του Μηνά Ρασούλη
Το νέο Προεδρικό σύστημα , αν και αναμένεται να ισχύσει από το 2019 όταν η θητεία του Ερντογάν τελειώσει , αναγκαίες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις απαιτούνται για να ανοίξει ο δρόμος για την νέα εποχή. Η μεταρρυθμιστική αυτή διαδικασία θα μπορούσε δε να επιταχυνθεί και με μία έκκληση για πρόωρες εκλογές παρά την μη σύμφωνη γνώμη των πολιτών της Τουρκίας που οδηγούν το άρμα της οικονομίας και αποτελούν το 48,6% .
Ο μισός πληθυσμός λοιπόν αντιτάσσεται στο επιδιωκόμενο διοικητικό σύστημα που εξαγγέλθηκε παρά τα λεγόμενα για την ενσωμάτωση της Τουρκίας στην καπιταλιστική αγορά και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η άποψη , αλλά και η παρατήρηση ότι εκατομμύρια Τούρκων πολιτών προστάτευσαν τις αξίες της Ε.Ε μην μπορώντας ο Ερντογά και η κυβέρνηση του να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα , είναι σωστή.
Με ενέργειες που παραβιάζουν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης , όπως με την αναγγελία δημοψηφίσματος για την θανατική ποινή κινδυνεύουν να διακοπούν αυτόματα οι διαπραγματεύσεις ένταξης και με την Ε.Ε.
Αν αυτό όμως είναι το σχέδιο για πρόωρες εκλογές , θα ήταν φρόνιμο να συμπεραίνουμε ότι η Τουρκία εξακολουθεί να βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και αποδυναμωμένη ως ενός σημείου ευνοεί νέες ισορροπίες στην περιοχή αλλάζοντας γενικότερα τον χάρτη της Μέσης Ανατολής συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.
Επόμενο κρίσιμο σημείο καμπής των διεθνών σχέσεων , μεταξύ της Ε.Ε και της Τουρκίας, θα είναι η ψηφοφορία της 25ης Απριλίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την λειτουργία στην Τουρκία των δημοκρατικών θεσμών , που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και στο να τεθεί υπό παρακολούθηση για μία ακόμα φορά , λόγω των παλινδρομήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου.
Οι πολιτικές , αλλά και οι οικονομικές ανησυχίες εκ μέρους των τούρκων πολιτών στον απόηχο των διεθνών αναλύσεων ενδεχομένως ο Ερντογάν να τις καθησυχάσει ώστε η ενότητα να επιτευχθεί , υιοθετώντας την στρατηγική μείωσης της εσωτερικής έντασης , αμφισβητώντας ακόμα και την ίδια την Ε.Ε , αλλά και ενισχύοντας την παρουσία της στην Συρία ανατροφοδοτώντας τα εθνικιστικά αισθήματα προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξη του λαού προς την μετάβαση στο νέο προεδρικό σύστημα.
Απαραίτητο λοιπόν στοιχείο που θα παίξει σημαντικό ρόλο για τους ψηφοφόρους του «ΟΧΙ» , που αντιτίθενται στην προεδρική πολιτική θα είναι η μείωση της κοινωνικής πόλωσης, που θα επιτευχθεί εκ μέρους του Ερντογάν, αλλά και το αίσθημα ασφαλείας των ευρωπαίων πολιτών που αποτελούν και το 64% των ξένων επενδύσεων στην Τουρκία. Η μελλοντική δε αναταραχή που οδηγεί ακόμα και σε ρήξη στις σχέσεις θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλη ζημιά ειδικά όταν συνδυάζεται με τις εθνικιστικές κορώνες, σπέρνοντας τον φόβο ακόμα και για το οικονομικό μέλλον της.
