Είμαστε ευτυχισμένοι;

Δημήτρης Μιμής
Δημήτρης Μιμής

Την ευτυχία μπορούμε να τη μετρήσουμε; Τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία; Η ανάπτυξη κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο; Ερωτήσεις που ζητούν απάντηση.

του Δημήτρη Μιμή

Και ποιος  δεν θέλει σήμερα  να είναι ευτυχισμένος.

Σαν να υπάρχει μια διαταγή, απ’ όλες τις πλευρές, που μας ορίζει να είμαστε ευτυχισμένοι, χωρίς όμως ο ορισμός της ευτυχίας να είναι ξεκάθαρος.

Την ευτυχία μπορούμε να τη μετρήσουμε; Τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία; Η ανάπτυξη κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο; Ερωτήσεις που ζητούν απάντηση.

 Η επιθυμία, γενικά,  είναι η ουσία του ανθρώπου. Είναι μια προσπάθεια με την οποία ο άνθρωπος προσπαθεί και επιμένει στην ύπαρξη του. 

Οι υποσχέσεις για ευτυχία στα άτομα, όπως οι θρησκείες και οι ιδεολογίες, αποτελούν ένα όπιο που στερεί την ελευθερία του ατόμου. Σήμερα στην  κοινωνία η ευτυχία έχει πάρει τη μορφή της ασφάλειας. Οι νέες τεχνολογίες συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην εγκατάσταση αυτού του συστήματος τεχνικών που προωθεί την εμπορευματοποίηση της ζωής.  Αυτοί οι κοινωνικοί και πολιτιστικοί μετασχηματισμοί έχουν αυξήσει σημαντικά τις επιπτώσεις της βίας, την ποσοτικοποίηση και εμπορευματοποίηση που συνοδεύουν την χρηματοοικονομική οργάνωση του κόσμου.

Η ευτυχία απασχολεί όχι μόνο το σημερινό άνθρωπο αλλά τον έχει απασχολήσει και από αρχαιοτάτων χρόνων.          

Στα Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη,  όπου αναλύονται  οι μορφές και οι συνθήκες της ηθικής και διανοητικής αρετής, μας ορίζει την ευτυχία ως τον στόχο των πράξεων μας και είναι το μόνο πράγμα που αναζητούμε κυρίως για τον εαυτό μας και τίποτα άλλο.  Δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ευτυχία και αυτό είναι φυσικό γιατί κανείς δεν θέλει να είναι δυστυχής.

 Η ευτυχία απαιτεί ανθρώπινη νόηση που αυτή έχει ωριμάσει μέσα από την πρακτική. Άρα η ευτυχία είναι το αποτέλεσμα προσπάθειας μάλλον παρά τύχης.

Ο Επίκουρος, στο θέμα μας, θα έλεγε ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε μια ηθική για την διασκέδαση και την ευτυχία. Η επιδίωξη της ευτυχίας παρουσιάζεται συχνά σε αντίφαση με την ηθική. Όμως , μπορούμε να σχεδιάζουμε μια ζωή ευχαρίστησης  και ταυτόχρονα να έχουμε και μια ηθική ζωή. 

 Ο  Ολλανδός φιλόσοφος Β. Spinoza (1632-1677) ως συνεχιστής της επικούριας προβληματικής,   μας λέει ότι  ο άνθρωπος είναι ένα ον που κατακλύζεται από επιθυμίας.  Η επιθυμία, γενικά,  είναι η ουσία του ανθρώπου. Είναι μια προσπάθεια με την οποία ο άνθρωπος προσπαθεί και επιμένει στην ύπαρξη του.  Αργότερα  o S. Freud  και κατά προέκταση  η ψυχανάλυση καθώς και  o Irvin  Yalom   μιλούν  για την επιδίωξη της ευτυχίας από τον άνθρωπο και αναζητούν μέσα σ΄ αυτήν την ηθική.   Η ικανοποίηση της επιθυμιών μας, μας κάνει να είμαστε ευτυχισμένοι. Άρα  η επιδίωξη της είναι αναγκαία για τον άνθρωπο έτσι ώστε να αποβαίνει ψυχικά υγιής. 

Άκρως αντίθετα κινείται ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης ο ποίος μας λέει ότι δεν μπορούμε να στηρίξουμε μια ηθική μέσα στην ευχαρίστηση.  Ο Νίκος Καζαντζάκης μέσα από τις αναζητήσεις του καταλήγει  και αυτός στην αναζήτηση της ευτυχίας. Στο τέλος της ζωής του  αναθεωρεί μέσα από το έργο του “Αναφορά στον Γκρέκο”  την στάση του για τη ζωή  και στρέφεται στην επικούρια αναζήτηση.         Όμως, πέρα από τις φιλοσοφίες, μήπως  χρειαζόμαστε την ευτυχία όλων γύρω μας για να είμαστε ευτυχισμένοι; Για να το σκεφτούμε.     



Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ