργο τέχνης, ύφασμα πρώτης ποιότητας, ίσως στολισμένο με πολύτιμους λίθους, με πούλιες, παγιέτες, αστερόσκονη, χιτώνα ταιριαστό στο διαχρονικό σύμβολο ομορφιάς, που αναδεικνύει τις σωστές αναλογίες της, τονίζει το μπούστο της, δημιουργία γνωστού μόδιστρου της εποχής. Που ίσως να ξεκαλοκαίριαζε στη Μύκονο, μετά την επίδειξη μόδας της εποχής.

Η Ελένη λοιπόν μας λέει τα βάσανά της, καθώς έχουν και οι ηρωίδες και οι τόσο καλλίγραμμες, πανέμορφες, οι ισάξιες θεές τα βάσανά τους. Η μοίρα της καθορίστηκε από τους θεούς. Τρεις θεές, η Ήρα, η Αθηνά και η Αφροδίτη, ελεύθερες από τα οικιακά τα ταπεινά, καθώς ο Όλυμπος λαμποκοπούσε αφ’ εαυτού κι η αμβροσία είναι εύκολης προπαρασκευής και μεγάλης θρεπτικής αξίας τροφή, σε μια βραχοσπηλιά πήγαν της Ίδης, για λόγους φιλαρέσκειας και αναψυχής, σε καλλιστεία θεών της εποχής, την πιο όμορφη να κρίνει ο Πάρης. Ο οποίος ζούσε εκεί ως βοσκός (αφού προφανώς δε συγκέντρωσε τα μόρια στις Πανελλήνιες της εποχής για να εισαχθεί σε μια καλή σχολή). Ο οποίος παράλληλα ως βασιλόπουλο της Τροίας είχε χρόνο για τέτοιες διασκεδάσεις, σημείο τριβής με τον αδερφό του Έκτορα (καθώς όλο και κάποια είδηση που εξέθετε την οικογένεια ξέφευγε στα media, στις στήλες lifestyle της εποχής .) Που του έλεγε να συμμορφωθεί. Που του πήγαινε ο γάμος (καθώς την Ανδρομάχη κορώνα στο κεφάλι του την είχε) Σε αυτά τα καλλιστεία η Κύπριδα, η Αφροδίτη δηλαδή, κερδίζει το διαγωνισμό ομορφιάς με δόλιο τρόπο αφού έταξε στον Πάρη, τον εμφανώς ευκολόπιστο και ασταθή χαρακτήρα, στις απολαύσεις επιρρεπή, (αν κάνω άτακτη ζωή δικός μου είναι λογαριασμός) ότι θα του δώσει την Ελένη.

Η Ήρα όμως που είχε και το όνομα και τη χάρη, που δεν της ξέφευγε τίποτα καθώς με τις απιστίες του Δία στην παρακολούθηση είχε εξασκηθεί (εξάλλου συνεργασία από την ΕΥΠ της είχε προταθεί) δίνει στον Πάρη το είδωλο θέλοντας για την μεροληψία του, δωροδοκία του να τιμωρηθεί (προς παραδειγματισμό απάντων αρσενικών και διαιτητών ) και την Ελένη συνοδεία του φτερωτού Ερμή τη στέλνει ωραία και φτερωτά στην Αίγυπτο για να παραμείνει για τον άντρα της αγνή. Ως εδώ, ωραία και φτερωτά… ‘Επεα πτερόεντα δηλαδή.

Η αρχαία ελληνική γραμματεία λοιπόν ξεχειλίζει από στερεότυπα. Επίθετα περιγραφικά ανδρικών και γυναικείων γνωρισμάτων και συμπεριφορών. Που θέλουν τη γυναίκα, αγνή και πιστή Πηνελόπη να περιμένει τον Οδυσσέα, τον Οδυσσέα όμως όλη μέρα να αναστενάζει σε βράχια κι ακρωτήρια κρεμασμένος επιθυμώντας την επιστροφή του στην Ιθάκη και το βράδυ να παρηγορείται, να αναστενάζει στην αγκαλιά της Καλυψώς στη βαθιά σπηλιά. Που γύρω της θρασομανούσε δάσος με λεύκες, σκλήθρες, κυπαρίσσια μυριστά. Οι άνδρες στην αρχαία ελληνική γραμματεία διακρίνονται κυρίως για την ικανότητά τους στη μάχη ( ο γοργοπόδης, θείος Πηλείδης, ο Αχιλλέας δηλαδή, ο κραταιός, ανδρείος πολέμαρχος ο Ατρείδης Αγαμέμνων, λοφοσείστης ο Έκτορας, καθώς σείει στην ορμή της μάχης τη φούντα της περικεφαλαίας του) στις εκτός σπιτιού ασχολίες, τις προς το ζην, ή την ικανότητά τους να επιβιώνουν (πολύτροπος Οδυσσέας), να ρητορεύουν (γλυκολόγος και λιγυρός ομιλητής ο Νέστορας ), ενώ οι αναφορές στις γυναίκες είναι για την ικανότητά τους στη ρόκα, στον αργαλειό, αλλά κυρίως για την ωραία εξωτερική τους εμφάνιση, τον καλλωπισμό, τη φιλαρέσκεια, την ομορφιά τους.

Καλλίκομη νεράιδα η Καλυψώ, τα μάτια λάμποντας η Αθηνά Παλλάδα, καλλίσφυρη, με ωραίους αστραγάλους η Ινώ, η Λευκοθέη, λευκόχερη η Ανδρομάχη. Ενώ στη ραψωδία ε της Οδύσσειας (πριν την κατασκευή της σχεδίας ): « Μόλις επήρε να χαράζει , φάνηκε ροδοδάχτυλη η Αυγή. Εκείνος (ο Οδυσσέας) φόρεσε αμέσως χλαμύδα και χιτώνα, εκείνη η νεράιδα (η Καλυψώ) ντύθηκε ρούχο κάτασπρο, μακρύ, χαριτωμένο, αραχνοΰφαντο, και ζώστηκε στη μέση της ζώνη χρυσή κι ωραία, ρίχνοντας στο κεφάλι της μαντίλα». Εκεί έχει τις ρίζες της λοιπόν στο αρχαίο μας παρελθόν η γυναικεία φιλαρέσκεια, η αργοπορία που συνεπάγεται, το γυναικείο περίπλοκο ντύσιμο που συνδυάζει ρούχα, παπούτσια και λογιών λογιών αξεσουάρ. Με μεγάλη ευλάβεια. Επίσης εκεί έχει τις ρίζες του το σπορ shopping therapy όπως έχει μοντέρνα χαρακτηριστεί.

Στη νέα ελληνική γραμματεία, της ζωής, του Ιουλίου, τις εκλογές διαδέχτηκαν αμ’ έπος αμ’ έργον,οι θερινές εκπτώσεις. Οπαδοί εδώ του ιδίου κόμματος όλες οι γυναίκες , πετάνε βιαστικά λίγη αμβροσία στο τηγάνι και ξεχύνονται στα πρωινά θυρανοίξια των οίκων μόδας. Προς αγραν ενδυμάτων, παπουτσιών, αξεσουάρ. Με γενναιόδωρη δόση αντηλιακού στο πρόσωπο καθώς ο ήλιος ο ηλιάτορας, ο παινεμένος, χίλια καλά έχει κι ένα κακό. Τις φακίδες, τις κηλίδες που αφήνει στο δέρμα, μαζί με την απειλή σοβαρότερης ασθένειας. Ουρές στα δοκιμαστήρια, στα ταμεία, ουρές που πουθενά αλλού δεν διακρίνονται από τόση υπομονή. Καταστηματάρχες που κάνουν το σταυρό τους και την προσευχή τους μετά την ατελείωτη οικονομική κρίση, πωλήτριες που γίνονται χίλια κομμάτια, που σαν άνθρωποι λαχταρούν παραλία και ξεκούραση και γι’ αυτό θα πρέπει καλότροπα, με χαμόγελο να αντιμετωπίζονται, που συναντούν λογιών λογιών παραξενιές, που διακτινίζονται για να εξυπηρετούν πολλούς μαζί πελάτες συγχρόνως. Να βρίσκουν νούμερα, να μαζεύουν τα ατάκτως ερριμμένα ρούχα, να πουν γνώμη. Στη μεσήλικη με το φούξια μπλουζάκι, στην κοπελίτσα με το γκρι μακό. Που πηγαινοέρχονται σε ορόφους, αποθήκες, δοκιμαστήρια, ταμεία. Που μένουν συχνά εκτός ωραρίου. Ενώ η θερμοκρασία ανεβαίνει, ενώ η διάθεση όλων για εξωστρέφεια, βόλτες, παρέες, διακοπές, έρωτα, συναυλίες, παραστάσεις ανεβαίνει… Στα θερινά τα σινεμά. Στα ντεσιμπέλ τα θερινά.

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ