Αγαπητό Cretalive,
Το περασμένο Σαββατοκύριακο 14-15 του Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε στο Τυμπάκι η 3η Επιστημονική Διημερίδα με θέμα τα φυτοφάρμακα (παρασιτοκτόνα είναι ο όρος που προτιμώ, αφού γενικά είναι φτιαγμένα για να σκοτώνουν). Ήταν οπωσδήποτε ένα σημαντικό γεγονός, όχι μόνο για την περιοχή του Τυμπακίου με τις εντατικές θερμοκηπιακές καλλιέργειες αλλά και για όλη την Κρήτη.
Παρά τα όσα λέγονται, όμως, κατά κόρον, για τις παρενέργειες και τους κινδύνους των φυτοφαρμάκων σε διάφορα συνέδρια, ομιλίες, άρθρα κ.λ.π., η χημικοποιημένη γεωργία παραμένει κυρίαρχη πρακτική. Το θέμα δεν είναι μόνο να τεκμηριώνουμε τα (πραγματικά πολύ σοβαρά) προβλήματα, αλλά να μετακινηθούμε από τη σημερινή «χοντροκομμένη», ακραία χημική φυτοπροστασία σε μορφές φυτοπροστασίας πιο έξυπνες και φιλικές προς το περιβάλλον και την υγεία ανθρώπων και ζώων. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια και απλές παραινέσεις προς τους αγρότες. Δυνατότητες υπάρχουν, εξαιρετικά ελπιδοφόρο είναι, μεταξύ άλλων και το παράδειγμα της εταιρείας ΒΙ.ΑΝΑ.ΜΕ. που εδρεύει στην περιοχή (παράγει και διακινεί βιολογικής καλλιέργειας λαχανικά).
Χρειάζεται όμως προσέγγιση των αγροτών σε καθημερινή βάση από ευαισθητοποιημένους πολίτες και δραστήριους τοπικούς φορείς, οικολογικούς, επιστημονικούς κ.α. που θα μπορέσουν να υποδείξουν έστω απλές βελτιώσεις της σημερινής κατάστασης, προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις για συγκεκριμένα προβλήματα φυτοπροστασίας και γεωργικής πρακτικής γενικότερα. Το πιο συνειδητοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί και να αναπτύξει ένα ουσιαστικό διάλογο με τους παραγωγούς, που ξέρουμε πολύ καλά πως δεν αλλάζουν εύκολα τη ρουτίνα που έχουν συνηθίσει, αν θεωρήσουν πως η όποια αλλαγή αποτελεί οικονομικό ρίσκο.
Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο αυτό εικονίζεται μια (από τις πολλές) περιπτώσεις επιβάρυνσης του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας στην περιοχή. Την ανέφερε ο δήμαρχος Φαιστού κ. Αρμουτάκης στη συζήτηση που έγινε στο τέλος των ομιλιών και αφορά μεγάλη επιχείρηση παραγωγής χλοοτάπητα για πώληση (υπαίθρια καλλιέργεια) λειτουργεί δίπλα στο αεροδρόμιο Τυμπακίου.
Προβλήματα-ερωτήματα:
Ποιά παρασιτοκτόνα (ζιζανιοκτόνα, εντομοκτόνα κ.α. χρησιμοποιούνται και σε ποιες ποσότητες;
Πόση κατανάλωση νερού γίνεται για την άρδευση (η συγκεκριμένη καλλιέργεια καταναλώνει απαιτεί πολύ νερό, που είναι πολύτιμος φυσικός πόρος, και η άρδευση γίνεται τεχνητή βροχή έχει και μεγάλες απώλειες λόγω εξάτμισης, ιδιαίτερα όταν γίνεται μεσημεριανές ώρες).
Σε τί ποσοστό τα εφαρμοζόμενα τοξικά παρασιτοκτόνα καταλήγουν, παρασυρόμενα από το αρδευτικό νερό, στο έδαφος και στη γειτονική θάλασσα;
Υπάρχει κίνδυνος για την υγεία των κατοίκων που τα σπίτια τους βρίσκονται κοντά στην έκταση που ψεκάζεται;
Μια μόνο ενδεικτική περίπτωση, που προφανώς χρειάζεται έρευνα.
Με τα παραπάνω μπορεί ο καθένας να πάρει μια γεύση, μόνο, της σοβαρότητας και της πολυπλοκότητας του προβλήματος των παρασιτοκτόνων.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ας αναλάβουμε δράση, κρατικοί και ιδιωτικοί, φορείς και πολίτες, ο καθένας από το πόστο του.
Ηράκλειο 18/10/2017
Γ. Βλοντάκης
Γεωπόνος – Περιβ/λόγος
