Ο Ζαχαριής και τα λούρα*
"Η απόλυτη άγνοια για το εύρημα, η παιδική περιέργεια και το γεγονός ότι ήταν σκιάς σαράντα μέρες, μεγαλύτερος από το διάβολο (όπως όλα τα παιδιά), έκαναν συλλογικά το διαολοθαύμα τους"
/ΡΟΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ
Οι...ορέοι Ευρωπαίοι!
Μπήκαμε τελευταίοι, η τριάδα των Ορέων: καπετάν Μιχάλης ή Τσικαλομανωλέας, Ζαχαριής και ο άρχοντας του Χώνου ή Μηλιαρέας. Άνοιξε την αγκαλιά του, μα που να μπούμε και οι τρεις. Ανέλαβε ο καπετάν Μιχάλης το χαιρετισμό και εξαφάνισε στις τεράστιες χερούκλες του τον Πρύτανη...
Ο Ζαχαριής, το φέρετρο και η θολούρα!
Ανάθεμά με το παράωρο, είδα τη κάσα που προεξείχε από το πορτ-μπαγκάζ και δεν είδα το αμάξι ή τα κωλοφάναρα σκιάς, μόνο εθάρρουνε πως ήτανε τα μάτια του διαόλου...
Τσι συκιάς το νερό!
Ο γάιδαρος διαισθάνθηκε φαίνεται τη ραθυμία του αφεντικού ντου και κουρασμένος κι αυτός από τη πρωινή προσπάθεια , έσερνε κυριολεκτικά τα ζάλα ντου στο χωματόδρομο. Είχε βραδυάσει μπλειό οντεν ήφταξε ο γάιδαρος στση Συκιάς το Νερό και σταμάτησε παραπέρα από το Χάνι
Σεπτεβριάδες στο Λασίθι
Οι λύσεις τότε δεν ήταν εύκολες . Τα αυτοκίνητα ελάχιστα . Έμεναν μόνο τα αχυροκίνητα συμπαθή τετράποδα που σήκωναν το μεγάλο βάρος, να "στρατευθούν" οι πατάτες οθέ το Καστέλι ή το Αρκαλοχώρι στα παζάρια και να πουληθούν
Ορέων Πάθη!
Το άγιο Πνεύμα δα μας σε φωτίσει, μόνο κάμε το σταυρό σου να φτάξομε στο χωριό. Του χρόνου δε κουνούμε απού τη μάντρα που να καίγεται ο κόσμος...
Εσφίξανε οι κάψες στ´ Όρη!
Κοίταξα ψηλά, και μουρμούρισα χαμηλόφωνα :- Θέ μου/Αλλάχ τους, βοηθήστε τους, δουλειά σας είναι μπλειό...Δε θωρείτε την ανικανότητα των αθρώπων να φερθούνε αθρωπινά;...
Οι ζουρίδες είναι ανίκητες!
Ο θυμός, τα κεράσια και η...ισοπαλία