Με σημαντικές συλλογές αρχαίων αντικειμένων και νομισμάτων εμπλουτίζονται μουσεία και εφορίες της χώρας- μεταξύ των οποίων και το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου! Αρκετοί πλέον ιδιώτες αποφασίζουν να δώσουν τις συλλογές τους, ενώ ήδη ολοκληρώθηκε η δωρεά μιας σημαντικής αρχαιολογικής συλλογής που ανήκει σε ιδιώτη και ο οποίος αποφάσισε να την παραχωρήσει σε μουσεία της χώρας.
Η αρχή γίνεται με τη συλλογή του κ.Κουτελάκη ο οποίος είχε νομίμως στην κατοχή του τα αντικείμενα αυτά σημαντικής αξίας και την παραχωρεί στο ελληνικό Δημόσιο με όλες τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο νόμος.
Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες η αίτηση του Χ.Κουτελάκη πέρασε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και ο υπουργός Πολιτισμού κ.Μπαλτάς έδωσε την σχετική “εγκριση άρσης άδειας κατοχής εκατόν σαράντα (140) αρχαίων αντικειμένων και τριάντα επτά (37) αρχαίων νομισμάτων από τον Χαράλαμπο Κουτελάκη και μεταβίβασης αυτών διά δωρεάς στο Ελληνικό Δημόσιο και συγκεκριμένα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηρακλείου, στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Χίου, στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και στο Επιγραφικό και Νομισματικό Μουσείο για τον εμπλουτισμό των συλλογών τους»
Ο κ. ΧΑΡΗΣ ΚΟΥΤΕΛΑΚΗΣ είναι δρ Αρχαιολογίας-Ιστορικός, κάτοχος αντίστοιχων πτυχίων, βραβευμένος 2 φορές από την Ακαδημία Αθηνών. Γεννήθηκε στον Πειραιά, αλλά κατάγεται από την Κρήτη.
Και είναι γνωστός για τις δεκάδες μελέτες του (αρχαιολογικές, ιστορικές, αρχειακές και φιλολογικές) που αφορούν τα νησιά του Αιγαίου, την Κύπρο, την Λευκάδα, την Εύβοια και την ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Πειραιά. Κυριότερα έργα του, που θεωρεί ότι αποτελούν τομή για τα ιστορικο-αρχαιολογικά θέματα, είναι το «Πόρτο-Λεόνε. Το λιμάνι του Πειραιά», το «Τήνος, αρχαία και χριστιανική» (έκδοση 2001 της Αδελφότητας των εν Αθήναις Τηνίων και του Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου) που τώρα αναθεωρείται και πρόκειται να εκδοθεί σύντομα, το «Τήλος νήσος, άρωμα αμαράκινον» σε δύο τόμους (έκδοση 2008 του Ο.Π.Α.Δ της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου), το «Αιγαίο και χάρτες με ανατρεπτική ματιά» (έκδοση 2008), το οποίο συνοψίζει, ανατρέπει και συστηματοποιεί με νέες προτάσεις, απόψεις που ως θέσφατα ίσχυαν μέχρι σήμερα, το «Έλληνες αργυροχρυσοχόοι και ξυλογλύπτες» (έκδοση Σμίλη 2006), μοναδικό έργο αναφοράς για τον συγκεκριμένο τομέα στον ελληνικό χώρο, τα άρθρα του «Και πάλι ζήτημα Σίφνου» στα Πρακτικά του Δ΄ διεθνούς Συνεδρίου Σίφνου (2014), «Οι βόλτοι της Λευκάδας και ειδικά της Εγκλουβής», Πρακτικά Διεθνούς Συνέδριου «Πολιτιστική αλληλογονιμοποίηση Ν. Ιταλίας και Δυτ. Ελλάδας μέσα από την Ιστορία», Πάτρα 2008, 163-173 και «Η άλωση του βυζαντινού κάστρου της Λευκάδας», Πρακτικά Διεθνούς Συμποσίου (Λευκάδα-Νίρηκος 2010),υπό έκδοση.
Με το βιβλίο «Προϊστορικά της νήσου Τήνου», το οποίο πρόσφατα επανεκδόθηκε (2014) καταδεικνύεται η κατοίκηση στο νησί πιθανότατα Ετρούσκων και Βρυγών εντάσσοντας έτσι την Τήνο ως δεύτερη μετά την Λήμνο σημαντική βάση μεταλλουργών με ιδιαίτερη λατρεία της Θεάς των περιστεριών, εξ ού και η παρουσία διαχρονικά εκατοντάδων περιστεριώνων στο νησί, ενώ προτείνεται ότι χάρη στον οικιστή της και στα τέκνα του, τα μικρά νησιά, γύρω από την Τήνο και την Νάξο ως τις 2 έδρες εξουσίας, αποτελούσαν τις μικρές επικράτειες του Κύκνου με θρησκευτικό κέντρο το παν-Κυκναδικό Ιερό στην Δήλο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ερμηνεύεται η πιθανότατη προέλευση τις ονομασίας τους ως Κυκνάδες που κατέληξε συν τω χρόνω «Κυκλάδες».
