Η επικείμενη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη και η απουσία της Ελλάδας (ενώ βρίσκονται εκεί η...Κίνα και το Κονγκό) έφερε στο προσκήνιο ξανά τις μνήμες από την περίφημη συνάντηση της Ελούντας τότε που με την τριμερή των Ανδρέα Παπανδρέου, Φρανσουά Μιτεράν και Μουαμάρ Καντάφι ο Έλληνες πρωθυπουργός είχε μεσολαβήσει για να αποσοβηθεί μια πολεμική σύρραξη ανάμεσα στη Γαλλία και τη Λιβύη.
Αρκετοί μιλούν σήμερα για μια διπλωματική ήττα της Ελλάδας που δεν κλήθηκε στην συνάντηση του Βερολίνου, δεν έχει τους χειρισμούς στα χέρια της ενώ τη δεκαετία του ΄80 είχε εκείνη τις πρωτοβουλίες και οι Αμερικάνοι τα έμαθαν από...μας.
(Ανάλογη είναι και η κριτική που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ που αναφέρει ότι ο Τσίπρας ήταν στο Παλέρμο στη συνάντηση που είχε γίνει, ενώ και στην Ελούντα πριν 1,5 χρόνο είχε αναλάβει άλλη πρωτοβουλία με άλλες χώρες...)
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση μιλά για "διαφορετική συγκυρία" και θεωρεί ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε άλλη δυνατότητα ελιγμών, δεν τα είχε καλά με την Αμερική, είχε όμως στενές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, τη Γαλλία κα.
Σημασία έχει πάντως ότι η συνάντηση πριν από 35 χρόνια στην Ελούντα έχει τη δική της ιστορική αξία καθώς το λιβυκό πείραμα και το Κίνημα των Αδεσμεύτων έφερνε πιο κοντά τον Ανδρέα Παπανδρέου στον Καντάφι από την εποχή του ΠΑΚ, με την πρώτη συνάντηση τους επί ελληνικού εδάφους να γίνεται στα Καμένα Βούρλα το 1977, όπου Λίβυος ηγέτης έκανε διακοπές και ο Α.Παπανδρέου ήταν αρχηγός στο τρίτο σε δύναμη κόμμα της αντιπολίτευσης.
