Μπλόκο στους οφειλέτες ασφαλιστικών ταμείων που επιδιώκουν να ενταχθούν στο νόμο Κατσέλη βάζουν τα δικαστήρια.
Παρά το γεγονός ότι, με τροπολογία που πέρασε το καλοκαίρι του 2015, και μάλιστα μετά από διαπραγμάτευση με την τρόικα, δίνεται η δυνατότητα ένταξης στα υπό ρύθμιση κεφάλαια, τόσο των οφειλών προς ιδιώτες, όσο και των οφειλών προς ασφαλιστικά ταμεία, δικαστικές αποφάσεις βάζουν φρένο σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς κρίνουν ότι σε αντίθετη περίπτωση κινδυνεύουν οι οφειλέτες να χάσουν τις συντάξεις τους.
Βασικό επιχείρημα των δικαστικών αποφάσεων είναι ότι πιθανή διαγραφή χρεών ή έστω ρύθμιση σε βάθος χρόνου και σε πολλές δόσεις στερεί από τον οφειλέτη ασφαλιστικό χρόνο και κατά συνέπεια του κλείνει την πόρτα προς τη συνταξιοδότηση.
Σχετικές αποφάσεις αναφέρουν ρητά πως «η ένταξη δημοσίων υποχρεώσεων προς τους Οργανισμούς Κοινωνικών Ασφαλίσεων ελέγχεται ως ευθέως αντισυνταγματική».
Σύμφωνα με το σκεπτικό που αναπτύσσεται σε αυτές, «η είσπραξη των εισφορών, όπως έχουν νομοθετικά θεσπιστεί, και από της θεσπίσεώς τους, παράγουν κοινωνικό δικαίωμα ασφαλιστικών παροχών» και κατά συνέπεια μια πιθανή διαγραφή τους, διαγράφει χρόνο ασφάλισης.
Νομικοί επισημαίνουν ότι στην πράξη, μια πιθανή ένταξη των ασφαλιστικών οφειλών σε ρύθμιση με βάση το νόμο Κατσέλη θα μπορούσε να οδηγήσει και μάλιστα ερήμην των ασφαλισμένων, σε διαγραφή ετών ασφάλισης, με συνέπεια να στερούν από τον οφειλέτη το δικαίωμα συνταξιοδότησης.
Ακόμη κι αν τα χρέη ενταχθούν σε ρύθμιση, οι νομικοί επισημαίνουν ότι για όσα χρόνια αυτή θα διαρκεί (και συνήθως είναι πολυετής), οι οφειλέτες δεν θα δικαιούνται σύνταξης. Παράλληλα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, υπογραμμίζοντας ότι σύμφωνα με το νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, με βάση το σύνολο του ασφαλιστικού βίου κατά τον οποίο έχουν καταβληθεί εισφορές, οι συνέπειες θα είναι μεγάλες και στο τελικό ύψος της σύνταξης.
Κύκλοι του υπουργείου Εργασίας εκτιμούν ότι το αμέσως επόμενο διάστημα, οι αποφάσεις αυτές θα χαράσσουν την κατευθυντήρια γραμμή σε σημαντικό αριθμό υποθέσεων που θα εκδικαστούν, μετά και τη λήξη της πολύμηνης αποχής των δικηγόρων.
Υπογραμμίζουν δε, ότι θα μπορούσε να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο και στην επικείμενη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς, καθώς όπως τονίζουν, οι δανειστές ήταν αυτοί που επέμεναν τον Αύγουστο του 2015 να εντάξουν στο νόμο Κατσέλη και τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία, εκτός από αυτά προς τους ιδιώτες (Ν. 4336/2015).
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τις οποίες επικαλείται το Euro2day, στο υπουργείο Εργασίας έχουν πλέον καταλήξει ότι λόγω ουσιαστικών κωλυμάτων που έχουν να κάνουν με την ασφαλιστική νομοθεσία της χώρας, δεν πρέπει να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση των οφειλών προς τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης με αυτές προς το υπόλοιπο δημόσιο ή τους ιδιώτες.
Σε αυτή τη λογική αναμένεται να κινηθεί η όποια προσπάθεια της ηγεσίας του υπουργείου να διαπραγματευτεί με τους δανειστές το φθινόπωρο, ένα νέο σύστημα δόσεων και εξυπηρέτησης ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Μάλιστα, αν και γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται για εύκολη προσπάθεια, αφού οι εκπρόσωποι των πιστωτών έχουν εκφράσει ξεκάθαρα ενστάσεις για οποιαδήποτε νέα ρύθμιση, στο υπουργείο Εργασίας αναζητούν τρόπο θεσμοθέτησης της δυνατότητας «παγώματος» των ληξιπρόθεσμων οφειλών και παροχής ασφαλιστικής ενημερότητας εφόσον καταβάλλονται εμπρόθεσμα οι τρέχουσες υποχρεώσεις.
Κάτι τέτοιο είχε επιδιωχθεί και στο παρελθόν, όμως οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν φαίνεται να το δέχονται, καθώς ενδέχεται να δημιουργήσει ένα νέο κύμα φυγής από αυτούς που έχουν ενταχθεί και παραμένουν σε ρύθμιση, ενώ δημιουργεί και προνομιακή διάκριση έναντι των συνεπώς ασφαλισμένων.
