Το μέτρο της σοβαρότητας

Δημήτρης Καρατζάνης
Δημήτρης Καρατζάνης

38 χρόνια μετά την ένταξη μας στην (τότε) ΕΟΚ ...απολαμβάνουμε το ίδιο status με εκείνο της Τουρκίας και της Αιγύπτου

Του Δημήτρη Καρατζάνη

To πόσο έχει ...αναβαθμιστεί  οικονομικά η ζωή μας με τη διακυβέρνηση των Συριζανέλ δεν είναι δύσκολο να το αντιληφτεί κανείς... Το καταλαβαίνει αυτόματα, όταν βρεθει  μπροστά σε ένα ΑΤΜ ή όταν λαβαίνει το ''ραβασάκι'' της εφορίας ,του ΕΝΦΙΑ, των τελών κυκλοφορίας κλπ

Αυτό που δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό, είναι  το πόσο έχει αναβαθμιστεί το ''prestige'' , τόσο της Ελλαδας, όσο και του Έλληνα ,χάρη στις ακάματες προσπάθειες του πρωθυπουργού μας. Του ανθρώπου που μέσα σε τρία μόλις χρόνια κατάφερε να ανυψώσει στο ''ζενίθ'' το διεθνές κύρος της χώρας, επισκεπτόμενος  όλους  τους ''μεγάλους'' του πλανήτη .Επισκέψεις βέβαια ''στρατηγικής'' σημασίας, για τις οποίες δεν υπολόγισε ούτε  κόπο, ούτε κόστος . Γιατί ,εδώ που τα λέμε , κάποιες,  π.χ εκείνη στον Τραμπ ,ήταν λίγο ...ακριβούτσικη.

Αλλά κι αυτή η δυσκολία, να καταλάβει δηλαδή ο κόσμος ,πόσο ψηλά  έχει φτάσει το  διεθνές  κύρος της χώρας μας με τους Συριζανέλ, από την περασμένη εβδομάδα έπαψε να υπάρχει . Και αυτοί που  είχαν την ευκαιρία να το διαπιστώσουν πρώτοι και κάπως επεισοδιακά ειν αλήθεια,   ,ήταν εκείνοι που βρέθηκαν να ταξιδεύουν αεροπορικώς  για τη Γερμανία,  από  τις 12 του Νοέμβρη και μετά...

Όλοι αυτοί , όπως μας διηγήθηκε φιλικό μας πρόσωπο που βρέθηκε πριν λίγες μέρες στο αεροδρόμιο της Φραγκφούρτης , στήθηκαν για  πάνω από μία ώρα στην ουρά των ''εκτός Σένγκεν'' επιβατών, όπου δεν υπέστησαν μόνο έναν εξονυχιστικό έλεγχο ,αλλά και περίπου μια ανάκριση, με ερωτήσεις για το σκοπό ,τη διάρκεια του ταξιδιού, τα μέρη που θα επισκεφτούν, ποιους θα συναντήσουν και άλλα, κάποια ιδιαίτερα ενοχλητικά.

Ένιωσα τόσο... Ευρωπαίος, μας εξομολογήθηκε ο φίλος μας ,που δεν ήξερα πωs να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον πρωθυπουργό μας, που ανέβασε  τη χώρα μου διεθνώς τόσο πολύ, ώστε 38 χρόνια μετά την ένταξη μας στην (τότε) ΕΟΚ να ...απολαμβάνουμε το ίδιο  status με εκείνο της Τουρκίας και της Αιγύπτου.

Και το ωραίο είναι -συνέχισε ο φίλος- ότι αυτή η ''υποδοχή''μας βρήκε  τελείως απροετοίμαστους,  και με μια αναπάντητη απορία. Επρόκειτο για μια ακόμη εκδήλωση της γνωστής Γερμανικής ''αβρότητας'', προς ένα μικρό και προβληματικό εταίρο,ή μήπως ήταν μια χαρακτηριστική αμέλεια της  δικής μας Διοίκησης, που, με το συνήθισμένο... σεβασμό προς τους πολίτες της  θεώρησε περιττή την ενημέρωση τους .

Εγώ πάντως ,αποφάνθηκε ο φίλος .στοιχημάτισα αμέσως υπερ της δεύτερης εκδοχής και, όπως απέδειξε η συνέχεια είχα δίκιο ,γιατί οι Γερμανοί  είχαν ειδοποιήσει τον Τόσκα πριν ένα μήνα ,αλλά κείνος, απασχολημένος προφανώς με τη ...σύλληψη του Ρουβικώνα, που να βρει χρόνο να  ενημερώσει τους πολιτες.(Οι φήμες πάντως που τον θέλουν να μην τους ενημέρωσε  επειδή έχει μονίμως...  τραχανά απλωμένο, κρίνονται ανακριβείς)

Όπως και νάχει το πράγμα ,ακόμα και αν, με τη μεσολάβηση της Κομισιόν, βρεθεί τελικά μια λύση που να σώζει κάπως τα προσχήματα για την Ελληνική πλευρά, η μαύρη αλήθεια είναι, πως το προσφυγικό, έχει εξελιχθεί σε Λυδία Λίθο  της ανικανότητας μας, ανεξάρτητα αν αυτός που το διαχειρίζεται ονομάζεται Χριστοδουλοπούλου ή Μουζάλας.

Άλλωστε το  μέτρο της σοβαρότητας στην αντιμετώπιση του το έχει δώσει ο ίδιος Τσίπρας με τη δήλωση ''μνημείο'' :''Μας απειλούν ότι θα μας βγάλουν από τη συνθήκη του Σένγκεν.Μικρό το κακό ,λέω εγώ .Ας μας βγάλουν...''    

Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ