O παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που είναι πατέρας δύο παιδιών, πάσχει από ιστιοκυττάρωση στους λεμφαδένες (Rosai-Dorfman), η οποία του προκαλεί αφόρητους πόνους. Μέχρι στιγμής μάλιστα έχει κάνει επτά βιοψίες κι όπως είναι φυσικό έχει υποστεί τεράστια ταλαιπωρία, ενώ όπως υποστηρίζει τα ελληνικά νοσοκομεία του έδειξαν την πόρτα της εξόδου.
Την ιστορία του γνωστοποίησε ο ίδιος μέσα από ένα συγκλονιστικό βίντεο που ανάρτησε στο Facebook. Ο Μπισκιτζής δεν αντέχει και βάζει τα κλάματα, λέγοντας χαρακτηριστικά πως: «Χρειάζομαι να ζήσω, θέλω να ζήσω, φτάνει ποια, φτάνει να κλαίω και να πονάω!Για να αντιμετωπίσει ωστόσο το πρόβλημά του πρέπει να μεταφερθεί στο Memorial Hospital της Νέας Υόρκης, αλλά δεν έχει την οικονομική δυνατότητα και χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας.
Ο Θωμάς είναι πατέρας δύο παιδιών και μιλώντας στο sport -fm τόνισε μεταξύ άλλων πως «τα βράδια μου είναι εξαιρετικά δύσκολα με αφόρητους πόνους» και αποκάλυψε πως ζήτησε τη βοήθεια μίας γιατρού, η οποία ουσιαστικά του έδειξε την πόρτα της εξόδου, λόγω της κατάστασης που επικρατεί στα ελληνικά νοσοκομεία.
Από εκεί και πέρα, συγκλόνισε με την αποκάλυψη πως το παιδί της πρώην συζύγου του πάσχει και εκείνο από καρκίνο στον εγκέφαλο και έχει κάνει εννιά επεμβάσεις μέχρι σήμερα και ζήτησε την βοήθεια του Κράτους, πρώτα από όλα στα μικρά παιδιά!
Aναλυτικά η συνέντευξη του στο sport -fm:
«Το να ζεις με μία νόσο, πρέπει να το δεχθείς ότι έχεις κάποια νόσο και την οποία πρέπει να την παλέψεις και να θεραπευτείς, από μόνος σου και την ψυχή σου, πρέπει τον εαυτό σου να βοηθήσεις πρώτα. Όποια αρρώστια και αν είναι…
Η ιστορία μου ξεκίνησε το 2014 από αιμόπτυση, νοσηλεύτηκα στο Παπανικολάου για κάποιο καιρό. Επειδή ήμουν μόνος μου, δεν είχα την ψυχική δύναμη να μείνω. Ξαναέγινε το 2015, δούλευα σε κάποια επιχείρηση που είχε να κάνει με φάρμακα και ψεκάσματα που ρίχναμε. Το 2015 η μόλυνση επανήλθε.
Έκανα την απόλυσή μου και έφυγα. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη, ενώ κατάγομαι από την Κρήτη, τότε που είχα ξανά την αιμόπτυση κατέβηκα ξανά στην Αθήνα, είχα πόνους στη βουβωνική χώρα. Έκαναν λάθος στη συνταγή στο ΚΑΤ και έπαθα αλλεργικό σοκ, έκανα βρογχοσκοπήσεις και το 2016 ξεκίνησαν οι επεμβάσεις στους λεμφαδένες και κάναμε την πρώτη αφαίρεση τον Ιούνιο του 2016 και διαπιστώθηκε ιστιοκυττάρωση στους λεμφαδένες (Rosai-Dorfman), η οποία μου προκαλεί αφόρητους πόνους.
Έκανα βιοψία ξανά για να δούμε σε τι στάδιο είναι οι πνεύμονες και φέτος ήρθα στην Αθήνα έκανα ξανά βιοψία, η οποία δείχνει αλλοιώσεις και μετά από ένα διάστημα 7-8 μηνών από διάφορες εξετάσεις για να διαπιστωθούν κάποια πράγματα, τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε πάλι, έχω πρόβλημα βγάλει στη μασχάλη, στο στήθος και σε κάποια άλλα σημεία.
Μετά από απογοήτευση και ψυχική ταλαιπωρία, επειδή είμαι 31 ετών, πρώην αθλητής, έπαιζα αρκετά χρόνια ποδόσφαιρο στον Ιωνικό, Χαλκηδόνα και μετά πήγα στην Κρήτη έπαιξα στην Επισκοπή, στου κύριου Βαρδινογιάννη το χωριό. Είχα δοκιμαστεί στον Παναθηναϊκό, στην Εθνική Παίδων και σταμάτησα στα 23 χρόνια μου. Στα 31 μου ξεκίνησα ξανά.
Ταυτόχρονα με το σοβαρό πρόβλημα υγείας μου ξεκίνησα προετοιμασία με την ομάδα της Ασή Γωνιάς, έπαιξα ποδόσφαιρο για λίγο καιρό ακόμα. Δεν είμαι μόνο εγώ μαχητής, μαχητές είμαστε όλοι μας και δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω σε όποιο πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζουμε ο καθένας μας, είναι γλυκιά η ζωή, και πρέπει να σεβαστούμε την ζωή που μας δίνεται, και να ευχαριστηθούμε αυτό που μας δίνεται γιατί δεν ξέρει κανείς πόσο θα διαρκέσει.
Έχω δύο παιδιά, είμαι χωρισμένος και έχω πάρα πολύ καλή σχέση με την πρώην γυναίκα μου, έχει φτιάξει τη ζωή της και έχει κάνει άλλο ένα παιδάκι. Υπάρχει σοβαρότερο πρόβλημα υγείας από το δικό μου, το οποίο διαπιστώθηκε με επιθετικό όγκο στον εγκέφαλο στο παιδί της. Το είχαν ένα μήνα στην εντατική στο Νοσοκομείο Παίδων. Αυτή τη στιγμή το παιδί έχει κάνει εννιά χειρουργεία, παλεύουν μόνοι τους, πάνω από όλα να σωθούν οι αθώες ψυχές. Εγώ πατάω στα πόδια μου γερά, θέλω να ζήσω και θα ζήσω. Έκανα ένα live, ένα ξέσπασμα και είπα όσα ένιωθα μέσα μου.
Τα βράδια μου είναι δύσκολα, οι πόνοι μου είναι αφόρητοι, ζήτησα να μείνω στο νοσοκομείο να μην πηγαίνω σπίτι μου, λόγω έλλειψης χρημάτων, δεν έχω πού να μείνω και δεν θέλω να υποχρεώνομαι σε μία φίλη μου εδώ στην Αθήνα. Η απάντηση του γιατρού που έκανε την ανακάλυψη και πίστεψε σε εμένα, την οποία έλαβα ως απάντηση νοσοκομείου, ήταν πως θα φτιάξει ένα χαρτί στο Υπουργείο για να με πετάξει έξω από το νοσοκομείο. Θέλω να με σέβονται και να σεβαστούν το πρόβλημά μου, και τις 7 βιοψίες που έχω κάνει μέχρι σήμερα και θα ήθελα να με κρατήσει μέσα στο νοσοκομείο το Κράτος, στον οποιονδήποτε που μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο και προπαντός τα μικρά παιδιά.
Είμαι ανασφάλιστος έναν χρόνο, να σε παρακαλάει κάποιος με κλάματα, να έχεις δίπλα σου ηλικιωμένους ανθρώπους που είναι δίπλα σου δημοσιογράφος από το Βήμα με 45 χρόνια παρουσίας στο χώρο και να είναι άλλος άνθρωπος που είναι μεγάλης ηλικίας. Η αγάπη που εισέπραξα ήταν πιο σημαντική από τα υπόλοιπα πράγματα.
Έχω επαφές με μία κοπέλα από την Γερμανία, και παραμένει σε επίπεδο αλληλογραφίας η επαφή μας. Δεν έχουμε την δυνατότητα που έχουμε εμείς να επικοινωνούμε τηλεφωνικά ή μέσω Facebook, είναι τελείως καθαρή η σχέση μας, διαπιστώθηκε με την ίδια νόσο πριν από δύο χρόνια, ταλαιπωρήθηκε για ένα διάστημα στα νοσοκομεία της Γερμανίας και πήγε στο Memorial Hospital της Νέας Υόρκης, όπου έμεινε για ένα περίπου χρόνο.
Ο κόσμος θα ενημερωθεί τις επόμενες μέρες, πρώτα θα ενημερωθεί πρώτα το νοσοκομείο, να δούμε σε ποιο τμήμα του Memorial Hospital θα νοσηλευτώ, πόσο θα διαρκέσει, τι χρηματικό ποσό χρειάζεται. Δεν χρειάζομαι χρήματα να τα διαχειριστώ εγώ, θα είναι μπλοκαρισμένα τα χρήματα σε ερανικό λογαριασμό. Τα έξοδα μεταφοράς τα κάνει το Ρέθυμνο, ο τόπος μου, οι ομάδες και με έχουν στηρίξει σε μέγιστο βαθμό. Και τα χρήματα που θέλω να βάλει ο κόσμος, το ελληνικό Κράτος υποχρεούται να με στείλει στη Νέα Υόρκη. Θα ενημερωθεί τις επόμενες ημέρες ο κόσμος, με έγγραφα και απαντήσεις από το Memorial Hospital, η αγάπη του κόσμου πραγματικά με συγκινεί και εύχομαι όλος ο κόσμος να έχει αγάπη και υγεία.
Όποιος αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας, δεν πρέπει να αφήνει να μπαίνουν αρνητικές σκέψεις στο μυαλό του και να κοντρολάρει τα συναισθήματά του».
