Αγαπητό cretalive.gr,
σήμερα, ημέρα Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019, ο γιος μου, υποψήφιος μαθητής της Γ’ Λυκείου και εξεταζόμενος στα αθλήματα για την εισαγωγή του στη Γυμναστική Ακαδημία πήρε ένα μάθημα στυγνής αναλγησίας από το πρόσωπο του ελληνικού δημόσιου κράτους.
Λίγο πριν την εξέταση στα αθλήματα οι υπεύθυνοι γιατροί στο Παγκρήτιο Στάδιο μας ενημέρωσαν ότι έλειπε η γνωμάτευση του ιατρού καρδιολόγου που έπρεπε να συνοδεύει το καρδιογράφημα ενώ όλα τα υπόλοιπα ιατρικά παραστατικά ήταν τακτοποιημένα.
Ας σημειωθεί ότι ο ιατρός καρδιολόγος στο Περιφερειακό Υποκατάστημα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στον Εσταυρωμένο που εξέτασε το παιδί μου δε συνόδευσε το καρδιογράφημα με την αντίστοιχη γνωμάτευση ως όφειλε, κάτι που εγώ ως γονιός και βεβαίως ο γιος μου δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει.
Και εδώ ξεκινά ο σημερινός Γολγοθάς!!
Προστρέξαμε άμεσα στο Περιφερειακό Υποκατάστημα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στον Εσταυρωμένο για να εκδώσουμε τη γνωμάτευση του καρδιολόγου ώστε να προλάβει ο γιος μου να πάρει μέρος στις εξετάσεις των αθλημάτων και να μη χάσει την ευκαιρία να εισαχθεί σε μία από τις σχολές προτίμησής του για λόγους γραφειοκρατίας.
Ο ιατρός καρδιολόγος Γ.Μ. που τον είχε εξετάσει πριν ένα μήνα αρνήθηκε να χορηγήσει τη γνωμάτευση γιατί είχε προγραμματισμένες ιατρικές εξετάσεις με ραντεβού και δεν ευκαιρούσε να διαθέσει μερικά ταπεινά λεπτά για να ικανοποιήσει το αίτημά μας.
Μας παρέπεμψε σε άλλο ιατρό καρδιολόγο του Υποκαταστήματος που στις 9.20 π.μ. που εμείς τον αναζητήσαμε απουσίαζε από την Υπηρεσία ενώ ήδη τα ραντεβού του από τις 8.00 π.μ. περίμεναν στο χώρο αναμονής.
Σε αυτό το σημείο ο γιος μου άρχισε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του, συναισθηματικά κατέρρευσε και σκέφτηκε να εγκαταλείψει την προσπάθεια του. Και γιατί; Γιατί ο ένας γιατρός καρδιολόγος έκρινε ότι ο χρόνος του ήταν τόσο πολύτιμος και το αίτημά μας τόσο ταπεινό που δεν άξιζε τον κόπο να το ικανοποιήσει… Και γιατί ο άλλος γιατρός καρδιολόγος δεν ήταν εγκαίρως στη θέση του για να μας εξυπηρετήσει εφόσον μπορούσε.
Δε θα κρίνω την επιλογή των ανθρώπων αυτών. Μπορεί πράγματι να ήταν δυσανάλογα επιβαρυντική για το πρόγραμμα του γιατρού η χορήγηση μιας απλής γνωμάτευσης καρδιογραφήματος εν μέσω ραντεβού και όντως δικαιολογημένα να απουσίαζε ο άλλος καρδιολόγος του Υποκαταστήματος. Τελικά ευαισθητοποιήθηκαν, προς τιμή τους, μία υπάλληλος και ένας γιατρός άλλης ειδικότητας, που βλέποντας την απόγνωση και την απογοήτευση κυρίως του γιου μου που έβαλε τα κλάματα, έτρεξαν κυριολεκτικά στους ορόφους του Υποκαταστήματος αναζητώντας έναν άλλο καρδιολόγο μάταια. Τελικά συμπλήρωσαν τη γνωμάτευση και ζήτησαν από τον πρώτο ιατρό καρδιολόγο να την υπογράψει ο οποίος μέχρι και την τελευταία στιγμή δυσανασχετούσε και δεν ήθελε να την υπογράψει.
Τέλος καλό…όλα καλά;;
Ο γιος μου προσήλθε τελικά στο Παγκρήτιο Στάδιο για τις εξετάσεις στα αθλήματα με πολύ βαριά ψυχολογία από μία ψυχική ταλαιπωρία άνευ προηγουμένου που του επιφύλαξαν κάποιοι «μορφωμένοι» συμπολίτες μας που κάποια χρόνια νωρίτερα είχαν και οι ίδιοι περάσει πιθανώς την αγωνία των εξετάσεων και φαίνεται πως πια την έχουν ξεχάσει. Άλλωστε αρκεί να φτάσεις σε έναν προορισμό και γρήγορα ξεχνάς το πώς έφτασες…έτσι δεν είναι;; Ή καλύτερα δε θα έπρεπε να είναι.
Και πόση ειρωνεία…στην πόρτα του δεύτερου καρδιολόγου υπήρχε αναρτημένη με μεγάλα γράμματα η φράση «Ο ασθενής έχει χρόνο ενώ ο γιατρός δεν έχει». Ο δικός μου γιος όμως δεν είχε χρόνο...
Προβληματίζομαι και αναρωτιέμαι ποιο μήνυμα παίρνει ο σημερινός νέος που είναι έτοιμος να ανοίξει τα φτερά του και να διεκδικήσει μία θέση στο στίβο της ζωής. Η γραφειοκρατία και η αναλγησία του κρατικού μηχανισμού, και μάλιστα στο χώρο της υγείας, στήνει εμπόδια και ξεχνά να δει ότι απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη και χρειάζονται απλά ένα χέρι βοήθειας.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που είναι άνθρωποι…και τους ευχαριστούμε θερμά.
Α.Ζ. Μητέρα υποψήφιου πανελλαδικών εξετάσεων
