Στα Χανιά μεγάλα τμήματα του γερμανικού στρατού που προέρχονται από την περιοχή των φυλακών Αγιάς και το Μάλεμε, μπαίνουν στην πόλη, που από την προηγούμενη βρίσκεται στα χέρια των Γερμανών. Οι απειλές που έχουν εκτοξευθεί με προκηρύξεις, παίρνουν τη μορφή αντιποίνων. Τμήματα του ελληνικού στρατού και ομάδες ένοπλων πολιτών εξακολουθούν να μάχονται απεγνωσμένα, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουν ότι τα διπλανά βρετανικά τμήματα έχουν αποχωρήσει. Από τις μάχες αυτές επωφελούνται τα βρετανικά τμήματα, γιατί συγκρατούνται οι Γερμανοί και διασφαλίζεται έτσι η χωρίς σοβαρά εμπόδια αποχώρησή τους από την παραλία των Σφακίων. Τα ελληνικά τμήματα της περιοχής Μουρνιών αποφάσισαν να κατευθυνθούν προς το Ηράκλειο. Πληροφορήθηκαν όμως στην πορεία τους την κατάληψη των Χανίων και του Ρεθύμνου και επέστρεψαν στον καταυλισμό τους, αχρηστεύοντας παράλληλα τον οπλισμό τους για να μην πέσει στα χέρια εχθρού.
Στο Ρέθυμνο, αν και σχεδιαζόταν γενική επίθεση την επομένη, για το οριστικό ξεκαθάρισμα των Γερμανών που βρίσκονταν στον Άγιο Γεώργιο, καθώς και σε άλλα νευραλγικά σημεία, ανακόπηκε, γιατί πληροφορήθηκαν ότι η βρετανική άμυνα είχε καταρρεύσει στα Χανιά και το Μάλεμε και οι Βρετανοί εκινούντο προς τα Σφακιά. Έτσι, οι Γερμανοί που καταφτάνουν στην πόλη και προέρχονται από τα Χανία, βρίσκουν τις ελληνικές φρουρές στις θέσεις τους. Τα γερμανικά τμήματα συναντούν μια δυναμική αντίσταση από ομάδα ενόπλων χωρικών. Κατορθώνουν όμως να επιβληθούν και να καταλάβουν την πόλη. Άλλα τμήματα προχωρούν προς τις περιοχές Αγίου Γεωργίου και Λατζιμά και απελευθερώνουν τους εκεί δεινοπαθούντες Γερμανούς που έχουν αποκλειστεί. Ύστερα από σκληρή μάχη καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο. Πολλοί Αυστραλοί παραδίνονται και άλλοι κατορθώνουν και διαφεύγουν στο εσωτερικό του Νομού.
Στο Λασίθι, στο μεταξύ Ιταλικά στρατεύματα που προερχόμενα από τα Ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα, αποβιβάστηκαν στην Σητεία και στη συνέχεια κατέλαβαν όλο το Νομό Λασιθίου. Διοικητής ήταν ο Ιταλός Στρατηγός Άγγελος Κάρτας, που έκανε έδρα του νομού τη Νεάπολη.
Στο Ηράκλειο πάλι η γερμανική αεροπορία συνεχίζει το έργο του βομβαρδισμού της πόλης και του αεροδρομίου. Νέες ρίψεις επίσης αλεξιπτωτιστών σημειώνονται σε κοντινές προς το Ηράκλειο περιοχές. Βομβαρδίζονται τα χωριά Θραψανό, Αρκαλοχώρι και Πεζά.
Το πρωί της ίδιας μέρας ο Διοικητής των συμμαχικών στρατευμάτων Ταξίαρχος Τσάπελ ενημέρωσε τους Διοικητές των μονάδων για την επικείμενη εκκένωση και αναχώρησή τους κατά τις μεσονύκτιες ώρες. Οι Διοικητές των ελληνικών τμημάτων έμεναν απληροφόρητοι για την ενέργεια αυτή και μόνο την επόμενη μέρα διαπίστωσαν έκπληκτοι την απουσία τους και με την κάθε μυστικότητα φυγή των Βρετανών. Περίπου 4.000 Βρετανοί επιβιβάστηκαν σε δύο καταδρομικά και έξι αντιτορπιλικά και αναχώρησαν για την Αίγυπτο. Όταν η μοίρα έπλεε στο στενό της Κάσσου δέχτηκε σφοδρή αεροπορική επίθεση, με συνέπεια να βυθιστούν τα δύο αντιτορπιλικά, με απώλειες 600 ανδρών. Τότε οι δυνάμεις του Μπρόγιερ κινήθηκαν και κατέλαβαν το αεροδρόμιο του Ηρακλείου. Οι Βρετανοί είχαν περιοριστεί μόνο στη φρούρηση του αεροδρομίου. Ολόκληρος ο άλλος τομέας όπως συνέβαινε στα Χανιά και το Ρέθυμνο, όπου είχαν διεξαχθεί σκληρές μάχες για την αποτροπή του εχθρού, υπερασπιζόταν από τις ελληνικές δυνάμεις και τους ντόπιους ένοπλους πολεμιστές. Το Υπουργείο Στρατιωτικών της Αγγλίας μετέδιδε τότε σχετικά: "Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι το Ηράκλειο θα μπορούσε να κρατήσει. Αν 8 μέρες αργότερα αποσύραμε τη φρουρά του, το κάναμε γιατί είχαμε ηττηθεί στο Μάλεμε".
Ύστερα από αυτό πολλοί Έλληνες μαχητές και μαζί τους 500 Βρετανοί ανέβηκαν στα απρόσιτα βουνά της Κρήτης για να συνεχίσουν τον αγώνα…
ΠΗΓΕΣ :
Εφημερίδα ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
Εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ
Cretalive.gr
geetha.mil.gr
