Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
“Αν απουσιάζει η Δικαιοσύνη, τι άλλο είναι η πολιτική εξουσία, παρά οργανωμένη ληστεία;” αναρωτιόταν με κάποια δόση υπερβολής ο Αγιος Αυγουστίνος. Αλλά βάση έχει το ρηθέν του Αυγουστίνου και το γνωρίζουν οι πολιτικοί που προσπαθούν να χειραγωγήσουν την δικαστική εξουσία. Με κάθε τρόπο, με κάθε κόλπο.
Και στις προσπάθειες χειραγώγησης της Δικαιοσύνης είμαστε πολύ μπροστά. Άλλωστε είμαστε τόσο μάγκες που όταν οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια εμείς κάναμε υπερτιμολογήσεις στον Παρθενώνα. Τα οικονομικά σκάνδαλα, το φαγοπότι , η διαφθορά προϋπήρξαν του ελληνικού κράτους! Όταν ο φτωχός μυλωνάς προειδοποιούσε τον Κάιζερ πως «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο» εδώ η πολιτική εξουσία είχε ήδη «δώσει» τον…μυλωνά που νόμιζε ότι ήταν προστατευόμενος μάρτυρας . Οι ρεμούλες της πολιτικής, τα λαμόγια που κατέτρωγαν τις σάρκες αυτής της χώρας ήξεραν να ξεφεύγουν καθώς ήλεγχαν τα πάντα. Αρκούσε ένα νεύμα, μια εντολή κι όποιος Τερτσέτης ή Πολυζωίδης αντιδρούσε βρισκόταν εκείνος στη φυλακή.
Αλλά ήταν πάντα έτσι; Είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι; Αναμεμειγμένοι στα σκάνδαλα ή στήνουν υποθέσεις παρεμβαίνοντας στη Δικαιοσύνη; Όχι βέβαια!
Με αφορμή τα καινούργια σκάνδαλα (και από τις δύο πλευρές γιατί ορισμένοι…πέφτουν ξαφνικά από τα σύννεφα) ένας φίλος μου θύμισε μια εγγραφή από το ημερολόγιο της Πηνελόπης Δέλτα. Παλιά, αλλά διδακτική ιστορία.
Τότε που ο πατέρας της, ο Εμμανουήλ Μπενάκης, ενεπλάκη στο σκάνδαλο του Μάτσα ,στην Αθηναϊκή Τράπεζα. Ο Μπενάκης, από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της ελληνικής ομογένειας, υπήρξε στενός φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου , τον είχε δε διορίσει υπουργό του. Κι όταν κατηγορήθηκε, ο ίδιος και η οικογένειά του το έφεραν βαρέως.
«Εγώ κύριε πρόεδρε δεν κάθομαι στο σκαμνί. Αυτοκτονώ, αλλά δεν περνώ τέτοια δίκη» είπε ο Μπενάκης στον Βενιζέλο. Και η οικογένεια ζήτησε από τον πρωθυπουργό να παρέμβει για να σταματήσει αυτή η ντροπή για τον υπουργό του.
Η απάντηση του Βενιζέλου σόκαρε σχεδόν την οικογένεια Μπενάκη:
«Δεν μπορώ, δεν μπορώ κυρία Μπενάκη να ανακατωθώ στη δικαιοσύνη! Πρώτος εγώ πρέπει να σεβαστώ τους νόμους της πατρίδας μας. Θα αποδειχθεί η μπερμπαντιά του Μάτσα. Μα δεν μπορώ να σταματήσω τις ανακρίσεις και πρέπει ο κύριος Μπενάκης να έχει καρτερία να τις υποστεί»!
Ποια ήταν η απάντηση της οικογένειας; «Εξετίμησα τότε τον άνδρα. Φιλίες και συμπάθειες δεν τον σταματούσαν στο έργο του, της αναδιοργανώσεων τους Κράτους και της Δικαιοσύνης» έγραψε η Πηνελόπη Δέλτα καταδεικνύοντας ότι αυτή η χώρα διαθέτει κατά καιρούς πολιτικούς ή δικαστές με θάρρος, αλλά και πολίτες με ευθικρισία. Αυτούς χρειαζόμαστε. Αυτούς θέλουμε. Αρκεί να τους ενθαρρύνουμε. Να τους στηρίξουμε.
δημοσιευθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
