Αγαπητό Cretalive,
θα ήθελα να σχολιάσω την ανάρτηση που υπογράφει ο Μ.Κ. σχετικά με τα νούμερα προτεραιότητας στο ΙΚΑ.
Επειδή τις τελευταίες ημέρες, είχα τύχει εκεί για έκδοση βιβλιαρίου υγείας, έχω να παρατηρήσω τα εξής: Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να κουραστεί κάποιος για να διεκπεραιώσει κάποια δουλειά. Όμως είναι σίγουρο επίσης, πως αδικούμε και τους εργαζόμενους. Οι άνθρωποι προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο με ιδιαίτερα ευγενικό τρόπο. Αυτό, τουλάχιστον, εισέπραξα εγώ, τόσο από τον άνθρωπο που είναι στην είσοδο (που τον είδα να πιάνει ηλικιωμένο άτομο από το χέρι για να το πάει στον ανελκυστήρα), όσο και από αυτούς που εξυπηρετούν στα γκισέ.
Και το τεκμηριώνω, επειδή έτυχα εκεί σε μέρες που δεν έδιναν νούμερο στην είσοδο το πρωί. Μαζεύεται κόσμος από τα χαράματα, 5.30 και 06.00, μπουκάρουν μέσα, μόλις ανοίξει και γίνεται ο χαμός. Ο άνθρωπος στην είσοδο δεν μπορεί να τους συγκρατήσει. Όταν, όμως δώσει το πρωί τα πρώτα νούμερα από την είσοδο, η κατάσταση εξομαλύνεται. Στη συνέχεια, όσοι έρθουν παίρνουν κανονικά τα νούμερα, από το μηχάνημα.
Ο άνθρωπος όχι μόνο είναι ευγενέστατος, αλλά ενδιαφέρεται να βοηθήσει όποιον έχει ανάγκη. Δε φταίνε πάντα οι άλλοι λοιπόν. Μόνο όταν έχεις διαχειριστεί κόσμο, μπορείς να καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι. Όλοι τα ξέρουν όλα, και πάντα ο άλλος προσπαθεί να σε εκμεταλλευτεί - εσύ ποτέ! Πάντα, όταν δε μας βολεύει κάτι, λέμε "Θα σου πω εγώ ποιος είμαι". Ωραία! Να τον απολύσουν, να τον τρέξουν, να καμαρώνουμε εμείς.
Είναι αμαρτία, άνθρωποι να χάνουν τη δουλειά τους, επειδή κάποιος ταλαιπωρήθηκε λίγο και νομίζει ότι αδικήθηκε.
Ας ηρεμήσουμε όλοι μας γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι ακόμη και για τη συμπεριφορά μας.
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να δημοσιοποιήσετε αυτό το κείμενο και να ζητήσω συγγνώμη από τους ανθρώπους που μας εξυπηρετούν στις διάφορες υπηρεσίες αν καμιά φορά εκνευριζόμαστε και λέμε και καμιά κουβέντα,αλλά μέχρι εκεί να μένουμε).
Σας ευχαριστώ,
Ε.Π.
Συνταξιούχος Πλοίαρχος Ε.Ν.
