Το Δίκτυο Συλλόγων Μεσσαράς και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Τυμπακίου σε συνδιοργάνωση με τον Ο.Υ.ΚΡΗΤΗΣ οργάνωσαν την πρώτη Πορεία Μνήμης για την καταστροφή του Τυμπακίου από τις φασιστικές δυνάμεις Κατοχής και την απελευθέρωση του Τυμπακίου και γενικά της περιοχής από τις δυνάμεις κατοχής. Η δράση αυτή πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 24- Αυγούστου 2018, παραμονή της εορτής του Αγίου Τίτου, ώρα 6.00 μ.μ .
Η πρώτη Πορεία Μνήμης είχε ως αφετηρία το προαύλιο της εκκλησιάς του Αγίου Τίτου στο Τυμπάκι, κοντά στο ομοίωμα της βόμβας πού έπεσε στην αρχή της Κατοχής στο ναό του Αγίου Τίτου χωρίς να εκραγεί , δίπλα στην νοτιοδυτική γωνία της μικρής εκκλησίας του Αγίου Τίτου ,Στο ίδιο σημείο έπεσε ο Γερμανός αξιωματικός προσπαθώντας να γκρεμίσει την εκκλησία και σκοτώθηκε, αμέσως μόλις το Τυμπάκι έπεσε στα χέρια των γερμανικών δυνάμεων. Aκολούθησε μια σύντομη ομιλία πρόεδρο του Δικτύου Συλλόγων Μεσσαράς. κ Μιχ.Σπυριδάκη . για την ιστορία της εκκλησίας του Αγίου Τίτου Τυμπακίου και τα θαύματα που συνέβησαν κατά την Κατοχή .Χαρακτηριστικά αναφέρεται μια ηλικιωμένη γυναίκα που καθώς έμπαινε στο ναό του Αγίου Τίτου του Τυμπακίου για να προσκυνήσει ανάφερε την κατοχική μαντινάδα "Μαύρα θα βάψω να φορώ ωσάν τον Άγιο Τίτο που οι Γερμανοί του βάψανε τον τοίχο".
Ο ιερέας της Ενορίας του Τυμπακίου, έδωσε την εικόνα του Αγίου Τίτου στους Μαραθωνοδρόμους και τους ευλόγησε. Οι συμμετέχοντες αθλητές προσκύνησαν την εικόνα και αμέσως μετά δόθηκε το έναυσμα της εκκίνησης της Πορείας Μνήμης.
Οι Μαραθωνοδρόμοι ξεκινήσαν κρατώντας την εικόνα του Αγίου Τίτου και δύο μαύρες σημαίες πίσω από την εικόνα μέχρι στη Παναγία Καλυβιανή. Οι μαύρες σημαίες συμβόλιζαν την καταστροφή και εκκένωση του Τυμπακίου, καθώς και τη διακοπή της θείας λειτουργίας στην εκκλησία του Αγίου Τίτου Τυμπακίου, κατόπιν εντολής των γερμανικών δυνάμεων και τέλος την κατάληψη της Κρήτης από τις φασιστικές δυνάμεις.
Η Πορεία Μνήμης όδευσε νοτιο-ανατολικά του Τυμπακίου προς τον Άγιο Νεκτάριο, ακολούθησε τον χωματόδρομο, νότια και παράλληλα της εθνικής οδού, κατά μήκος του επαρχιακού δρόμου Τυμπακίου -Καμηλαρίου και κατά μήκος της όχθης του Γεροποτάμου., του μεγαλύτερου ποταμού της Κρήτης, μέχρι τις αρχαιότητες της Αγίας Τριάδας και το λιμάνι της αρχαίας πόλης που στις μέρες μας έχει επιχωθεί από τις προσχώσεις του ποταμού. Η διαδρομή διήλθε από τον κόμβο του Γεροπόταμου και του Κουτσουλίτη Ποταμού κοντά στον Γέρο Δέτη και συνεχίζοντας τον δρόμο του αναδασμού, κάτω από τον λόφο της αρχαίας Φαιστού, στον επιχωματωμένο επίσης από τις φυσικές προσχώσεις Γεροπόταμο , σε μικρή απόσταση από το τάφο του Λόγιου, νότια του αρτοποιείου Τσικνάκη ,κατέληξε στην Μονή της Παναγίας Καλυβιανής.
Καθώς οι Μαραθωνοδρόμοι πλησίασαν την είσοδο της Μονής Παναγίας Καλυβιανής, οι καμπάνες της Μονής κτυπούσαν τους αγγελικούς ήχους της θείας Ανάστασης. Το προσωπικό της Μονή υποδέχτηκε την θεία εικόνα του Αγίου και επεφύλαξε θερμή υποδοχή γεμάτο αγάπη και θετική συναισθηματική φόρτιση. Η εικόνα προσκυνήθηκε από τους παραβρισκόμενους και οι μαύρες σημαίες απομακρύνθηκαν. Η εικόνα του Αγίου τοποθετήθηκε στο εσωτερικό του ιερού ναού και ακλούθησε Θεία Λειτουργία. Παράλληλα προσφέρθηκε από την Μονή μπουφές και παγωμένα νερά και αναψυκτικά κλπ στους Μαραθωνοδρόμους. Μόλις τελείωσε η θεία λειτουργία η εικόνα μαζί με τους Μαραθωνοδρόμους και τις ελληνικές σημαίες , μέσα σε κλίμα συγκίνησης και με τις καμπάνες να κτυπούν αναστάσιμα η Αγία εικόνα πήρε το δρόμος της επιστροφής. Οι ελληνικές σημαίες συμβόλιζαν την απελευθέρωση του Τυμπακίου και της πατρίδας μας από τις φασιστικές δυνάμεις κατοχής και την επιστροφή των Τυμπακιανών στο καταστραμμένο εκ θεμελίων χωριό τους ,την αρχή ενός νέου ελπιδοφόρου ξεκινήματος και επαναλειτουργία της εκκλησίας του Αγίου Τίτου.
Στο δρόμο της επιστροφής, έγινε ένα μικρό διάλλειμα στο Γέρο Δέτη , κοντά και δυτικά στην γέφυρα προς Φαιστό. Ακολούθησε ξενάγηση στους Μαραθωνοδρόμους από τον κ.Μ.Σπυριδάκη για τα κατοχικά γερμανικά οχυρά και το αμυντικό οχυρωματικό τείχος. Κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς του Β'ΠΠ και γενικά για τους νεκρούς των πολέμων πλησίον του γερμανικού αμυντικού οχυρωματικού τείχους. Η ξενάγηση επικεντρώθηκε στο γεωπολιτικό στρατιωτικό ρόλο που είχαν αυτές οι αμυντικές οχυρώσεις στο τέλος του Β'ΠΠ στην Μεσόγειο.
Σε ολόκληρη την διαδρομή οι Μαραθωνοδρόμοι απόλαυσαν την θέα του Ψηλορείτη και των Αστερουσίων, πέρασαν κοντά από καλαμιώνες, αμπελώνες, ελαιώνες, πορτοκαλιές, λεμονιές , συκιές, μουριές, πλατάνους, ευκαλύπτους ,ενώ την επιστροφή τους συνόδευε η πανσέληνος.
Στο τέλος της διαδρομής οι Μαραθωνοδρόμοι περνώντας από το κέντρο του Τυμπακίου ως στα σκαλοπάτια του Αγίου Τύπου μαζί με τις ελληνικές σημαίες και την εικόνα, αθλητές και οργανωτές, έψαλλαν τον εθνικό ύμνο και παράδωσαν την εικόνα στο ναό του Αγίου Τίτου Τυμπακίου. Οι συμμετέχοντες Μαραθωνοδρόμοι έλαβαν έπαινο συμμετοχής και διάφορα δώρα, και με την υπόσχεση να οργανωθεί η δεύτερη πορεία μνήμης και το 2019. Επίσης στην δεύτερη πορεία Μνήμης το Δίκτυο Συλλόγων Μεσσαράς μαζί με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Τυμπακίου δευσμεύτηκε να καλέσει όλα τα χωρία , τους Συλλόγους, που φιλοξένησαν τους Τυμπακιανούς στα σπίτια τους κατά την διάρκεια της Κατοχής, αμέσως μετά την εκκένωση και ισοπέδωση του χωριού τους, Η πρόταση για να τιμηθούνε τα χωριά και να τους απονεμηθεί τιμητικός τίτλος φιλοξενίας, συμπαράστασης και αλληλεγγύης κατά την κατοχή μαζί με τιμητικό κρητικό γλέντι έγινε από τον πρώην κοινοτάρχη Τυμπακίου κ Γ. Ταβερναράκη.
Το Δίκτυο Συλλόγων Μεσαράς ευχαριστεί την Ιεράς Μητροπόλη Γορτύνης και Αρκαδίας, την Μονή της Παναγιάς Καλυβιανής, τον ιερέα της Ενορίας του Αγίου Τίτου και το προσωπικό της, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Τυμπακίου που αγκάλιασε την πρώτη δράση μνήμης, τους αθλητές Μαραθωνοδρόμους του Ο.Υ.Κρήτης και του Ορειβατικό Σύλλογο Μοιρών, τους Σαμαρείτες, την ΑΤ Φαιστού και όλους αυτούς που βοήθησαν στην πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης και αγκάλιασε με θέρμη την Πρώτη Πορεία Μνήμης με θετικά σχόλια και αγάπη.
Ευχόμεθα η Πορεία Μνήμης για να γίνει θεσμός.
