της Κατερίνας Μαλλιωτάκη *
Οι διαφορετικοί δρόμοι που παίρνουμε στην ζωή μας έχουν να κάνουν με τις επιλογές μας. Άλλοι πιστεύουν ότι η τύχη τις στιγματίζει, άλλοι πάλι ότι εμείς καθορίζουμε την μοίρα μας ανάλογα με τα δρώμενα μας, και αρκετοί ότι ο σωστός συνδυασμός επιλογών και τύχης είναι η κατάλληλη φόρμα ισορροπίας στη ζωή. Όσο κι αν οι απόψεις διίστανται είναι σίγουρο ότι όλοι μας έχουμε βρεθεί στο κατώφλι ενός διλήμματος. Αν θέλουμε δε να επεξεργαστούμε την έννοια αυτή θα δούμε ότι είμαστε σε δίλλημα όταν η κατάσταση που βρισκόμαστε έχει δύο ή περισσότερες επιλογές που μας μοιάζουν όμως διφορούμενες και αβέβαιες.
Καθώς λοιπόν βιώνουμε καθημερινά το στίχο του Ε Θαλασσινού «εμείς γι' αλλού κινήσαμε γι' αλλού κι αλλού η ζωή μας πάει » καταλαβαίνουμε ότι αν αφήσουμε τις συγκυρίες να αποφασίσουν για μας πριν από εμάς τότε θα δούμε τη ζωή μας ν αλλάζει δραματικά. Πολλές φορές μάλιστα αυτά που θέλαμε να συμβούν δεν μας συμβαίνουν, και τότε τα βάζουμε τον εαυτό μας αλλά και τις επιλογές μας που μας έφεραν στην κατάσταση αυτή.
Ας δούμε όμως με ποιο γνώμονα συνήθως παίρνουμε τις αποφάσεις στη ζωή μας.
Πρώτα από όλα μια σωστή επιλογή καθορίζεται από το ποιοι είμαστε και το τι θέλουμε να πετύχουμε. Σημαντικό παράγοντα παίζει λοιπόν ο χαρακτήρας μας καθώς και ο τρόπος που θέλουμε να φτάσουμε στον στόχο μας. Οι ανυπόμονοι θα θέλουν να φτάσουν γρήγορα και προφανώς εύκολα, οι σταθεροί αργά και με ουσιαστικά βήματα, οι επιπόλαιοι χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια κτλ. Πολλές φορές για να αποφύγουμε την ευθύνη των επιλογών μας προσπαθούμε να αφήσουμε την ίδια την ζωή να αποφασίσει για μας για να μπορέσουμε να καμουφλάρουμε τις πράξεις μας. Π.χ Γεννήθηκα φτωχός και δεν έχω επιλογές, ο γάμος μου ήταν καταδικασμένος να αποτύχει, δεν προόδευσα στην δουλειά μου γιατί υπάρχει κρίση.
Μια άλλη σημαντική επισήμανση στον τρόπο που παίρνουμε αποφάσεις έχει να κάνει με την παρούσα στιγμή. Είναι διαφορετικό να είμαστε δεκαοχτώ χρονών πιεσμένοι και αποπροσανατολισμένοι και να μας ζητάνε να επιλέξουμε επάγγελμα και διαφορετικό να έχουμε περάσει στην ωριμότητα. Είναι διαφορετικό να συνειδητοποιούμε τις γονικές μας σχέσεις καθώς περνάμε εφηβεία και διαφορετικό όταν κάνουμε οικογένεια. Από αυτά λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι τη «σωστή» επιλογή δεν τη χαρακτηρίζει μόνο ο τρόπος και ο στόχος που εξυπηρετεί αλλά και οι συνθήκες που υπάρχουν γύρω μας την ώρα που παίρνουμε μια απόφαση.
Οι κατάλληλες επιλογές που θα μας οδηγήσουν στην εκπλήρωση των στόχων και των ονείρων μας στηρίζονται δηλαδή αποκλειστικά και μόνο στο ποια είναι η δεδομένη ψυχική μας κατάσταση όταν καλούμαστε να πάρουμε μια απόφαση. Αυτό βέβαια λειτουργεί αρκετά αγχωτικά αφού η επιλογή μας είναι βαθιά συνδεμένη με την παρούσα στιγμή και τη λογική επεξεργασία που κάνουμε.
Έτσι είναι μάταιο να μεμψιμοιρούμε για τις «λάθος» αποφάσεις που πήραμε στο παρελθόν, καθώς είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε μια επιλογή σε γεγονός μάθησης, δύναμης και επανεκκίνησης, αρκεί να έχουμε το θάρρος να διορθώσουμε τις λανθασμένες μας επιλογές με σωστές αποφάσεις. Αυτό μπορεί να γίνει με εσωτερική επεξεργασία των αναγκών μας, αυτογνωσία, με τη βοήθεια ανθρώπων που εμπιστευόμαστε την κρίση τους, καθώς και την αφύπνιση του εσωτερικού μας ενστίκτου που πάντα θα μας οδηγεί στο σωστό δρόμο.
* Η Κ. Μαλλιωτάκη είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας
