Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
«Όταν δεν είσαι ειλικρινής, πρέπει να υποκρίνεσαι. Και υποκρινόμενος στον εαυτό σου καταλήγεις να πιστεύεις τον εαυτό σου, και αυτό είναι η αρχή κάθε πίστης» έλεγε ο Αλμπέρτο Μοράβια ωσάν να περιέγραφε το έθνος μας. Τις παθογένειές του.
Το εθνικό μας σπορ μοιάζει να είναι η υποκρισία και το ψέμα. Όχι τα προφανή ψέματα στους άλλους, αλλά στους ίδιους μας τους εαυτούς ! Έχει γίνει πια ένα με το εθνικό μας σπορ. Είναι η αυτο- κοροϊδία ,που θαρρείς δεν είναι έξις , δεν είναι επίκτητη, αλλά έχει διαποτίσει το DNA μας!
Το καταλαβαίνεις με τους πολιτικούς, το αντιλαμβάνεσαι με το …σοφό λαό, το βιώνεις στην καθημερινότητά σου. Όλοι γυρίζουμε γύρω από ένα γαϊτανάκι το οποίο δεν κάνει τίποτα άλλο από το να…καθρεπτίζει τις μωρίες μας.
Μην πάτε μακριά. Δείτε τι γίνεται τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Η χώρα που αναπτύχθηκε με ραγδαίους ρυθμούς, είχε και έχει ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα παγκοσμίως, αντιμετωπίστηκε -στο εσωτερικό- με αφορμή την κρίση, ως μια από τις χειρότερες του κόσμου. Κι ένα μέρος των πολιτικών κατάφερε να πείσει το λαό -που δεν ήθελε και πολύ να πειστεί- ότι…φταίνε όλοι οι άλλοι για τα δεινά μας. Όλοι εκτός από μας τους ίδιους!
Κι ο λαός κατέβηκε στους δρόμους. Με καλές προθέσεις, αλλά για τους λάθος λόγους. Μαζί τους ο Μίκης, οι ΑΝΕΛ, ο Ζουράρις, ο Κασιμάτης, κάτι κρητικοί με άλογα, θεόρατοι τύποι έπιασαν τις πλατείες. Τότε, ήταν δημοκράτες, ήταν άνθρωποι του μόχθου που έβλεπαν την πατρίδα να κινδυνεύει.
Ταυτόχρονα οι…απέναντι για να κρατήσουν καρέκλες και εξουσία, να δικαιολογήσουν λάθος πολιτικές, και αφού καλλιέργησαν τις χειρότερες νοοτροπίες της ελάσσονος προσπάθειας αποφάσισαν ότι…όσοι συμμετέχουν στα συλλαλητήρια είναι …αναρχοκομμούνια, αγανακτισμένοι που καθοδηγούνται, εχθροί του κράτους.
Και μετά άλλαξαν τα πράγματα. Και σήμερα οι ίδιοι πάνω κάτω άνθρωποι ο Μίκης, οι ΑΝΕΛ, ο Ζουράρις, ο Κασιμάτης, οι καβαλάρηδες είναι σε άλλα συλλαλητήρια , θέλουν να προστατεύσουν τη Μακεδονία μας. Χωρίς καν να ξέρουν τι θέλουν, χωρίς να γνωρίζουν την ιστορία, ούτε την εθνική γραμμή μας.
Για τους μεν , πια, είναι…πατριώτες, είναι άνθρωποι που με κίνητρα εθνικά, ανιδιοτελείς έχουν κατέβει στους δρόμους. Βρε οι ίδιοι που ήταν τότε εχθροί του κράτους είναι σήμερα μαζί σας, πότε πρόλαβαν να γίνουν πατριώτες;
Για τους άλλους που είναι σήμερα στα πράγματα και αφού δεν βολεύονται με τις κινητοποιήσεις, οι συμμετέχοντες στις συγκεντρώσεις είναι…φασίστες, πατριδοκάπηλοι, τους συγκρίνουν ακόμη και με τις ορδές του κόμματος που αιματοκύλισε την Ευρώπη το 1939-1945! Βρε οι ίδιοι που ήταν τότε μαζί σας είναι και σήμερα, πότε πρόλαβαν να γίνουν φασίστες;
Τελικά η αλήθεια κάνει και το διάβολο να κοκκινίζει, έγραφε ο Σέξπιρ. Θα μου πεις περίμενες κάτι περισσότερο; Είμαστε λαός απαίδευτος στο διάλογο, στην διαφορετική άποψη, χωρίς πραγματική κουλτούρα, απλώς προσκολλημένος στα κατορθώματα των προγόνων του και τίποτα περισσότερο
Είναι όμως δυνατόν να συνεχίσουμε έτσι;
δημοσιευθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
