Οι γραμμές της μάχης σχεδιάζονται, καθώς η ΕΕ προσπαθεί διακαώς να καταλήξει σε συμφωνία για το πώς να βγάλει την Ευρώπη από τη μεγαλύτερη ύφεση πολλών γενεών.
Από τη μία πλευρά είναι οι μεγάλες δυνάμεις της ηπείρου, η Γαλλία και η Γερμανία που έχουν καταλήξει στο συμβιβαστικό τους σχέδιο, ένα ταμείο ανάκαμψης της ΕΕ ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ που αντλήθηκαν από τον δανεισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις κεφαλαιαγορές, πρόκειται ουσιαστικά για το κοινό χρέος.
Μια μεγάλη κίνηση που είναι όμως πάρα πολύ μεγάλη για ορισμένους, κυρίως για χώρες όπως η Ολλανδία και η Αυστρία, οι οποίες έχουν υποβάλει το δικό τους σχέδιο και απαιτεί τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Ο Ολλανδός ευρωβουλευτής, Ρόμπερτ Ρος, σημειώνει: «Εδώ στην Ολλανδία, είμαστε κατά κεφαλήν οι μεγαλύτεροι καθαροί πληρωτές εδώ και χρόνια, και η αγοραστική δύναμη στην Ολλανδία είναι επίσης χαμηλότερη από αυτή στη βόρεια Ιταλία, συνεπώς τι περιμένουν από μας. Νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε. Χρειάζονται χρήματα, υπάρχουν χρήματα, αλλά τα θέλουν δωρεάν και δεν υπάρχουν δωρεάν χρήματα. Αυτό είναι το πρόβλημα».
Η δουλειά της Επιτροπής και της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα είναι τώρα να μετατρέψουν αυτό που χαρακτηρίζεται ως οικονομική επανάσταση και μια πολυαναμενόμενη συνταγματική στιγμή για την ΕΕ σε ένα λεπτομερές σχέδιο, ένα σχέδιο που θα ονομάζεται «ΕΕ Επόμενης Γενιάς».
Και έπειτα εναπόκειται στον Πρόεδρο του Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ να ζητήσει από τα κράτη μέλη να το υπογράψουν
Ο Φίλιπ Λάμπερτς, ευρωβουλευτής και συμπρόεδρος των Πρασίνων, τονίζει: «Το Κοινοβούλιο ήταν ξεκάθαρο ότι χρειαζόμαστε ένα σχέδιο ανάκαμψης ύψους δύο τρισεκατομμυρίων, του οποίου η πλειονότητα θα ήταν δημόσιες επενδύσεις και αυτό πρέπει να χρηματοδοτηθεί από κοινού σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με άλλα λόγια, εάν αφήσετε τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν μόνα τους την ύφεση, βασικά αυτό θα προκαλέσει μεγάλες εντάσεις εντός της Ευρωζώνης, που μπορεί να οδηγήσουν στη διάλυση της νομισματικής ένωσης».
Σημαντικό ρόλο στα τρέχοντα σχέδια έπαιξε προφανώς η αλλαγή στάσης της Άνγκελα Μέρκελ σχετικά με τον επιμερισμό του χρέους της ΕΕ.
Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Μάνφρεντ Βέμπερ, υπογραμμίζει: «Βρισκόμαστε σε μια νέα κατάσταση, αντιμετωπίζουμε τη βαθύτερη κρίση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και αυτό σημαίνει ότι η μόνη λύση τώρα είναι να επενδύσουμε. Μισώ το χρέος, σας το λέω, μισώ να έχω πρόσθετα χρέη για το μέλλον, αλλά δεν βλέπω τώρα καμία ρεαλιστική εναλλακτική λύση για επενδύσεις στην οικονομία για την επανακκίνηση του ισχυρού επιχειρηματικού μας τομέα».
Η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Γερμανία, οι τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της ΕΕ, έχουν καταλήξει σε μια πρόχειρη συμφωνία, κάτι που δεν αποτελεί επίτευγμα, καθώς οι βαθιές διαιρέσεις παραμένουν.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα υποστηρίξουν όλοι ένα αρκετά μεγάλο σχέδιο για την ανάκαμψη της Ευρώπης, ένα σχέδιο που η ίδια χρειάζεται απεγνωσμένα.
