Στην Ολομέλεια του Σώματος, συζητείται η Έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τις Οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα και το βράδυ θα ληφθεί η απόφαση επί της πρότασης του Προέδρου της Βουλής για την διεκδίκησή τους από την ελληνική κυβέρνηση.
Έπεται αυτής η ρηματική διακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης προς την γερμανική κυβέρνηση.
«Πραγματοποιείται σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής, μια οφειλόμενη ιστορικά και πραγματικά, ενέργεια.
Συζητείται το Πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής «για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών», που έχει ολοκληρώσει το έργο της από τον Ιούλιο του 2016.
Πρόκειται για μια διαδικασία για την οποία μπορούμε να εντοπίσουμε πολλές παραλείψεις και ευθύνες, όπως η παντελής έλλειψη αναφοράς στις αποζημιώσεις των θυμάτων.
Κάτι τέτοιο όμως, σε αυτή τη χρονική συγκυρία, δεν πρέπει να αποδυναμώσει την απαραίτητη εθνική ομοψυχία και την αντίστοιχη δυναμική της διεκδίκησης.
Επαρχία Βιάννου καμένα χωριά,62 Μάρτυρες Ηράκλειο, Σωκαράς, Γέργερη, Σκούρβουλα, Βορίζια,Δαμάστα, Μάραθος,Καλέσσα,Τσαλικάκι,Σάρχος,Τύλισος,Στοά Μακάσι, Χάρακας, Λιγόρτυνος, Καμάρες,Μαγαρικάρι,Τυμπάκι,Μοίρες.
Όλες οι επαρχίες, Πεδιάδα/ Μονοφάτσι/ Μαλεβίζι, η Μεσαρά, Κάθε σπιθαμή της Κρήτης, Κάθε τόπος της Ελλάδας.
Τα ολοκαυτώματα που συντελέστηκαν σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής, διακήρυξαν ιστορικά και θα εξακολουθήσουν να διακηρύσσουν στο διηνεκές σε διεθνές επίπεδο, την αποφασιστικότητα του Λαού μας για αντίσταση σε κάθε μορφή δουλείας και ολοκληρωτισμού.
Όλοι σήμερα οφείλουμε έναντι της Ιστορίας και των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας να δηλώσουμε ότι τα εγκλήματα αυτά, δεν μπορεί να μένουν ατιμώρητα.
Και το σημαντικότερο, ότι η καταβολή αποζημιώσεων, αποτελεί μια επιπλέον θωράκιση για να μην ξανασυμβούν.
Η χώρα μας διαχρονικά, παρά τις κατά καιρούς αντιξοότητες που δημιούργησαν μια αίσθηση διαπραγματευτικής αδυναμίας, ουδέποτε παραιτήθηκε από τα απαράγραπτα δικαιώματά της, γεγονός όμως που δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για τις όποιες ολιγωρίες.
Το ζήτημα τέθηκε για πρώτη φορά ήδη το 1945 στη Διάσκεψη για τις γερμανικές αποζημιώσεις στο Παρίσι και έκτοτε συνέχισε να τίθεται μέχρι και το 1966. Από τότε, τόσο επί δικτατορίας, όσο και στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης υπήρξε κενό ενεργειών.
Καθοριστικής σημασίας για την ενεργό διατήρηση των αξιώσεών μας, υπήρξε η πολιτική απόφαση που έλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1995 για την επίδοση Ρηματικής Διακοίνωσης της Ελλάδας προς τη Γερμανική Κυβέρνηση.
Με τη διπλωματική και νομική αυτή ενέργεια, η Ελληνική Κυβέρνηση, αφού εξέθεσε ότι δεν είχε παραιτηθεί των αξιώσεών της για αποζημιώσεις και επανορθώσεις και ότι ωρίμασαν οι συνθήκες για την έναρξη διαπραγματεύσεων και για τη ρύθμιση του προβλήματος με την καταβολή των οφειλών.
Παράλληλα, την ίδια περίοδο, σε πρακτικό επίπεδο, ενισχύθηκαν πρωτοβουλίες για δικαστικό αγώνα και διεκδικήσεις, ο οποίος κατέληξε σε σημαντικές αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις δικαίωσης, που ωστόσο δεν έχουν ακόμα υλοποιηθεί.
Η εθνικά υπεύθυνη και πατριωτική στάση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, συνεχίστηκε με συνέπεια. Το 2010, ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, δήλωσε επίσημα από αυτό ακριβώς το Βήμα της Βουλής των Ελλήνων, ότι η Ελλάδα δεν παραιτείται των δικαιωμάτων και αξιώσεών της.
Λίγο αργότερα, το 2012, η ίδια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανέθεσε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τη σύνταξη εμπεριστατωμένης Έκθεσης, στην οποία να αποτιμάται με ακρίβεια το ύψος των αξιώσεων της Ελλάδας.
Σε αυτήν ακριβώς την Έκθεση, (καθώς και σε αντίστοιχες προσπάθειες του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, των Υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και της Τράπεζας της Ελλάδος), τεκμηριώνεται όλη η μετέπειτα προσπάθεια, που οδήγησε μέχρι την σύνταξη του Πορίσματος της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, «Για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών», αλλά και τη σημερινή μας συζήτηση στην Ολομέλεια.
Οφείλω βέβαια ξεχωριστή αναφορά στην διαχρονική και συνεπή προσπάθεια τόσο των ενώσεων αγωνιστών όσο και των μαρτυρικών δήμων και κυρίως του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και να τονίσω ότι οι επιφυλάξεις της όσον αφορά επιπλέον αξιώσεις της Ελλάδας για αντίστοιχες οφειλές της Γερμανίας, θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να συμπεριληφθούν στην τελική φάση της διεκδίκησης.
Ο αγώνας της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και της Πολιτείας έχει δημιουργήσει ήδη σημαντικές προϋποθέσεις για την διευθέτηση του ζητήματος. Την ίδια περίοδο που η Ελληνική Βουλή συνεδριάζει για να λάβει μια ιστορική απόφαση, στη Γερμανία, με πρωτοβουλία κομμάτων, επιστημόνων και προσωπικοτήτων, επιχειρείται να εισαχθεί στην εκεί Βουλή το θέμα.
Αν και οι προτάσεις κρίνονται ιστορικά και πραγματικά υπολειπόμενες, ιδίως ως προς το ύψος των ποσών των αποζημιώσεων, πρόκειται για μια εξέλιξη που πρέπει να μελετήσουμε με προσοχή και υπευθυνότητα, προκειμένου να τις αξιοποιήσουμε.
Η Γερμανία οφείλει να αποδεχτεί να πληρώσει και να ξεκινήσει άμεσα διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για να βρεθεί λύση για τη διευθέτηση του ζητήματος των Γερμανικών οφειλών από την περίοδο της ναζιστικής κατοχής.
Το Ελληνικό Κράτος, οφείλει σε πνεύμα συναίνεσης και εθνικής ομοψυχίας να προβεί σε όλες τις νομικές και διπλωματικές ενέργειες που θα οδηγήσουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα που δεν θα έχει μόνο οικονομικό, αλλά πρωτίστως ιστορικό αντίκρισμα.
Η προσπάθειά μας αφορά όχι μόνο την πολύ καθυστερημένη υλική αποκατάσταση των τεράστιων καταστροφών και την καταβολή αποζημιώσεων.
Αφορά την ιστορική δικαίωση των θυμάτων και ενός ολόκληρου Λαού.
Αφορά μια προειδοποίηση της Ιστορίας που θα αποτρέψει κάθε σκέψη ολοκληρωτισμού και ενδεχόμενο στο μέλλον».
