Του Αντώνη Παντινάκη
Ένας δρόμος του Ηρακλείου που κάποτε έσφυζε από (εμπορική) ζωή, την τελευταία 10ετία, ερήμωσε: Δεν περίμεναν την πανδημία για να κατεβάσουν ρολά, επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνταν στα “χαμηλά” της λεωφόρου Καλοκαιρινού, απ’ το “καμαράκι” μέχρι τα όρια της Χανιώπορτας.
Λουκέτα, ενοικιαστήρια, σκόνη κι αράχνη στοιχειώνουν τις “νεκρές” βιτρίνες αρκετών (πάλαι ποτέ πολυσύχναστων) καταστημάτων, που δέσποζαν στην περιοχή.
“Κάποτε έπρεπε να’ χεις μεγάλη υπομονή για να περάσεις από τη μια πλευρά του δρόμου στην άλλη. Περίμενες αρκετά λεπτά απ’ την κίνηση” μας σχολίασαν περίοικοι. “Τώρα, βλέπετε τί γίνεται”.
Η αγωνία των εμπόρων που άντεξαν την κρίση και τα μνημόνια είναι έκδηλη: Θα μπορέσουν να μείνουν όρθιοι μόλις μας απαλλάξει απ’ την ενοχλητική και θανατηφόρα “παρουσία” του ο κορωνοϊός;
Το τρίτο κύμα έρχεται απ’ το βάθος: το αν θα φουσκώσει απ’ την – αναμενόμενη και δικαιολογημένη (σε έναν βαθμό) - συμπεριφορά μας τώρα τις γιορτές, κι εξελιχθεί σε τσουνάμι θα φανεί – το απευχόμαστε όλοι φυσικά.
Μια φορά, κι όσοι δούλευαν (;) με click away, στα “χαμηλά” της Καλοκαιρινού θα αναγκαστούν να κλείσουν για τρίτη φορά: Μετά το γλυκόπικρο διάλειμμα των γιορτών, το δεύτερο γενικό “απαγορευτικό” (όπως μας διορθώνει και ο Μπαμπινιώτης) επιστρέφει: Από σήμερα διάγουμε το ... lockdown part... 2,5.
Και οι έμποροι σίγουρα, κάπου βαθιά μέσα τους, θα (προσ)εύχονται να ψάλλουν το “Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν” λίγο μετά τα Θεοφάνεια, επιστρέφοντας σιγά σιγά στα πόστα τους, όπως παλιά!
