Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας σχετίζεται με την καθυστερημένη ανάπτυξη πέντε περιοχών του εγκεφάλου και συνεπώς θα πρέπει να θεωρείται εγκεφαλική διαταραχή, προτείνουν ολλανδοί ερευνητές.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο The Lancet Psychiatry ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Ράντμπουντ, με επικεφαλής τη Δρ Μαρτίν Χούγκμαν, έκαναν συγκριτική απεικόνιση του εγκεφάλου 1.713 ανθρώπων με διαγνωσμένη ΔΕΠΥ και 1.529 χωρίς ΔΕΠΥ, ηλικίας τεσσάρων έως 63 ετών.
Διαπίστωσαν λοιπόν ότι πέντε εγκεφαλικές περιοχές έχουν μικρότερο όγκο στα άτομα με ΔΕΠΥ: ο κερκοφόρος πυρήνας, ο επικλινής πυρήνας, το κέλυφος, η αμυγδαλή και ο ιππόκαμπος. Από αυτές, μόνο ο κερκοφόρος πυρήνας και το κέλυφος είχαν στο παρελθόν συσχετισθεί με τη ΔΕΠΥ.
Οι διαφορές μεγέθους, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό είναι πολύ μικρές (της τάξης των λίγων ποσοστιαίων μονάδων) και παρόμοιες έχουν εντοπισθεί σε άλλες ψυχιατρικές διαταραχές, ιδίως στη μείζονα κατάθλιψη. Επίσης, οι πέντε εμπλεκόμενες εγκεφαλικές περιοχές είναι οι ίδιες ασχέτως αν κανείς παίρνει φάρμακα για τη ΔΕΠΥ ή όχι. Συνεπώς, οι όποιες διαφορές στον εγκέφαλο δεν αποτελούν συνέπεια της χορήγησης των φαρμάκων.
Η νέα μελέτη βοηθά στην καλύτερη κατανόηση της ΔΕΠΥ και καταρρίπτει την αντίληψη ότι πρόκειται απλώς για μια «ετικέτα» που αφορά «δύσκολα» παιδιά ή ότι αποτελεί συνέπεια της κακής ανατροφής τους.
Προηγούμενες μελέτες είχαν συσχετίσει τη ΔΕΠΥ με το μειωμένο μέγεθος του εγκεφάλου, αλλά λόγω του μικρού αριθμού των συμμετεχόντων δεν ήταν δυνατό να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. Η νέα μελέτη, που έγινε σε μεγαλύτερο δείγμα από κάθε άλλη φορά, φαίνεται να επιβεβαιώνει οριστικά το «αποτύπωμα» της ΔΕΠΥ στον εγκέφαλο.
«Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν ότι οι άνθρωποι με ΔΕΠΥ έχουν διαφορές στην εγκεφαλική δομή τους, κάτι που συνεπώς υποδηλώνει ότι είναι μια διαταραχή του εγκεφάλου. Ελπίζουμε ότι αυτό θα βοηθήσει να μειωθεί το στίγμα που συσχετίζει τη ΔΕΠΥ με τα δύσκολα παιδιά ή την κακή ανατροφή. Σίγουρα δεν είναι αυτή η περίπτωσή τους», εξηγεί η Δρ Χούγκμαν.
Πάντως ούτε η νέα μελέτη διαφώτισε τους επιστήμονες για το πώς εξελίσσεται διαχρονικά η ΔΕΠΥ και γιατί υπάρχουν διαφορές από άνθρωπο σε άνθρωπο. Γι' αυτό, το επόμενο βήμα θα είναι μια μελέτη σε βάθος χρόνου, που θα παρακολουθήσει τα ίδια άτομα με ΔΕΠΥ από την παιδική ηλικία έως και μετά την ενηλικίωσή τους.
