Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε μία νέα έκθεσή του με τίτλο "Σχεδιασμός Προγραμμάτων σε Νομισματικές Ενώσεις", αξιολογεί την εμπειρία του στη στήριξη της οικονομικής προσαρμογής χωρών που ανήκουν σε νομισματική ένωση και για πρώτη φορά προτείνει μία οδηγία για τον τρόπο σχεδιασμού και διαχείρισης αυτής της στήριξης. Η οδηγία διευκρινίζει το πότε και το πώς το Ταμείο θα επιδιώξει υποστηρικτικές πολιτικές ενέργειες από τα θεσμικά όργανα της ένωσης. Δεν δίνει καμία νέα εξουσία στο ΔΝΤ, απλώς αποσαφηνίζει το πώς η εξουσία που διαθέτει θα πρέπει να ασκείται στην πράξη.
Η νέα οδηγία που εγκρίθηκε από το εκτελεστικό συμβούλιο του ΔΝΤ τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με τα όσα γράφει στην έκθεσή του το ίδιο το Ταμείο, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης σαφήνειας όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο το ΔΝΤ στηρίζει τα μέλη μίας νομισματικής ένωσης τα οποία προχωρούν σε οικονομική προσαρμογή. "Η οδηγία αυτή είναι μία φυσική εξέλιξη της προηγούμενης δέσμευσής μας προς τις νομισματικές ενώσεις και θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι αποφάσεις μας για δανεισμό είναι ισχυρές και δίκαιες - ενώ παράλληλα εγγυάται μία προσέγγιση που λαμβάνει υπόψιν τις συνθήκες που επικρατούν σε μία χώρα και σε μία ένωση και προστατεύει την ανεξαρτησία των θεσμών της νομισματικής ένωσης".
Ειδικότερα, σε άλλο σημείο της έκθεσή του, το ΔΝΤ αναφέρει:
Όταν ένα κράτος ή μία νομισματική ένωση μας ζητά να αναλάβουμε δράση, θα ζητάμε πολιτικές διαβεβαιώσεις από τους θεσμούς της Ένωσης - δηλαδή οικειοθελείς δεσμεύσεις για την ανάληψη συγκεκριμένων δράσεων που κρίνονται ως κρίσιμες για την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος, στις ακόλουθες περιπτώσεις:
* Όταν οι εθνικές πολιτικές είναι ανεπαρκείς. Προϋπόθεση είναι ότι ο σχεδιασμός του προγράμματος, θα πρέπει να βασίζεται στο βαθμό που είναι δυνατό, σε πολιτικές υπό τον έλεγχο των εθνικών αρχών του κράτους μέλους. Μόνο όταν αυτό δεν είναι εφικτό, συνήθως διότι κάποια βασική πτυχή άσκησης πολιτικής έχει ανατεθεί στην Ένωση - θα ζητούνται συμπληρωματική μέτρα από τα αρμόδια θεσμικά όργανα της Ένωσης.
* Όταν οι ενέργειες είναι κρίσιμες για την επιτυχία του προγράμματος. Το "κατώφλι" είναι το ίδιο με τις πολιτικές υπό τον έλεγχο του κράτους - μέλους: τα μέτρα θα πρέπει να θεωρούνται κρίσιμα για την επιτυχία του προγράμματος - το οποίο σημαίνει ότι αν τα μέτρα δεν εφαρμοστούν, οι στόχοι του προγράμματος θα τεθούν σε κίνδυνο.
* Όταν οι ενέργειες είναι σύμφωνες με τις εντολές και το νομικό πλαίσιο. Όπως συμβαίνει με τα θεσμικά όργανα των μεμονωμένων χωρών, το Ταμείο δεν θα ζητήσει από ένα θεσμικό σωματείο να αναλάβει δράση ή να αναλάβει δεσμεύσεις που είναι ασυμβίβαστες με την εντολή του θεσμικού οργάνου και τα νομικά ή θεσμικά πλαίσια.
