Γιώργος Πανταγιάς

Στον πολιτικό ανταγωνισμό, η αξία των πρωταγωνιστών δεν καθορίζεται από τους ιδεολογικούς τους προσανατολισμούς. Ούτε βέβαια από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις τους.

"Ο πόθος του Πούτιν  να ανακτήσει το χαμένο έδαφος της άλλοτε υπερδύναμης, είναι πασιφανής. Το στρατηγικό του σχέδιο  είναι πλέον ολοφάνερο. Όλες οι πράξεις και  ενέργειες του αποπνέουν μια βαθιά αυτοκρατορική αντίληψη"

Τα γεγονότα όπως έλεγε ο Φρανσουά Μιτεράν, είναι ξεροκέφαλα. Δεν αποκρύπτονται. Ούτε ακυρώνονται. Πόσο μάλλον, όταν συνδέονται με ανομολόγητες πράξεις και βιωματικές ενοχές.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, με πιστοποιητικό την ευρεία αποδοχή του, πήρε στις πλάτες του το εγχείρημα της αναζωογόνησης του χώρου της κεντροαριστεράς.

Η  « αναβάπτιση» του ΠΑΣΟΚ στο ζωτικό χώρο του πολιτικού Κέντρου έχει ευοίωνες προοπτικές, μετά τα όσα συμβαίνουν στην εγχώρια σκηνή. Προϋπόθεση βέβαια για κάτι τέτοιο είναι ο αυτοκαθορισμός του, μακριά από συμπλέγματα και ενοχικά σύνδρομα.

Στο πεδίο της πολιτικής, οι νευρικές κρίσεις εκδηλώνονται σε περιόδους όπου οι πρωταγωνιστές βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλα προβλήματα.

Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός του 2009 πυροδότησε μια μεγάλη ανατροπή. Οι ακραίες δυνάμεις όποια σήμανση και να είχαν, δεξιά ή αριστερή, άντεξαν τη πίεση.

Οι φυσικές καταστροφές πριν και μετά την κλιματική κρίση δεν δοκιμάζουν μόνο τις ανθρώπινες αντοχές, αλλά και την ικανότητα μιας οργανωμένης πολιτείας να τις διαχειριστεί αποτελεσματικά.

Στην πολιτική όπως και στη ζωή, τίποτα δε μένει σταθερό και αμετάβλητο. Η αλλαγή δεν είναι απλώς κανόνας, αλλά συστατικό στοιχείο της ίδιας της φύσης, του κάθε ζωντανού οργανισμού και κατ’ επέκταση των κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών.

Tο μεγάλο στοίχημα για τους ευρωπαίους μετά τη θεσμοθέτηση της ΟΝΕ, είναι να συνδυάσουν την αξία της με τις συνακόλουθες αξίες.

Το πως αξιολογούνται οι φωτεινές και οι σκοτεινές στιγμές της κάθε χώρας από την υπάρχουσα κομματική τάξη, δεν παύει να είναι δείκτης σοβαρότητας  και ωριμότητας.

"Η πολιτική δεν είναι  στατική αποτύπωση. Αλλά ζωντανή προβολή στο παρόν και στο μέλλον. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται είναι γιατί, τα πολιτικά  τους ρολόγια είναι μονίμως πίσω. Είναι κολλημένα στο χθες"

Μια ηγεσία είναι ισχυρή και στιβαρή όταν επιδεικνύει την απαιτούμενη αποφασιστικότητα συνδέοντας τη στιγμή με τη διάρκεια.

"Η πρόσφατη εμφάνιση των αυτοαποκαλούμενων «θεματοφυλάκων» είναι άκρως αποκαλυπτική και ταυτόχρονα ανησυχητική. Η δράση τους όπως αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά αδιάφορη είναι"

Η ανατοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ στο τωρινό κοινωνικό αρχιπέλαγος της Ελλάδας, καθίσταται απαραίτητος όρος για την αναζωογόνησή του

Όπως φαίνεται οι κεντροαριστερές δεξαμενές  δεν έχουν στερέψει. Τα αποθέματά τους κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι. Οι 270.000 πολίτες οι οποίοι προσήλθαν στις κάλπες σε περίοδο πανδημίας, το αποδεικνύουν.

Στο πεδίο της πολιτικής οι αντιφάσεις είναι κραυγαλέες. Τα γεγονότα δεν είναι στιγμιαία αλλά διαρκή

Το θεμελιώδες ερώτημα το οποίο αναζητά απάντηση  είναι, αν η κεντροαριστερά έχει τη δυνατότητα να ανακτήσει τη δική της ιδιοσυστασία.

Η κομματοκρατία παραμένει βασικός και αναλλοίωτος πυλώνας ενός μαρμαρωμένου πολιτικού συστήματος.

Η ωριμότητα του πολιτικού συστήματος είναι ικανή και επαρκής προϋπόθεση, για την προώθηση της στρατηγικής κυβερνώντων και αντιπολιτευόμενων, συνδέοντας διαλεκτικά τη στιγμή με τη διάρκεια.

Αναμφίβολα υπάρχει ζωτικός χώρος για τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με μία όμως βασική προϋπόθεση

Στο πεδίο της πολιτικής η ηγετικότητα έχει ξεχωριστή αξία. Η ύπαρξή της συνιστά ένα ισχυρό όπλο

Ο ρεαλισμός και ο μύθος για τον Νίκο Θέμελη συνυπήρχαν διαλεκτικά στη βάση μιας μεγάλης αλήθειας.

Λέγεται ότι «η πολιτική είναι το μέτρο του πολιτισμού». Ίσως γι’ αυτό ορισμένες από τις σφοδρότερες πολιτικές συγκρούσεις είχαν αφετηρία  πολιτισμικά ζητήματα.

Ουσιαστικά κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι δεν αντιλαμβάνονται τη σύνδεση της στιγμής με τη διάρκεια, του σήμερα με το αύριο.

Τα φοβικά σύνδρομα είναι εξαιρετικά έντονα και ισχυρά στο πεδίο της πολιτικής. Οι πρωταγωνιστές της γίνονται αιχμάλωτοί τους.

Η πολιτική είναι πλανεύτρα σαν τη θάλασσα. Μαγνητίζει πολλούς, ακόμη και όταν δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες ικανότητες.

Eπικρατούσα εκτίμηση είναι πως «οι εκλογές κερδίζονται στο κέντρο». 

Η ιστορία μάς αποκαλύπτει ότι η σιγουριά και η αυταρέσκεια είναι πάντα κακοί σύμβουλοι. Εμποδίζουν τους πρωταγωνιστές να έχουν αυθεντική σχέση με τα όσα συμβαίνουν γύρω τους

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ξεχωρίζει γιατί διατηρεί με επιμέλεια την ιδανική απόσταση από ένα βαθιά παθογόνο κομματικό σύστημα.

Η διακηρυγμένη επιδίωξη του Αλέξη Τσίπρα να μετεξελίξει τον ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύεται προς το παρόν τουλάχιστον μετέωρη.

Η άνθηση της Κεντροαριστεράς στην Ευρώπη είναι γεγονός. Δεν συμβαίνει τυχαία ούτε είναι αποτέλεσμα της υστέρησης της Κεντροδεξιάς

Την ώρα που θα έπρεπε η εξωστρέφεια να χαρακτηρίζει Ελλάδα και Κύπρο, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Στο ευρύτερο κοινωνικό σώμα έχουν εμπεδωθεί τα χαρακτηριστικά της τωρινής εποχής, τα οποία δεν είναι άλλα από τον πολιτικό πραγματισμό και την ανάγκη αλλαγής και μεταρρυθμίσεων σε καίριους τομείς

"Η αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ έπειτα από δεκαέξι  χρόνια δημιουργεί νέα δεδομένα. Η παρουσία της στην Καγκελαρία σημάδεψε την πορεία της Γερμανίας, καθώς και ολόκληρης της Ευρώπης"

Οι κυβερνώντες στρουθοκαμηλίζουν. Δείχνουν υπέρμετρη ανοχή σε ένα μείζον πρόβλημα. Αποφεύγουν να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα.

"Με δεδομένους τους τωρινούς κομματικούς συσχετισμούς η αποκαλούμενη ανασύνθεση της ελληνικής Κεντροαριστεράς ισοδυναμεί με ριζικές ανατροπές. Η επίτευξή της δεν διασφαλίζεται με τα παρωχημένα κλισέ και στερεότυπα"

Στην εγχώρια σκηνή ο πολιτικός ανταγωνισμός δεν εδράζεται στα ουσιαστικά και σημαντικά προβλήματα. Ούτε συμβάλλει στην ανάδειξη και επικράτηση σωστών αποφάσεων και εύστοχων επιλογών

Ο πρόσφατος ανασχηματισμός  προκάλεσε πολλές συζητήσεις και αναλύσεις. Οι περισσότερες  συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι πρόκειται για αναδιάταξη των εσωκομματικών ισορροπιών

Κρατώντας τον ζωντανό, θα αισθανόμαστε υπερήφανοι ανακαλύπτοντας διαρκώς τον θησαυρό, την απεραντοσύνη, την οικουμενικότητα της ζωής και του έργου του, της σκέψης και της δράσης του.

Η προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή  για τις πυρκαγιές ήταν αναμφίβολα αποκαλυπτική.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για κρατικά και κομματικά κατεστημένα, αποκομμένα από το κοινωνικό σώμα.

Η διαχείριση  των πολλαπλών κρίσεων επιβάλλει νέες προσεγγίσεις, νέες αντιλήψεις. Και κυρίως καινούργια υποδείγματα για την οικονομία την κοινωνία, τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον τις γεωπολιτικές σχέσεις.

Στον πολιτικό στίβο η ισορροπία καθίσταται απαραίτητη και αναγκαία. Κατ’ αρχάς σε προφυλάσσει από τις εκτροπές της αυταρέσκειας.

Οι ευθύνες δεν  διαγράφονται ούτε υποτιμούνται.

Το σύνδρομο της εξουσίας κατατρέχει όσους την ασκούν. Η άμυνα απέναντί του είναι περισσότερο από αναγκαία.

Στους περίεργους καιρούς που ζούμε οι αντιθέσεις δεν είναι εύκολα διακριτές. Ούτε  απολύτως καθαρές.

Παρά την πολύχρονη οικονομική κρίση και την τωρινή υγειονομική, οι παθογένειες της πολιτικής ζωής παραμένουν κραταιές

Οι αρνητικές εξελίξεις στο Κυπριακό έχουν αναμφίβολα θεατές και αθέατες πλευρές. Δεν οφείλονται μόνο στην τουρκική αδιαλλαξία και επιθετικότητα.